Czego dziennikarze mogą się nauczyć z zawieszenia Briana Rossa

W ten weekend ABC News zawiesiło jednego z najbardziej szanowanych reporterów dziennikarstwa, Briana Rossa. Sieć zawiesiła Rossa bez zapłaty za jego reportaż w piątek, który powiedział podczas kampanii w 2016 roku, Donald Trump poprosił emerytowanego generała Michaela Flynna o skontaktowanie się z rosyjskimi urzędnikami. ABC wyjaśniło błąd w ten sposób:

Podczas specjalnego raportu na żywo ABC News poinformował, że powiernik generała porucznika Michaela Flynna powiedział, że Flynn był gotów zeznawać, że ówczesny kandydat Donald Trump polecił mu skontaktować się z rosyjskimi urzędnikami podczas kampanii. Źródło to wyjaśniło później, że podczas kampanii Trump wyznaczył Flynnowi i niewielkiemu kręgowi innych starszych doradców znalezienie sposobów naprawy stosunków z Rosją i innymi gorącymi punktami. Niedługo po wyborach prezydent elekt Trump polecił Flynnowi skontaktowanie się z rosyjskimi urzędnikami w sprawach, które obejmowały wspólną pracę przeciwko ISIS.

W sobotę, po tym, jak prezydent Trump obwinił o ponad 300-punktowy spadek giełdy za wadliwy raport, ABC ogłosiło, że Ross zostanie zwolniony z pracy bez wynagrodzenia.

Ludzie, którzy stracili pieniądze, gdy giełda spadła o 350 punktów na podstawie fałszywych i nieuczciwych raportów Briana Rossa z @ABC Wiadomości (został zawieszony) powinny rozważyć zatrudnienie prawnika i pozwanie ABC za szkody spowodowane tym złym raportowaniem – wiele milionów dolarów!

— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) 3 grudnia 2017 r.

Na swojej stronie na Twitterze Ross powiedział, że słuszne jest pociągnięcie go do odpowiedzialności.

Moim zadaniem jest pociąganie ludzi do odpowiedzialności i dlatego zgadzam się, że sam będę pociągany do odpowiedzialności.

— Brian Ross (@BrianRoss) 3 grudnia 2017 r.

Historia Rossa opiera się na informacjach z jednego nienazwanego źródła. Ale ten przypadek przypomina, że ​​nawet jeśli jesteś jednym z najbardziej szanowanych reporterów w kraju, reportaż musi przejść rygorystyczny przegląd redakcyjny.

Mój były kolega z Poyntera, Bob Steele, i ja opracowaliśmy listę kontrolną pytań, które redakcje powinny rozważyć przed skorzystaniem z poufnych źródeł. Zdajemy sobie sprawę, że niektórych źródeł nie można wymienić z uzasadnionych powodów, ale powinieneś być w stanie spełnić wszystkie te wymagania, zanim przyznasz poufność źródłu:

• Historia, która korzysta z poufnych źródeł, powinna budzić ogromne zainteresowanie opinii publicznej.
• Przed skorzystaniem z nienazwanego źródła musisz być przekonany, że nie ma innego sposobu na uzyskanie istotnych informacji z rekordu.
• Nienazwane źródło musi mieć weryfikowalną i z pierwszej ręki wiedzę na temat historii.
• Nawet jeśli nie można podać źródła, informacja musi być potwierdzona.
• Jeśli nie masz pewności, czy informacje są prawdziwe, przyznaj się do tego publicznie.
• Powinieneś chcieć ujawnić opinii publicznej, dlaczego nie można podać źródła i co, jeśli w ogóle, obiecuje organizacja informacyjna, aby uzyskać informacje.

Redakcja ma obowiązek zadać szereg pytań o to, co wie źródło, skąd wie, co twierdzi i co reporter obiecał źródłu. Dodatkowo proponowałbym redaktorowi zapytać:

• Dlaczego źródło podaje nam te informacje?
• Co mogą na tym zyskać lub stracić?
• Jakie są osiągnięcia tego źródła?
• Czy znasz inne wskazówki z tego źródła?
• Czy którakolwiek z informacji tego źródła nie przeszła testu sprawdzającego fakty?
• Jakie zobowiązania prawne poniesiemy, obiecując nie ujawniać nazwy tego źródła? Jeśli zostaniesz pozwany, czy chcesz iść do więzienia, aby chronić to źródło?
• Jeśli zostaniesz pozwany, czy źródło zgłosi się i zostanie wymienione? Czy niechęć jest uzasadniona?
• Czy to źródło rozumie, że jeśli odkryjemy, że źródło nas okłamało, możemy zidentyfikować je tak, jak zrobił to The Washington Post niedawno, gdy kobieta twierdząca, że ​​ma szkodliwe informacje na temat kandydata do Senatu stanu Alabama, Roya Moore'a, okazała się oszustem, który próbował zwabić dziennikarze w żądło, które sprawiłoby, że dziennikarze wyglądaliby źle?
• Jak jasno to źródło rozumie krótko- i długoterminowe ryzyko, które podejmuje, które może kosztować ich pracę lub zagrażać ich bezpieczeństwu?
• Czy źródło rozumie, że organizacja informacyjna nie będzie w stanie zapobiec tej szkodzie, jeśli ktoś odkryje, kim są?
• Jak czytelnicy/widzowie/słuchacze oceniliby te same informacje, gdyby znali nazwę i motywacje źródła?
• Jak łatwo będzie później skontaktować się z tym źródłem, jeśli będziemy mieć pytania?
• Jeśli obiecałeś chronić tożsamość źródła, czy używasz technik produkcyjnych, które zapewnią ochronę, którą obiecałeś? A co, jeśli prawnik zażąda surowych taśm? Czy daną osobę można by zidentyfikować na taśmie?
• Czy źródło rozumie, że nie zapłacimy pieniędzy ani nie będziemy faworyzować w zamian za te informacje?

Szczególnie nieswojo jest mi pozwolić osobie zaatakować inną osobę po imieniu i pozostać anonimową. W ostatnich tygodniach widzieliśmy tego rodzaju przypadki, w których dochodziło do oskarżeń o molestowanie seksualne. Potrzebowałbym wielu źródeł potwierdzających prawdziwość informacji, zanim pozwoliłbym na taki nienazwany atak.

Ross został uhonorowany za ujawnienie szefów mafii i brudnych polityków, międzynarodowych przemytników i sprawców seksualnych, brudnych polityków i oszukańczych organizacji charytatywnych. Jeśli może popełnić błąd na tyle poważny, że zostanie zawieszony na miesiąc, to otrzeźwiające przypomnienie, że wszyscy jesteśmy pod uzasadnionym mikroskopem. Za każdym razem, gdy dajemy paliwo krytykom mediów, którzy mogą nazywać naszą pracę „fałszywą wiadomością”, wszyscy trochę cierpimy.