Ben Wade i Dan Evans: postacie fikcyjne czy wzorowane na prawdziwych ludziach?

Rozrywka

„3:10 to Yuma” to western z 2007 roku, wyreżyserowany przez Jamesa Mangolda, opowiadający historię dwóch mężczyzn, którzy wyruszają w nieprawdopodobną podróż zrozumienia i szacunku. Dan Evans, walczący farmer i weteran wojenny, wykorzystuje szansę na ocalenie majątku swojej rodziny, gdy notoryczny banita Ben Wade zostaje zatrzymany w odległej wiosce Bisbee. Dan jedzie pociągiem o 3:10 do Yuma Prison in Contention, aby dołączyć do grupy oskarżonej o uwięzienie Wade'a. Gdy Ben walczy o swoją wolność, grupa musi pokonać liczne przeszkody, aby przetrwać podróż.

Historia dwóch osób z różnych części świata, które w cudowny sposób krzyżują się w miejscu zaufania i szacunku, jest opowiedziana w tym filmie i jest niezwykle porywająca. Film „3:10 do Yumy” z udziałem Christiana Bale'a i Russella Crowe'a porusza kwestie moralności i etyki poprzez postacie Dana i Bena, którzy reprezentują moralny dylemat często spotykany w rzeczywistości. Ile z tych postaci jest opartych na rzeczywistości? Zbadajmy!

Czy Ben Wade i Dan Evans są prawdziwymi ludźmi?

Ben Wade i Dan Evans nie są wzorowani na prawdziwych osobach, choć mogą. Zamiast tego obie postacie miały korzenie we wcześniejszych wersjach swoich historii, w tym w opowiadaniu Elmore'a Leonarda z 1953 roku i Delmera Davesa w filmie z 1957 roku. Jednak Mangold nadaje bohaterom Bena i Dana swój własny, unikalny zestaw niuansów i cech podczas opowiadania tej historii.

Ben i Dan to tak naprawdę Jimmy Kidd i wicemarszałek Paul Scallen w krótkiej powieści Leonarda „Three-Ten to Yuma”, która ma zupełnie inną fabułę niż jej przyszłe odpowiedniki. Niezależnie od różnic, nowela bada motywacje Kidda i Scallena i funkcjonuje jako badanie tych konkretnych osób w podobny sposób, jak film Mangolda.

W przeciwieństwie do tego, postacie Crowe'a i Bale'a mają wariacje i dziwactwa, które sprawiają, że są bardziej sympatyczni dla współczesnej publiczności, mimo że w bardziej oczywisty sposób opierają się na tytułowych Ben i Dan Davesa. Na przykład postać Bale'a, Dan Evans, wprowadza do narracji wyjątkowy element, będąc weteranem wojny secesyjnej z tylko jedną nogą. Mangold i jego zespół scenarzystów ustalają związek między Danem a sytuacją społeczno-polityczną kraju w 2007 roku, nie ograniczając głosu Dana żadnymi jawnymi wypowiedziami politycznymi, przedstawiając jego bohaterowi tę bogatą przeszłość.

Podróż Dana, podczas której stara się zdobyć szacunek i miłość swojej rodziny, dotrzymując swoich ideałów i słowa, również przyczynia się do rozwoju bardziej sympatycznego charakteru na bardziej ogólnym poziomie. W rzeczywistości, ze względu na zahartowane w stali ideały i autentyczne interakcje z ich prawdami oraz sposób, w jaki kształtuje to ich światopogląd, zarówno Dan, jak i Ben są lepsi.

Oczywiście reżyser Mangold użył tego samego jako celowego narzędzia. „Nie wierzę, że ktokolwiek mógłby twierdzić, że identyfikuje się z Benem Wade; gdyby tak było, byliby albo uwięzieni, albo prowadzili bardzo luksusowe życie fantazji. Ale rzeczywistość jest taka, że ​​wszyscy możemy odnosić się do swobody, charyzmy i wdzięku Wade'a, gdy obejmuje to, co lubi na świecie i odrzuca to, czego nie lubi, zgodnie z tym, co powiedział w wywiadzie dla Cineaste na temat swoich postaci. Odnosimy się również do niechęci i oporu postaci Christiana [Bale'a] wobec tego, co może pociągać za sobą współczesne życie, a także życie rodzinne. Zdobycie i utrzymanie szacunku żony i dzieci może być wyzwaniem w społeczeństwie, które ceni kompromis i władzę nad własną.

Bardzo ważne jest również, aby pamiętać, że na doświadczenie Bena, podobnie jak Dana, duży wpływ ma jego stosunek do rodzicielstwa. Ben nie ma własnych dzieci, ale ponieważ jego własnego ojca nie było w pobliżu, kiedy dorastał, ma mieszane poglądy na temat rodzicielstwa. W rezultacie na zachowanie i wybory Bena pod koniec filmu duży wpływ ma rola Dana jako kochającego rodzica. Te spotkania, które kształtują osobowości Bena i Dana, to te, z którymi wiele osób może się identyfikować.

Dzięki temu autentyczność obu postaci wywodzi się nie tylko z ich własnych pomysłów, ale także z ich interakcji z innymi postaciami — a co najważniejsze, ze sobą nawzajem. W rezultacie postacie te dokładnie przedstawiają prawdziwe uczucia i okoliczności, mimo że nie są oparte na rzeczywistych osobach.