Mopsy Is Dead – Niech żyje Rockadoodle!

Drodzy Czytelnicy:

Rick Bragg był kiedyś królem opowieści o kurczakach na Florydzie, ale nie może się już więcej chwalić. Prześcignął go jeden ze swoich podopiecznych, Kelley Benham.

Dla nieuważnych czytelników Dr. Ink, Rick Bragg z New York Times stał się przemysłem chałupniczym, z zbiór jego newsów w druku, wraz z wspomnienie o jego mamie , oraz kolejny o jego dziadku i jeszcze jeden w drodze (dok to sobie wyobraża) o swoim starym psie Blue.

Rick zdobył ostrogi pisząc dla Czasy św. Piotra i nadal lubi czytać na konferencjach artykuł, który zrobił z Czasy Biuro Clearwater w 1989 roku. Nagłówek brzmiał: „Ryś rudy jest w klatce w Dunedin”, ale Rick zyskał sławę, podając imię zamierzonej ofiary rysia rudego.

„Mopsy spojrzał w twarz śmierci i ma wąsy”. (Rick jest znany z tego, że zatrzymuje się tutaj w swoim czytaniu, oczekując śmiechu i oklasków.)

„Mopsy to domowy kurczak należący do Wini Bauman. Pani Bauman była w środę rano na werandzie swojego domu w Narnii, kiedy Mopsy wyszarpnął się zza rogu domu z fruwającymi piórami. Gorący na piórach ogona Mopsy'ego był ryś rudy. „Nie mogłam uwierzyć własnym oczom” – powiedziała pani Bauman. Mopsy bezpiecznie dotarł do domu. Ryś z piórami w długich wąsach skrył się do pobliskiego gaju pomarańczowego. Pani Bauman wezwała prawo.

To, co następuje po tym chwytliwym otwarciu, jest dość prostym przedstawieniem tego, jak ryś został schwytany przez oficerów dzikiej przyrody i przetransportowany do bezpieczniejszego siedliska. Kurczaki w mieście mogły spokojnie odpocząć.

Mniej więcej w czasie, gdy Bragg snuł takie opowieści, młoda kobieta o imieniu Kelley Benham wyłoniła się jako utalentowana dziennikarka w Clearwater High School. Uczęszczała na zajęcia w Instytucie Poyntera i pracowała jako stażystka literacka i fotograficzna w Czasy , gdzie uczepiła się Bragga i innych pisarzy i redaktorów, którzy mogli jej pomóc w jej rzemiośle.

Teraz, w wieku 28 lat, pisze dla Czasy z biura Clearwater i napisał historię, która wysadza Mopsy'ego z wody, lub, jak elegancko ujmuje to Kelley: „Ta historia skopuje Mopsy'emu tyłek”. Jej koledzy z Czasy Zgodzić się.

Oto przedsmak „Szalejącego koguta atakuje dziewczynę”:

„Tarpon Springs — Kiedy usłyszeli krzyki, nikt nie podejrzewał koguta.

„Dechardonae Gaines, lat 2, dreptała w poniedziałek chodnikiem, taszcząc swój piekarnik Easy Bake, kiedy stała się ofiarą jednego z dziwniejszych przypadków ataków na zwierzęta, jakie policja pamięta”.

Dziwne nie zaczyna opisywać ataku na małe Dechardonae przez zdeterminowanego i paskudnego koguta o imieniu Rockadoodle Two. Wśród uroków opowieści Kelley jest to, że wymienia nie tylko szalejącego koguta, ale także cztery inne ptaki: Roosty, Hen, Henny Penny i tatusia złoczyńcy, Rockadoodle (One).

Cytaty w historii Kelleya są tak żywe, że „brytka” Ricka wygląda w porównaniu z „nudną”. Oto próbka:

„Pobił ją w bzdury. Pieprzony kogut, wiesz?

„Och, weź! Strzelaj! Strzelaj! Strzelaj!”

„Po prostu tam siedział. Wszystko odważne.

„Znałem go, odkąd był jajkiem”.

I kopacz od małej dziewczynki z ulgą: „Odszedł. Policja go dopadła.

Dr Ink zachęca czytelników do przeczytania historii Dechardonae i Rockadoodle Two w całości . Kelley Benham pokazuje, co młody, utalentowany pisarz może zrobić w ciągu jednego dnia w terminie, wyrywając gliniarzy z biura. Historia była wielkim hitem w ostatnim czasie Konferencja Niemana na temat dziennikarstwa narracyjnego .

Więc, Rick, zaglądaj ci przez ramię. Nigdy nie wiadomo, kto może na tobie zyskać. Kto wie, może ma nawet mamę i dziadka, o którym warto pisać.