Umieszczanie zakończeń na pierwszym miejscu

Cytat stał się domyślnym zakończeniem w amerykańskim dziennikarstwie, a czytelnicy i pisarze są z tego powodu ubożsi.

Któregoś dnia wybrałem losowo
niektóre witryny z wiadomościami, klikały artykuły i przewijały w dół. Próbować
samemu. Otwórz gazetę, wybierz historię i pozwól swoim oczom powędrować do
koniec. Oto one, te bezcielesne głosy, które również przynoszą drogę
wiele wiadomości dobiegło końca.

Zakończenie historii cytatem to
odruch, zrozumiały zwłaszcza w natłoku terminu,
ale nadużywany do granic frazesu. Co gorsza, cytat z kickera pozbawia
pisarze i czytelnicy innych, bardziej skutecznych sposobów na tworzenie swoich historii
niezapomniany.

W świecie newswritingu najwięcej uwagi poświęca się leadom, ale zakończenia są równie ważne, jeśli nie ważniejsze.

Jeśli tropy są jak „latarki, które oświetlają historię”, jak Nowojorczyk John McPhee powiedział kiedyś, że zakończenia mogą być wiecznymi płomieniami, które podtrzymują historię żywą w głowie i sercu czytelnika.

Anne Hull wykorzystała fakt do przekazania
wpływ przestępstwa ulicznego na policjantkę pod koniec roku
jej trzyczęściowy serial narracyjny „Metal to Bone” w Petersburg Times :

Lisa rzadko myśli o Eugene, chociaż nie chce odejść
jej plecy odsłonięte, nawet podczas kolacji w restauracji. Jej plecy są
zawsze przy ścianie.

Sam Stanton z Pszczoła Sacramento mógłby
cytował dowolną liczbę obserwatorów, gdy był świadkiem egzekucji w
1992, ale wybrał zdanie deklaratywne — „Po 25 latach i dziewięciu”
dni, kalifornijska komora gazowa znów działała”. — zasygnalizować
koniec i nowy początek.

„Nie możesz mieć przyzwoitej historii, jeśli nie zostawi cię ona z silnym
uczucie lub poczucie obrazu” – powiedział mi Rick Bragg, kiedy przeprowadzałem z nim wywiad
w 1995 roku zdobył zarówno nagrodę Pulitzera, jak i nagrodę ASNE za
pisanie funkcji.

Bragga Nagrodzony Pulitzerem pakiet opowiadań oferuje lekcję poglądową dla pisarzy i redaktorów szukających różnych opcji zakończenia historii.

Dwie historie kończą się cytatami. A profil z
szeryf z południa, który przekonał Susan Smith do wyznania, że
utopiła dwoje dzieci i oskarżyła o zbrodnię czarnoskórego mężczyznę, podsumowuje
z komentarzem policjanta: „Susan Smith jest mądra w każdym obszarze”, on
powiedział: „z wyjątkiem życia”.

ten fabuła
o więzieniu w Alabamie dla starszych i niepełnosprawnych osadzonych kończy się na
komentarz o podejmowaniu studentów na lokalnej uczelni przygotowujących się
ciała więźniów do pochówku: „Zrobili z nich naprawdę ładne”, naczelnik
powiedział.

W profil czarnoskórego Indianina z Mardi Gras w Nowym Orleanie Bragg z pewnością miał materiał, by użyć tego samego urządzenia.

Pan Bannock siedzi i poci się w swoim domu, dzień pracy i
noc z jego igłą. Nigdy nie miał czasu na rodzinę. Żyje dla
Tłusty wtorek.

– Potrzebuję mojej porannej chwały – powiedział.

Bardzo
pisarze zakończyliby tam historię tym barwnym cytatem, ale
Bragg zamiast tego wybrał szczegół, który trafił w sedno jego tematu: jeden
przywiązanie człowieka do tradycji większej niż on sam.

Kilka lat temu miał zawał serca, ale nie zdążył umrzeć. Miał do wycięcia i uszycia 40 jardów aksamitu.

Istnieje kilka powodów, dla których większość reporterów, gdy na końcu artykułu ma puste miejsce, umieszcza cytat.

Jednym z nich jest celowość; to szybki i łatwy sposób na zakończenie.

Ale jest jeszcze inny subtelniejszy
wyjaśnienie, które ma związek z procesem raportowania. Reporterzy
często zaczyna się w ciemności, niepewny sensu wydarzeń lub
kwestie, które muszą opisać lub wyjaśnić. Przynajmniej raz w tym czasie
zagmatwana podróż, reporter słyszy — lub czyta — coś, co…
wytwarza moment nagłej jasności.

Słowa wyskakują ze strony lub
wychodzą z ust źródła do notatnika lub magnetofonu,
i nagle reporter pojmuje sens. Skrzeczące skrzypce grają
prawdziwa nuta. Kawałek wsuwa się do układanki. Brakuje tylko
cudzysłów. A następna myśl to: „Uff! mam mój
kończący się!'

Ta chwila pomaga
reporter rozumie historię, ale nie ma to takiego samego wpływu na
czytelnik, który nie przybył na tę samą podróż odkrywczą i
kto potrzebuje różnego rodzaju informacji, aby w sposób zadowalający zakończyć?
proces czytania.

