Co dziennikarze mówią o suszy na konferencji prasowej Hillary Clinton

Na tym zdjęciu z 25 sierpnia 2016 r. kandydatka Partii Demokratycznej na prezydenta Hillary Clinton wita ludzi na widowni po przemówieniu podczas kampanii w Truckee Meadows Community College w Reno w stanie New. (AP Photo/Carolyn Kaster)

Dzień dobry. Oto nasze codzienne podsumowanie wszystkich wiadomości medialnych, które musisz znać. Chcesz otrzymywać tę informację codziennie rano w swojej skrzynce odbiorczej? Subskrybuj tutaj .

Podsumowując wakacje w Nowej Anglii, spadłem z wozu niepracującego tuż za Bostonem w niedzielę z tweet Kellyanne Conway, szefowej kampanii Donalda Trumpa w tym tygodniu: „Dzień 267: Brak konferencji prasowej. I bez oburzenia prasy”.

Godzinę później telewizja na lotnisku pokazała Briana Steltera z CNN poruszającego temat Hillary Clinton ze Stuartem Stevensem, strategiem i autorem republikańskim. Nie wywołało to oburzenia i prawdopodobnie nie uspokoiło Conwaya. Czy oskarżenia są zasadne?

David Folkenflik z NPR właśnie wziął udział w wywiadach z Clinton. Odkrył, że zgodnie z reklamą zrobiła około 350 w ciągu pierwszych siedmiu miesięcy roku. Wiele z nich było sam na sam z telewizją, większość była dość krótka (od trzech do ośmiu minut), a około 20 procent z ludźmi, którzy tak naprawdę nie są dziennikarzami, jak burmistrz Miami Beach. (NPR) Nic dziwnego, że celuje w tradycyjne demokratyczne okręgi wyborcze, takie jak Afroamerykanie i Latynosi, i niewiele zrobiła z publikacjami drukowanymi, zwłaszcza z dużymi dziennikami, które mogą być postrzegane przez kampanię jako nieco zbyt rygorystyczne.

Konferencje prasowe? Najwyraźniej nie są zbyt lubiani przez nieufną dla mediów Clinton. Jest to prawdopodobnie częściowo spowodowane prawie genetyczną predyspozycją Clintonów do wierzenia, że ​​często byli pieprzeni, sięgającą czasów w Arkansas. W tym przekonaniu jest prawda, ale nie uzasadnia to nadprzyrodzonej ostrożności i notorycznego analizowania, związanego z Clintonami (a teraz być może także z boleśnie tępym Ryanem Lochte).

A więc w okresie późnego sierpnia ospałości, co o tym wszystkim myślą dziennikarze?

Rich Lowry, redaktor The National Review : „Ona prowadzi tak blisko kampanii na werandzie, jak to możliwe w epoce nowożytnej. Ma nadzieję wygrać dzięki organizacyjnej sile swojej kampanii i słabości Trumpa. Nie może całkowicie uniknąć prasy, ale ogranicza dostęp tak bardzo, jak to możliwe i stara się nie tworzyć żadnych wydarzeń o wysoką stawkę. Biorąc pod uwagę, że politycznie ma cichutkie ucho, po co stwarzać więcej okazji do wpadki, niż jest to konieczne?”

Roland Martin, gospodarz i redaktor zarządzający, NewsOneNow : „Jako dziennikarz, [wierzę] Clinton powinien zapewnić większą dostępność prasy. Jeśli nie konferencja prasowa, o wiele więcej wywiadów z przedstawicielstwami krajowymi. Najwyraźniej sieci powiedziały, że telefonowanie jest w porządku, więc powinna robić 10-minutowe trzaski. Z politycznego punktu widzenia jest to mądrzejsze niż organizowanie swobodnych konferencji prasowych.

Ron Fournier, National Journal : „To nie jest tylko kwestia konferencji prasowych kontra wywiadów. Chodzi o szersze, współczesne zapotrzebowanie na dostępność, autentyczność, przejrzystość i odpowiedzialność. Hillary Clinton i jej zespół ds. komunikacji tkwią w nieprzejrzystych, przedinternetowych latach 90., co nie wróży dobrze jej prezydenturze”.

