Czy atak z 6 stycznia na Kapitol był próbą zamachu stanu? Grupa akademicka mówi teraz tak.

Projekt zamachu stanu w Cline Center for Advanced Social Research mówi, że szturm na Kapitol kwalifikuje się jako próba zamachu stanu

Kapitol Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie został naruszony przez tysiące protestujących podczas wiecu „Stop The Steal” popierającego prezydenta Donalda Trumpa. (zz/STRF/STAR MAX/IPx)

6 stycznia opublikował artykuł o szturmie na Kapitol i bezpodstawnych oskarżeniach o wyniki wyborów prezydenckich, które do tego doprowadziły. W artykule zapytaliśmy, czy słuszne jest nazywanie tego zamachem stanu. Ale ponieważ szczegóły wydarzeń tego dnia wciąż się wyłaniały, nie wyciągnęliśmy jednoznacznych wniosków.

Teraz ośrodek akademicki, który był głównym źródłem naszej analizy — projekt zamachu stanu w Cline Center for Advanced Social Research Uniwersytetu Illinois — podjął decyzję, której nie podjęto w momencie, gdy pisaliśmy nasz pierwszy artykuł .

W szczególności grupa zdecydowała, że ​​wydarzenia z 6 stycznia pasują do definicji „próby zamachu dysydenckiego”. w ramach taksonomii grupy.

Szturm na Kapitol „był próbą zamachu stanu: zorganizowaną, nielegalną próbą ingerencji w transformację prezydencką poprzez przesunięcie uprawnień Kongresu do poświadczania wyborów”, centrum ogłoszony w styczniu 27.

Zamach stanu to skrót od „zamachu stanu”, francuskiego terminu oznaczającego obalenie rządu. Kluczowym elementem zamachu stanu jest to, że jest on przeprowadzany poza granicami legalności.

W szczególności w 2013 r. Cline Center zdefiniowany zamach stanu jako „nagłe i nieregularne (tj. nielegalne lub pozaprawne) usunięcie lub przemieszczenie władzy wykonawczej niezależnego rządu”.

Grupa dalej dzieli zamachy na trzy kategorie. Przewroty, które są planowane, ale udaremnione przed ich podjęciem, są spiskami zamachowymi. Jeśli podjęte działania są nieskuteczne, uważa się to za próbę zamachu stanu. A jeśli zamach stanu osiągnie swoje cele, jest uważany za udany zamach stanu.

Ponieważ centrum sformułowało tę definicję, udało się udokumentować każdy zamach stanu, próbę zamachu stanu i spisek zamachu stanu w dowolnym miejscu na świecie od 1945 roku. Baza danych grupy obejmuje obecnie 426 zrealizowanych zamachów stanu, 336 prób zamachu stanu i 181 spisków zamachu stanu.

Incydent z 6 stycznia w Kapitolu zakwalifikował się jako próba zamachu stanu, zdecydowało Cline Center.

Staje się dopiero drugim wpisem dla Stanów Zjednoczonych w bazie danych Cline Center. Poprzedni wpis dotyczył spisku dysydenckiego zamachu stanu w 1948 r., w którym uczestniczyli członkowie Komunistycznej Partii Stanów Zjednoczonych, którzy planowali brutalne obalenie rządu USA. Ich przekonania były podtrzymany przez Sąd Najwyższy w 1951 roku.

Decyzję podjęli analitycy, a nie algorytmy sztucznej inteligencji, powiedział PolitiFact dyrektor Cline Center Scott Althaus.

Althaus powiedział, że centrum zgromadziło zespół sześciu badaczy zaznajomionych z kryteriami, którzy przeanalizowali szereg publicznie dostępnych źródeł informacji. Sześciu badaczy dokonało niezależnych recenzji, a następnie porównało ze sobą notatki. Decyzja wymagała jednomyślnego konsensusu wszystkich sześciu badaczy.

Doszli do wniosku, że wydarzenia z 6 stycznia zawierały trzy inne ogólne cechy zamachu stanu.

Po pierwsze, centrum stwierdziło, że jedna lub więcej osób stanowi wiarygodne zagrożenie dla władzy ustawodawczej w zakresie decydowania o polityce państwa. 6 stycznia tysiące ludzi wkroczyło na Kapitol lub weszło do niego, co było na tyle dużym zagrożeniem bezpieczeństwa, że ​​ustawodawcy musieli zaprzestać prowadzenia działalności gospodarczej nakazanej przez konstytucję, aby zostać ewakuowani z budynku.

Po drugie, napastnicy próbowali zmienić, kto kontroluje rząd. „Marsz Ocalenia Ameryki”, który bezpośrednio poprzedził atak na Kapitol, był tematycznie skoncentrowany na zmianie wyniku wyborów prezydenckich w USA w 2020 r.” – napisało centrum.

Po trzecie, szturm na Kapitol zawierał przynajmniej pewne elementy wcześniejszej organizacji, stwierdziło centrum.

„Ci, którzy szturmowali budynek Kapitolu – a także ci, którzy po prostu przyłączyli się do pokojowych protestów, które go poprzedziły – obejmowały zróżnicowaną mieszankę grup i niezrzeszonych osób” – napisało centrum. „Jednak jedna lub więcej grup w szeregach tych, którzy weszli do Kapitolu, starannie zaplanowała, wyposażyła i zorganizowała się do brutalnych działań”.

Ustaliwszy, że była to próba zamachu stanu, centrum dalej sklasyfikowało wydarzenia z 6 stycznia jako „próbę zamachu stanu o charakterze dysydentów”, ponieważ „grupy i osoby, o których wiadomo, że zorganizowały i zaplanowały tę próbę zamachu stanu, wyraźnie należą do kategorii „dysydentów”. ”.

Zgodnie z definicją centrum „dysydenci” odnoszą się do „małej grupy niezadowolonych, która może obejmować byłych urzędników państwowych, przywódców religijnych, właścicieli firm lub cywilów”.

Centrum pozostawiło otwartą możliwość, że dodatkowe rewelacje, takie jak te w sądzie, mogą nałożyć kolejną klasyfikację na ten „dysydencki” zamach stanu – taki, który obejmuje siedzących urzędników państwowych.

„Gdyby dalsze dochodzenie ujawniło wyraźne dowody zaangażowania władzy wykonawczej, wydarzenia z 6 stycznia również zostałyby uznane za próbę zamachu stanu” – napisało centrum.

Definicja samoczynnego zamachu stanu stosowana przez centrum to sytuacja, w której „urzędujący naczelny dyrektor generalny używa nielegalnych lub pozaprawnych środków, aby przejąć nadzwyczajne uprawnienia, przejąć władzę innych gałęzi rządu lub ubezwłasnowolnić inne elementy rządu, takie jak władza ustawodawcza lub sądownictwo ”.

Ten artykuł był pierwotnie opublikowane przez PolitiFact , który jest własnością Instytutu Poyntera. Została ponownie opublikowana tutaj za zgodą. Zobacz źródła tych weryfikacji faktów tutaj i więcej ich weryfikacji faktów tutaj .