„Dobre zakończenie absolutnie, pozytywnie, musi zrobić co najmniej trzy rzeczy”, Bruce DeSilva z The Associated Press powiedział uczestnikom na Konferencji Dziennikarstwa Narracyjnego w 2001 roku, współsponsorowanej przez Fundację Niemana i Poyntera:

1. Powiedz czytelnikowi, że historia się skończyła.
2. Przybij centralny punkt historii do umysłu czytelnika.
3. Rezonować. „Powinieneś usłyszeć, jak odbija się to echem w twojej głowie, kiedy wkładasz
   papier w dół, po przewróceniu strony. To nie powinno się po prostu kończyć i mieć
   centralny punkt” – powiedziała DeSilva. „Powinno zostać z tobą i sprawić, że
   pomyśl trochę. Najlepsze zakończenia robią coś oprócz
   że. Trochę cię zaskakują. Jest w nich pewien zwrot akcji
   to nieoczekiwane. A jednak kiedy myślisz o tym przez chwilę, ty
   zdaj sobie sprawę, że to jest dokładnie w porządku.

W niektórych przypadkach pisarz musi się po prostu zreorganizować. Wziąć
ten cytat z kickera i przesuń go wyżej, aby podeprzeć opis, lub
przerywaj sekcję. Znajdź coś innego, co wzmocni historię
temat. Zastanów się nad zakończeniem, tak jak robi to Bob Baker tutaj .

Najpierw napisz zakończenie, jak radzi Jon Franklin, dzięki czemu będziesz miał cel, do którego możesz dążyć. Albo przynajmniej wiedz, co to jest.

„Moja rada dla młodych ludzi to wiedzieć, jakie jest twoje zakończenie, zanim zaczniesz pisać”, Ken Fuson z the Rejestr Des Moines mówi.

Jakiekolwiek zakończenie wybierzesz, nie rób tego po namyśle. Bardzo mało
czytelnicy powrócą do tego genialnego tropu, nad którym się pociłeś. Ostatni
to, co przeczytają, jeśli dobrze wykonałeś swoją pracę, to koniec. Zrób to
liczyć.

Kilka lat temu Jack Hart, doświadczony redaktor, trener i pisarz
nauczyciel, pomógł pisarzom i redaktorom dostrzec niezliczone możliwości
rozpoczynając historię swoim „ Leksykon tropów ”.

W tym duchu proponuję Encyklopedię Zakończeń. Oto kilka przykładowych wpisów, zaczerpniętych głównie od Dona Murraya.

Anegdotyczne zakończenie
„Anegdota to krótki tekst
historia”, mówi Murray. „Łączy charakter, miejsce, dialog, akcję,
i reakcja. Podsumowuje poprzez implikację i demonstrację”.

Zakończenie szczegółów
„Pisarz używa konkretnego
szczegół, konkretny obraz, fakt, statystyka na zakończenie historii
implikacja. Część reprezentuje całość i pozwala czytelnikowi na
zabierz ze sobą konkretną informację” – mówi Murray.

Zakończenie twarzy
„To zakończenie pozwala pisarzowi
cofnij się i pozwól kamerze skupić się na ważnej osobie w
historia”, mówi Murray. Zobacz zakończenie szczegółów.

Narracyjne zakończenie cytatu
Bardzo
cytaty w artykułach prasowych są współczesne, zwykle pisane w odpowiedzi
na pytania reportera, a nie narrację, te „powstałe
czas opisywanych wydarzeń”, wyróżnienie James B.
Stewart rysuje w „Podążaj za historią”.

Końcówka cytatu
„Cytat sam w sobie jest kawałkiem
informacji” – mówi Don Murray. „Jego autorytet pochodzi z
mówca, nie reporter. Daje poczucie obiektywizmu
historię i pozwala na konkluzję w taki sposób, że czytelnik
zaakceptuj i uwierz. Pozwala pisarzowi zejść z drogi”.

Malownicze zakończenie
„To zakończenie pozwala pisarzowi cofnąć się i pozwolić czytelnikowi zobaczyć historię” – mówi Murray.

Końcówka Schwaba
Felietonista Tommy Tomlinson ukuł tę nazwę na cześć Charlotte Obserwator redaktor o nazwisku Gary Schwab, który nauczył go szukać nieoczekiwanego zakończenia.

W opowieści o młodej gwieździe wędkarstwa, która zginęła w katastrofie lotniczej,
Tomlinson zakończył opis rodziny rozsypującej jego prochy.
„Takiego zakończenia się spodziewałem” – powiedział dziennikarzowi Schwab. 'Możesz dać
zakończenie, którego się nie spodziewałem?

W wywiadzie, który przeprowadziłam z nim dla nadchodzącego „Best
Gazeta Writing 2004” – opisał Tomlinson, wracając do swoich notatek;
znalazł scenę, w której rodzice rybaka odtwarzali wideo
ich syn w dniu, w którym złowił swoją pierwszą rybę.

„Kiedy to tam odłożyłem, pomyślałem, że to takie lepsze zakończenie
do historii, ponieważ… sprowadza ją z powrotem do początku i
dodaje takie bogactwo temu, co dzieje się nie tylko w życiu tego dziecka
ale w życiu rodzinnym.

„Za każdym razem, gdy mam taką wielką historię, staram się myśleć:„ Czy jest zakończenie Schwab, które mógłbym umieścić w tej historii?”

[ Dodaj wpis do Encyklopedii Zakończeń.
Nazwij zakończenie, zdefiniuj je i jeśli to możliwe, podaj ilustrację z opublikowanej historii. ]