W The Salt Lake Tribune redaktor rezygnuje, a rodzina Huntsmanów staje przed nowymi wyzwaniami

Gazeta przeszła do organizacji non-profit w 2019 r. i prawdopodobnie nadal jest problematyczną pracą w toku, a nie powtarzalną drogą naprzód.

Salt Lake Tribune jest pokazywany w środę, 20 kwietnia 2016 roku w Salt Lake City. Syn bogatego przemysłowca Jona Huntsmana seniora zgodził się kupić The Salt Lake Tribune, kończąc niepewność co do przyszłości największej niezależnej gazety w Utah. Digital First Media poinformował w środowym komunikacie prasowym, że firma osiągnęła porozumienie w sprawie sprzedaży gazety Paulowi Huntsmanowi. Warunki umowy nie zostały ujawnione. (Zdjęcie AP/Rick Bowmer)

Miesiąc temu Jennifer Napier-Pearce zrezygnował nagle ze stanowiska redaktora The Salt Lake Tribune . Ani ona, ani przewodniczący-wydawca Paul Huntsman nie byli wtedy dostępni ani nie byli dostępni, aby dyskutować, dlaczego.

Jednak nie potrzeba Sherlocka Holmesa ani Woodwarda i Bernsteina, aby połączyć kropki. W liście do zarządu gazety Napier-Pearce napisał: „Jestem pewien, że jesteś świadomy, że prezes zarządu i ja mamy różnice zdań na temat zasięgu, zarządzania i polityki w redakcji”.

Słowo na ulicy i Wątek na Twitterze autorstwa felietonisty Roberta Gehrke , doszli do wniosku, że te różnice pojawiły się wiosną tego roku, kiedy Tribune relacjonował kampanię gubernatora stanu Utah, Jona Huntsmana juniora, brata Paula Huntsmana.

Jon Huntsman, popularny były gubernator stanu Utah i kandydat na prezydenta w 2016 roku, na początku lipca o włos przegrał prawybory Republikanów z porucznikiem Spencerem Coxem.

W Utah konkurs był ciekawą historią i przyciągnął zasięg krajowy . Huntsman wracał do stanu po latach na kluczowych stanowiskach ambasadorów zarówno w administracjach Obamy, jak i Trumpa. On miał odszedł na początku drugiej kadencji jako gubernator stanu Utah na stanowisko krajowe .

Nowi mieszkańcy Utah mogli go nie znać. Popularny dwukadencyjny gubernator Gary Herbert postanowił nie kandydować ponownie i poparł Coxa.

W trakcie kampanii zarówno Huntsman, jak i jego żona dostali COVID-19 i zostali poddani kwarantannie, wymazując tygodnie aktywności. Sondaże przewidywały bardzo zacięty wyścig, a Cox miał wąską przewagę. To był dokładnie wynik — Cox wygrał prawybory o około 1%.

Nie mogłem zrozumieć, jak Napier-Pearce i Paul Huntsman mogli się różnić w relacji z konkursu. Poinformowane przypuszczenie jest takie, że Huntsman chciał bardziej agresywnego przedstawienia niedociągnięć w odpowiedzi na COVID-19 w Utah, którą kierował Cox.

Mówiąc bardziej ogólnie, Paul Huntsman przyznał, że w swoich kontaktach z redakcją Tribune stosuje bardziej praktyczne podejście niż podejście z dystansu.

W ciągu wywiad z The New York Times w maju 2019 r. Huntsman mówił o bezpośredniej komunikacji z reporterami w notatkach i sugestiach. W jednym ze śledztw powiedział Timesowi: „Napomknąłem naszemu newsroomowi, żeby śledził pieniądze, a znajdziesz historię, co zrobili”.

Historia „Timesa” kontynuowała:

„Czasami kontaktuje się z dziennikarzami, aby pogratulować im historii, powiedział, a kiedyś zadzwonił do rysownika redakcji Pat Bagley zapytać, dlaczego nigdy nie naśmiewał się z Demokratów.

„Powiedziałem mu, że w Utah nie ma Demokratów, z których można by się śmiać” – powiedział Bagley.

Redaktor konkurencyjnej firmy Deseret News, prosząc o anonimowość, podsumował konflikt z Huntsmanem, mówiąc o Napier-Pearce: „skończyło się na tym, że jej personel bardzo się ingerował”.

Rozmawiałem z Napier-Pearce, która odmówiła wzmocnienia swojego oświadczenia o rezygnacji, ale powiedziała, że ​​nie jest zgorzkniała. Dodała: „Jestem dumna z doskonałych reporterów i redaktorów dziennikarskich Tribune, które wyprodukowali podczas mojej kadencji. Mam nadzieję, że nadal będą niezależnym głosem Utah. Społeczność potrzebuje trybuny”.

Były redaktor Salt Lake Tribune Terry Orme (AP Photo/Rick Bowmer)

Zakłócenie zmiany redaktorów ma pewną historię i kontekst. Wkrótce po tym, jak Huntsman kupił gazetę, wypuścił weterana redaktora Terry'ego Orme. Orme był popularny wśród reporterów, ale był także dziennikarzem, zajmującym najwyższe stanowisko kierownicze w czasie, gdy tempo zmian cyfrowych musiało przyspieszyć.

