Rasizm jest najważniejszą przyczyną pandemii COVID-19

Afroamerykanie historycznie i systematycznie odmawiano dostępu do zasobów promujących zdrowie potrzebnych do przetrwania pandemii COVID-19.

80-letnia Ethel Watts pokonuje pół mili pieszo do domu ze świeżymi artykułami spożywczymi z punktu dystrybucji żywności w kościele katolickim St. Sabina w dzielnicy Auburn Gresham w Chicago, czwartek, 27 sierpnia 2020 r. Auburn Gresham już wcześniej przechodził trudne chwile. Broń jest łatwa do znalezienia. Świeże produkty nie. Ubóstwo oscyluje wokół 20%. Ale nigdy nie było czegoś takiego: epidemia raz na stulecie w społeczności bez szpitala. (Zdjęcie AP/David Goldman)

Ponieważ pandemia koronawirusa nadal ogarnia naród, jej nieproporcjonalny wpływ na mieszkańców Afroamerykanów jest oczywisty, nawet jeśli główny powód jest rzadko uznawany.

Rasizm.

Oczywiście liczby opowiadają część historii. ten Niedawno zgłoszono Centrum Kontroli i Ochrony Chorób śmiertelność z powodu COVID-19 wśród Afroamerykanów w wieku 55-64 lata jest wyższa niż wśród białych Amerykanów w wieku 65-74. Wskaźniki zgonów Afroamerykanów w wieku 65-74 lat są wyższe niż białych Amerykanów w wieku 75-84 lat i tak dalej. Najbardziej uderzająca różnica dotyczy osób w wieku 45-54 lat, gdzie Afroamerykanie umierają sześć razy szybciej niż biali Amerykanie.

Te wyższe wskaźniki śmiertelności wśród starszych Afroamerykanów przypisuje się wyższym wskaźnikom chorób podstawowych, takich jak astma, otyłość, cukrzyca, przewlekła choroba nerek i choroba wieńcowa. I te dysproporcje nie pojawiły się nagle w starszym wieku – rasowe różnice w zdrowiu i śmierci zaczynają pojawiać się u Afroamerykanów w wieku 20, 30 i 40 lat.

Tak więc pozornie rozsądne wydaje się przypisywanie nieproporcjonalnej liczby zgonów związanych z COVID-19 wśród starszych Afroamerykanów ich podstawowym schorzeniom. Ale najważniejszym podstawowym warunkiem, który zwiększa ich szanse na śmierć z powodu COVID-19, jest rasizm.

Rasizm jest głównym czynnikiem determinującym warunki społeczne, w jakich starsi Afroamerykanie się rodzą, pracują, żyją i starzeją się. Warunki społeczne są często uznawane za społeczne determinanty zdrowia. Niewielu może argumentować, że dostęp do godnego zatrudnienia, bezpiecznych i wspierających dzielnic i społeczności, wysokiej jakości szkół i żywności, czystego powietrza i wody jest ważny dla naszego zdrowia i dobrego samopoczucia.

Wyobraź sobie trzy koncentryczne okręgi, jak strzał w dziesiątkę w znaku Target. Okrąg pośrodku reprezentuje nasze indywidualne zachowania zdrowotne, takie jak spożywanie alkoholu, palenie papierosów, ćwiczenia fizyczne, wystarczająca ilość snu i zdrowe odżywianie. Ten krąg przyciąga najwięcej uwagi, gdy społeczność medyczna wyjaśnia, dlaczego starsi Afroamerykanie mają tak wysoki wskaźnik cukrzycy, nadciśnienia, chorób serca, otyłości i zgonów z powodu COVID-19.

Wychodząc z centrum, kolejny koncentryczny krąg przedstawia warunki społeczne wpływające na nasze zachowania zdrowotne. Warunki te określają, czy istnieją zasoby wspierające nasze zachowania zdrowotne, takie jak dostęp do wysokiej jakości zatrudnienia, mieszkań i możliwości edukacyjnych, bliskość sklepów spożywczych i innych źródeł świeżej, zdrowej żywności. W tym kręgu znajduje się również dostępność i jakość transportu publicznego, parków i służby zdrowia. Urzędnicy ds. zdrowia publicznego częściej niż lekarze wymieniają niektóre z tych czynników społecznych, wyjaśniając wysoką częstość występowania przewlekłych schorzeń i śmierci wśród starszych Afroamerykanów.

Jednak te czynniki rzadko są brane pod uwagę, gdy urzędnicy zdrowia publicznego wydają zalecenia dotyczące unikania COVID-19. Na przykład jedną z głównych strategii unikania infekcji jest dystans społeczny. Jednak dystans społeczny jest prawie niemożliwy dla 27% Afroamerykanów w wieku 65-79 lat i 36% osób w wieku 80 lat i starszych, które mieszkają w wielopokoleniowe gospodarstwa domowe . Dla porównania, odsetek starszych białych dorosłych żyjących w wielopokoleniowych gospodarstwach domowych wynosi odpowiednio zaledwie 14% i 18%.