Jill Lawrence, redaktorka komentarzy, USA Today : „Konferencja prasowa Clintona ma wiele wad. Nie jest w nich dobra, byłaby pytana o jedną kontrowersję za drugą, a odwrócenie uwagi Trumpa od rozwiązywania problemów byłoby polityczną nadużyciem. To powiedziawszy, powinna poćwiczyć i zrobić kilka, zaczynając już wkrótce. Musi wykazać, że potrafi przejść przez konferencję prasową z opanowaniem i bez samookaleczenia. Im dłużej czeka, tym trudniej”.

Wreszcie jest Mike Barnicle , analityk MSNBC i długoletni felietonista, który prawdopodobnie nie jest pierwszym dziennikarzem politycznym, który odwołuje się do spuścizny najbardziej uświęconego szkolnego trenera koszykówki, nieżyjącego już trenera koszykówki z UCLA, Johna Woodena, a także zapomnianego dziś sądu twardego rządzącego w tamtych czasach.

„John Wooden jest jej kierownikiem kampanii. Jest rok 1966 i nie ma zegara czasu strzału, więc po prostu go wyczerpie. Dlaczego miałaby się przed nami narażać, kiedy jest świadoma, całkowicie świadoma, że ​​nie jest w stanie mówić wprost o CGI (Clinton Global Initiative) lub serwerze domowym? Poza tym ma paranoję.

Media i EpiPen

Prasa przedstawia własną wersję szoku anafilaktycznego związanego z podwyżkami cen wstrzykiwacza epinefryny firmy Mylan, producenta leków Mylan, EpiPen. Ostatnie, pełne pasji dzieło, sugerujące rozgoryczenie, zostało znalezione w The New York Times w weekend. ( New York Times ) Cena wzrosła ponad pięciokrotnie w ciągu ośmiu lat, do ponad 600 dolarów za dwupak. Chciałbym więc podziękować STAT, wspaniałej witrynie poświęconej naukom o zdrowiu, zarówno za odnotowanie, jak i wyjaśnienie, dlaczego wszystko to stało się tak wirusowe, podczas gdy w rzeczywistości wzrost cen urządzenia (i wielu innych urządzeń i leków) jest znany od lat. Składniki to: A) „Oszałamiająca podwyżka cen” B) „Wciągająca historia pacjenta” C) „Czynnik Berniego Sandersa” (ważył się na początku swojej kampanii na temat skandalu farmaceutycznego) oraz D) „Kontrowersyjny dyrektor generalny z pokaźna wypłata”.

Och, zapomniałem o jednym: E) „My, media”. Prasa i samo STAT „są współwinne” podsycania oburzenia tym, co STAT nazwało „EpiPendimonium”. Istnieje wiele przykładów takich podwyżek, ale czasami „rozpala się ogień i napędza przewidywalny cykl relacji w mediach, burze na Twitterze, petycje internetowe i oświadczenia kongresowe”. ( STAN )

Dlaczego chirurg jedzie do Aleppo

Samer Attar, chirurg ze wspaniałej Northwestern Medicine i Lurie Children’s Hospital w Chicago, jest wolontariuszem w Syrian American Medical Society i Aleppo City Medical Council. To raczej piekielne miejsce, a on stworzył wczoraj fajny artykuł o tym, dlaczego tam idzie.

„Pewnej nocy leczyliśmy dziecko złapane w eksplozji, które miało w skórze wbite odłamki kości zabitych przechodniów. W jego szkole doszło do nalotu podczas akcji charytatywnej mającej na celu przekazanie ubrań biednym. Ostatnią rzeczą, jaką zapamiętał, był widok swojego najlepszego przyjaciela rozpadającego się na jego oczach”.

„Ojciec chłopca zobaczył mnie i zapytał, kim jestem i dlaczego mówię w obcym języku. Pielęgniarka wyjaśniła mu, że jestem amerykańskim lekarzem. Powiedział mi, że nigdy nie spotkał Amerykanina. Nigdy nie sądził, że to zrobi. Nigdy nie wierzył, że nadejdzie dzień, kiedy amerykański lekarz – taki z syryjską krwią, ale urodzony i wychowany w wolności i luksusie Stanów Zjednoczonych – przybędzie do Aleppo, aby pomóc w czasie wojny”. ( New York Times )