Z kolei Napier-Pearce ma doświadczenie w multimediach reporterskich i pracował w Tribune zaledwie od trzech lat. Wcześniej pracowała w Tribune i wyjechała na krótko, aby podjąć pracę public relations, zanim wróciła jako redaktor. Większość jej kariery reporterskiej i edytorskiej spędziła w publicznym radiu i dziennikarstwie wizualnym.

Felietonista Gehrke powiedział w swoim wątku na Twitterze, że on i inni początkowo byli sceptyczni wobec Napier-Pearce, ale przekonali go jej standardy dziennikarskie. Gehrke powiedział, że bez doświadczenia w zarządzaniu newsroomem szybko się nauczyła i w dużej mierze zyskała zaufanie pracowników.

Według spisu pracowników zamieszczonego na jego stronie cyfrowej, redakcja liczy około 70 osób.

Ponieważ Huntsman odmówił udzielenia wywiadu, nie wiem, jaki postęp poczyniła Tribune w realizacji kluczowego celu, jakim jest tworzenie płatnych subskrypcji cyfrowych. Sltrib.com spóźnił się z wprowadzeniem paywalla na początku 2018 roku . Ponadto musi konkurować z Deseret.com i jego silną lokalną siostrzaną witryną KSL.com, które są bezpłatne.

(Żadna z firm nie posiada aktualnych danych dotyczących obrotu skontrolowanymi widowniami z Alliance for Audited Media, zazwyczaj podstawą sprzedaży reklam, powiedział mi rzecznik AAM).

Kiedy Huntsman ogłosił w 2019 r., że Tribune spróbuje ponownie założyć spółkę non-profit, powiedział, że straty operacyjne, z których część pokrył z własnej kieszeni, są nie do utrzymania.

Na brutalnym rynku reklamy drukowanej Tribune dzieli to, co tam jest, ze swoim partnerem w umowie operacyjnej Deseret. Jeśli więc doświadcza typowej recesji pandemicznej w wysokości 50%, oznacza to połowę tego, co w 2019 r. było typowymi przychodami z reklam prasowych w gazetach dla metropolii.

JOA stają się coraz rzadsze w USA, w dół od szczytu 28 do czterech . Idea łączenia operacji biznesowych w celu utrzymania odrębnych głosów redakcyjnych ma szczególny sens w Salt Lake City. Deseret News jest własnością Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, a Tribune jest świecki, we wspólnocie z populacja nie-mormonów i mormonów z grubsza równa .

Rodzina Huntsmanów (i Napier-Pearce) jest członkami kościoła. Kontynuowali agresywną postawę Tribune w raportowaniu o instytucjach związanych z kościołem. Gazeta zdobyła nagrodę Pulitzera 2017 za lokalne reportaże obejmujące luźne odpowiedzi na skargi dotyczące napaści na tle seksualnym na należących do kościoła uniwersytetach Brighama Younga i innych uniwersytetach w Utah. Nastąpiło ostrzejsze śledztwo w sprawie instytucji związanych z Mormonami.

Przez większość życia JOA, Tribune miał większy nakład niż Deseret News. To rozróżnienie traci jednak na znaczeniu wraz z rosnącym znaczeniem cyfryzacji. Deseret jest potęgą na arenie cyfrowej, z kilkoma specjalistycznymi witrynami obsługującymi ogólnokrajową i międzynarodową publiczność mormonów i zajmującymi się kwestiami wiary i życia rodzinnego.

Ponadto w walce o przetrwanie Kościół może wnieść do udźwignięcia ogromne rezerwy bogactwa.

Warunki umowy JOA były dwukrotnie renegocjowane w ciągu ostatniej dekady. Obecna wersja wygasa z końcem roku i może zostać przedłużona za obopólną zgodą. Jeśli tak nie jest, Trybuna stanie przed koniecznością przywrócenia swojej połowy wspólnej funkcji biznesowej do domu, zwiększając tym samym bazę wydatkową.

Pozytywne jest to, że Tribune wyznaczyła pionierską ścieżkę i otworzyła opcję statusu non-profit dla każdej poszukującej go organizacji prasowej. Wysiłki zakończyły się w listopadzie zeszłego roku wydaniem orzeczenia upraszczającego i wyjaśniającego proces kwalifikacyjny.

Rozmawiałem wtedy z jedną z prawników firmy, Meghan Biss, która wcześniej pracowała w wydziale organizacji zwolnionych z podatku Internal Revenue Service. Biss powiedziała mi, że przez lata była krytykiem wewnętrznym, ponieważ IRS zazwyczaj zajmował się prośbami organizacji prasowych o przyznanie certyfikatu organizacji non-profit, nie robiąc nic — ani nie akceptując, ani nie odmawiając.

Teraz określono zasady i warunki. Wśród ograniczeń: Gazety non-profit rezygnują z możliwości popierania kandydatów. Jest to interpretowane przez IRS jako wejście w bezpośrednią akcję polityczną i sprawia, że ​​organizacja podlega opodatkowaniu.