Wielu starszych Afroamerykanów mieszka również z członkami rodziny, którzy: niezbędni pracownicy zmuszeni do narażenia siebie i swoich rodzin na dodatkowe ryzyko zachorowania na COVID-19. Czarni robotnicy stanowią 11,9% siły roboczej, ale stanowią 17% wszystkich pracowników pierwszej linii w podstawowych branżach, takich jak artykuły spożywcze, transport publiczny i usługi socjalne.

Zewnętrzny krąg tarczy to miejsce, w którym znajduje się władza i przywileje. Siły zewnętrzne określają, gdzie i jak starsi Afroamerykanie mieszkają, pracują i starzeją się. ten Czarne kody XIX wieku szczegółowo opisało, kiedy, gdzie, jak i za jaką rekompensatę mieli pracować dawniej zniewoleni Afroamerykanie. Prawa Jima Crowa z XX wieku kontynuowały segregację i pozbawienie praw obywatelskich Afroamerykanów. Redlining — lokalna, stanowa i federalna polityka mieszkaniowa, która wymuszała segregację do lat sześćdziesiątych — nadal przyczynia się do rasowej przepaści majątkowej.

Konkluzja: wpływ COVID-19 na starszych Afroamerykanów i ich rodziny był z góry określony. Systematycznie odmawiano im dostępu do bardzo prozdrowotnych zasobów potrzebnych do przetrwania pandemii COVID-19.

To nie jest nowość dla ekspertów w dziedzinie opieki zdrowotnej. ten Wskaźnik podatności społeczności na COVID-19 łączy wskaźniki specyficzne dla COVID-19, takie jak stan zdrowia i dostępność opieki zdrowotnej, ze wskaźnikiem wrażliwości społecznej CDC, który obejmuje takie tematy, jak status społeczno-ekonomiczny, status mniejszości i język, rodzaj mieszkania i transport, skład gospodarstwa domowego i niepełnosprawność. Razem mapa COVID uwzględnia 34 społeczne determinanty zdrowia.

CDC stworzyło Indeks Narażenia Społecznego w 2011 r., aby zmierzyć spodziewany negatywny wpływ wszelkiego rodzaju katastrof. Oznacza to, że federalni urzędnicy ds. zdrowia wiedzą, które społeczności – aż do poziomu bloku miejskiego – najprawdopodobniej poniosą katastrofalne straty z powodu koronawirusa przez prawie dekadę. Jednak starsi Afroamerykanie często byli zaniedbywani w reakcji na pandemię, mimo że oczywiste jest, że miejsca testowania COVID-19 powinny być najpierw zakładane w najbiedniejszych społecznościach, a nie w najbogatszych.

Kiedy Amerykańskie Stowarzyszenie Zdrowia Publicznego ogłosiło rasizm kryzysem zdrowia publicznego, otworzyło drzwi stanom, miastom i hrabstwom do nazwania rasizmu wyznacznikiem zdrowia. Wiele z nich deklaracje zobowiązać się do wyeliminowania różnic rasowych w politykach, praktykach i inwestycjach społecznych, gospodarczych, środowiskowych i karnych, a także do priorytetowego traktowania równości rasowej w podejmowaniu decyzji. Chociaż jest to krok we właściwym kierunku, pozostają pytania dotyczące tego, jak i, co być może ważniejsze, kto będzie odpowiedzialny i odpowiedzialny za wprowadzanie zmian.

Istnieje kilka przydatnych ram. Na przykład, Families USA Health Equity Task Force Ramy dla zwiększania równości i wartości w zdrowiu oferuje wytyczne dotyczące ustalania priorytetów, celów i wyników. Wytyczne te można wykorzystać do mierzenia postępów i zwracania uwagi na niezamierzone konsekwencje polityk i programów mających na celu wyeliminowanie rasizmu i osiągnięcie równości w zdrowiu.

Karen D. Lincoln

Gdy społeczności walczą z pandemią koronawirusa i dysproporcjami zdrowotnymi, powinny traktować priorytetowo potrzeby starszych Afroamerykanów, którzy mają jedną z najdłuższych historii niesprawiedliwości rasowej. Wszystkie czarne życia mają znaczenie. Old Black Lives mają znaczenie dłużej.

Karen D. Lincoln jest profesorem nadzwyczajnym w Suzanne Dworak-Peck School of Social Work na Uniwersytecie Południowej Kalifornii. Jest to część serii finansowanej z grantu z Fundacja Rity Allen zgłaszać i przedstawiać historie o nieproporcjonalnym wpływie wirusa na osoby kolorowe, Amerykanów żyjących w ubóstwie i inne wrażliwe grupy.