Tak, ludzie są przereklamowani

„Quartz potwierdził z wielu źródeł, że Facebook zwolnił cały zespół redakcyjny w zespole Trending — 15-18 pracowników zatrudnionych za pośrednictwem strony trzeciej. Zespół Trending będzie teraz obsługiwany wyłącznie przez inżynierów, którzy będą pracować nad sprawdzeniem, czy tematy i artykuły pojawiające się przez algorytmy są warte publikacji”. ( Kwarc )

Ale niektórzy nie byli zadowoleni z najnowszego rozwoju sagi, która rozpoczęła się od Gizmodo sugerującego, że ludzie mieli antykonserwatywne uprzedzenie. „Chociaż może to być drobny powód do świętowania blogów, które po tej historii przeszły w pełny tryb oburzenia, jest to straszna wiadomość dla mojego kanału na Twitterze. Jako osoba w firmie medialnej, która śledzi wielu dziennikarzy, złośliwie komentowane zrzuty ekranu nagłówków Facebook Trending były okresowym źródłem radości”. ( Przekoduj )

Znajdowanie nowych źródeł przychodów

Business of Fashion przedstawia „nasze pierwsze płatne kursy online — The Art & Science of Buying and Merchandising z Susanne Tide-Frater oraz Fashion History for Today z Colinem McDowellem — a także edycję naszego rankingu Global Fashion Schools Ranking 2016, który teraz obejmuje 54 szkoły z 17 krajów na całym świecie.” ( FRO ) Na przykład kurs kupna-sprzedaży kosztuje 195 dolarów.

Bardzo wizualne webinarium

Na wypadek, gdybyście w jakiś sposób to przegapili, NPPA, „głos dziennikarzy wizualnych”, oferuje powtórkę wideo z bezpłatnego seminarium internetowego na temat „proponowanej legislacji mającej na celu stworzenie uproszczonej alternatywy dla federalnego systemu sądowego w przypadku naruszeń praw autorskich poniżej 30 000 dolarów. Eksperci, zaprezentowani przez Graphics Artists Guild, przedstawiają korzyści i sposób, w jaki każdy fotograf, artysta i projektant może dołączyć do oddolnych wysiłków, aby wesprzeć te przepisy”. ( Bezpłatne webinarium )

Powrót do porannego misz-maszu kablowego

Tego ranka było wiele plotek o typowo nieeleganckim tweecie Trumpa po zastrzeleniu kuzyna gwiazdy koszykówki Dwyane Wade w Chicago, gdy pchał wózek z dzieckiem. Trump napisał: „Właśnie to, co mówiłem. Afroamerykanie będą GŁOSOWAĆ NA TRUMP!” Nawet Brian Kilmeade z Foxa, członek ogólnie zatroskanej ekipy Trumpa w „Fox & Friends”, przyznał: „Może to nie był najbardziej poprawny politycznie tweet”. To oznacza tam potępienie.

Joe Scarborough z MSNBC był raczej mniej dwuznaczny po tym, jak pokazał wczoraj niechlujną odpowiedź Trumpa Mike'a Pence'a na pytania Jake'a Tappera na tweecie podczas wywiadu Pence-Tapper CNN, w którym Pence w dużej mierze obwiniał media. Zwracając się do nieobecnego Pence'a, Scarborough powiedział: „Jeśli któreś z twoich dzieci zrobiło coś tak nieczułego i ohydnego, wziąłbyś je, posadził i wygłosił długi, surowy wykład o tym, jak nie-Chrystusowe to było”.

W „Nowy dzień” CNN odbyła się nieunikniona dyskusja na temat czteroakapitowego listu na temat zdrowia Trumpa, który został wycofany w grudniu, ale teraz wskrzeszony – najwyraźniej napisany w ciągu pięciu minut, gdy czekała na niego limuzyna Trumpa – przez jego lekarza, dr Harolda Bornsteina. ( NBC ) To skłoniło Chrisa Cuomo do słusznego śmiechu z własnej sugestii, że facet będzie naczelnym chirurgiem w administracji Trumpa.