Tak więc Tribune nie miał możliwości poparcia kandydatury Jona Huntsmana, gdyby sobie tego życzył Paul Huntsman.

Nowy status daje Trybunie potencjalnie ratującą życie szansę na zebranie datki od osób fizycznych i fundacji, które można odliczyć od podatku.

Huntsman wskazał, że takie prywatne wsparcie ma kluczowe znaczenie dla modelu biznesowego, który chce rozwijać, z celem, jakim jest 60 milionów dolarów w ciągu pięciu lat i 100 milionów dolarów ostatecznie. To zbliża się do wyposażenia non-profit Lenfest Institute, który jest właścicielem The Philadelphia Inquirer. Fundacja Huntsman obiecała 10 milionów dolarów.

Kolejnym krokiem naprzód było niedawne powołanie dziewięcioosobowej rady dyrektorów wolontariuszy. Huntsman przeniósł swoją własność, ale pozostaje prezesem i wydawcą.

Łów Lista Zauważyłem, że dyrektorzy mocno przechylają się na osoby z doświadczeniem dziennikarskim, w przeciwieństwie do typowego zarządu złożonego z doświadczonych dyrektorów i przedsiębiorców z branży high-tech.

W krótkiej wymianie e-maili Huntsman powiedział mi, że chętnie omówi stan trybuny na początku przyszłego roku, kiedy zarząd będzie działał dłużej, a problem JOA zostanie rozwiązany.

David Noyce, który jest członkiem zespołu od 1984 roku i ma doświadczenie w zakotwiczaniu relacji z kościoła, przechodzi od redaktora zarządzającego do tymczasowego redaktora. Wybór przez Huntsmana stałego następcy Napier-Pearce'a powinien iść w kierunku zdefiniowania społecznościowej i dziennikarskiej roli trybuny, do której aspiruje.

Wydarzenia tego roku mogą skłonić Paula Huntsmana do przemyślenia, jak bardzo chce być aktywny w działaniach informacyjnych – redakcje mają tendencję do utożsamiania zaangażowania w podejmowanie decyzji z wtrącaniem się.

Jak pisałem niedawno, rodzina Adelson w Las Vegas unika jakiejkolwiek obecności w operacjach informacyjnych jej czasopisma „Las Vegas Review-Journal” — choć gazeta musi koniecznie opisywać ogromną biznesową i polityczną obecność Sheldona Adelsona i jego rodziny.

Łowcy mają podobny status w Salt Lake City. Nawet po śmierć miliardera Jona Huntsmana seniora w 2018 roku pozostają pierwszymi obywatelami środowisk biznesowych, politycznych, obywatelskich i filantropijnych. Pytania o pojawienie się konfliktu interesów w relacji z Tribune są nieuniknione.

Kandydowanie brata na gubernatora jest skrajnym sprawdzianem bezstronności. (Były redaktor strony redakcyjnej New York Times, James Bennet, miał ten sam problem, gdy jego brat, senator Demokratycznej Kolorado Michael Bennet, kandydował na prezydenta. James Bennet wycofał się z jakiejkolwiek roli w popieraniu lub kształtowaniu innych opinii na temat wyścigu w 2020 roku.)

Wydrukuj kopie The Salt Lake Tribune (AP Photo/Rick Bowmer, File)

Biorąc pod uwagę wyzwania finansowe, mógłbym poszukać Tribune (i Deseret również), aby pójść za przykładem The Arkansas Democrat-Gazette i Tampa Bay Times z głębokimi cięciami w częstotliwości drukowania – do jednej lub dwóch gazet tygodniowo. Wszystkie te pieniądze na papier, prasę i dostawy są trudne do zracjonalizowania, ponieważ nakłady druków i reklamy wciąż się kurczą, a szanse na całkowite odbicie są niewielkie.

Eksperyment Salt Lake został oklaskiwany i uważnie obserwowany w całym kraju jako alternatywa dla operacji sieciowych i towarzyszących przejęć funduszy hedgingowych.

Huntsman doskonale zdaje sobie z tego sprawę. W ciągu wywiad z autorem opinii Seattle Times w maju powiedział, że po dwóch latach „doszedłem do własnego wniosku, że cała ta branża jest zepsuta”.

Następnie powiedział pisarzowi: „Moja codzienna praca to: prowadzę nasze biuro rodzinne (inwestycyjne). Kupuję firmy… Nigdy bym nie kupiła czegoś takiego za milion lat, ponieważ nie ma modelu biznesowego”. Jako filantropia bez ciężaru zysków, doszedł do wniosku, że jest szansa.

Po czterech latach ambitny wysiłek Huntsmanów jest prawdopodobnie nadal problematyczną pracą w toku, a nie powtarzalną drogą naprzód. Paul Huntsman, jego nowy zarząd i nowy wydawca mają wiele żelazek do wyciągania z ognia.

Rick Edmonds jest analitykiem biznesu medialnego firmy Poynter. Można się z nim skontaktować pod adresem e-mail.