Wizualny nadzór nad inwigilacją

Nowojorski fotograf Clay Benskin zastanawiał się na blogu fotograficznym The New York Times, dlaczego przy wszystkich kamerach bezpieczeństwa, które można znaleźć w całym mieście, ludzie wciąż są tak nieskrępowani popełnianiem przestępstw w miejscach publicznych. 'Pan. Benskin, który nie ma formalnego wykształcenia i fotografuje dopiero od pięciu czy sześciu lat, zamienił tę fascynację w obrazy miasta, w którym inwigilacja jest tak wszechobecna, że ​​ludzie pod jego okiem już tego nie zauważają. On również nie zdawał sobie sprawy, ile oczu obserwowało każdy jego ruch, dopóki nie zaczął fotografować kilku, a potem przeszukał swoje archiwa w poszukiwaniu innych. Rzeczywiście, oczy były wszędzie – nie okrutne ani złowrogie, po prostu tam.” ( New York Times )

Dość mocne uchwycenie oczywistości

„Dwie kampanie prezydenckie, które przez większą część ostatniego tygodnia były zajęte obrzucaniem się błotem, zgadzają się co do jednego: republikański Donald Trump będzie nadal strzelał z biodra, gdy kandydaci spotkają się na scenie debaty”. ( Bloomberg )

Media i filantropia

Relacje ze światów non-profit i filantropijne w mediach głównego nurtu są na ogół żałosne. Większość reporterów i redaktorów w większości redakcji wie bardzo niewiele, jeśli w ogóle, nawet o tożsamości ludzi, którzy prowadzą największe organizacje non-profit w swoich miastach, a tym bardziej o tym, co faktycznie robią te instytucje (ich kazirodczy sposób postępowania, ich wspólne tablice, ich często przeciętna istota). . Dlatego dobrze jest dowiedzieć się o „stypendium doktoranckim Fundacji Johna S. i Jamesa L. Knighta w zakresie filantropii, mediów i demokracji” oferowanej przez Sanford School of Public Policy na Duke University.

Słusznie zauważa: „Od dawna brakuje badań i pisania na temat relacji mediów dotyczących fundacji, organizacji non-profit i darczyńców indywidualnych – a w szczególności ich wpływu na społeczeństwo, politykę i demokrację”. ( przez Teraz, dziennikarze, wymieńcie jedną rzecz, którą prawie 7 miliardów dolarów MacArthur Foundation robi poza rozdawaniem swoich „genialnych” grantów? Albo co robi Fundacja Roberta Wooda Johnsona o wartości 10 miliardów dolarów? Albo nazwisko prezesa Fundacji Billa i Melindy Gatesów? Być może powinieneś ubiegać się o stypendium Duke.

Bolesne odejście wspaniałego reportera

W. Zachary „Bill” Malinowski, długoletni świetny reporter śledczy w Providence, Rhode Island, Journal niedawno zmarł z powodu ALS. Był również bardzo dobrym sportowcem, w tym biegał w maratonach i większość poranków pływał w lokalnym YMCA. Dan Barry, od dawna związany z The New York Times, który był bliskim przyjacielem i noszącym karawanę Red Sox, napisał o nim w zeszłym roku we wspaniałym artykule. ( New York Times ) Opowiadał o jego imigranckim dziedzictwie (jego tata był w polskim ruchu oporu i spędził cztery lata w nazistowskich więzieniach i obozach pracy), o ich dwóch rodzinach spędzających razem wakacje i dwóch reporterach wybierających się na mecz Soxów zeszłego lata w czasie, gdy ciało Malinowskiego było takie wyraźnie zdradzając go z powodu tego, co jest również znane jako „choroba Lou Gehriga”.

„To będzie długa noc. Do domu Billa wrócimy dopiero po północy, a on zostanie zmieciony” – napisał Barry. „Potem, wczesnym rankiem, wstanie wcześniej niż ja, pojedzie do Y i podniesie więcej ciężarów, aby zapobiec temu, co wydaje się nieuniknione. Na razie jednak jest baseball. Bezsensowny baseball z późnego sezonu, w którym rundy mieszają się ze sobą w grze bez zegara. Red Sox przegrywają, a tablica wyników po lewej mówi, że Yankees wygrywają.

W porządku. Bill znajduje nadzieję w młodych piłkarzach Red Sox. Brock Holt, Mookie Betts, Blake Swihart. I ten dzieciak, Jackie Bradley Jr., który właśnie trafił na bezsensowny singiel na dole ósmego.

– Do diabła z Jankesami. Mówi, że w przyszłym roku. Następny rok.'

Poprawki? Porady? Proszę napisz do mnie: e-mail . Czy chcesz otrzymywać codziennie rano e-maile z tym zestawieniem? Podpisz tutaj .