Czy „The Horror of Dolores Roach” jest oparty na prawdziwej historii? Oddzielanie faktów od fikcji

Rozrywka

Aaron Mark jest twórcą horroru i komedii „The Horror of Dolores Roach” na Amazon Prime. To także Justina Machado („One Day at a Time”) gra w nim Dolores Roach. Roach odbył niesprawiedliwy wyrok 16 lat więzienia i jest teraz wolny. W walce o przetrwanie Dolores prosi starego znajomego, który jest właścicielem sklepu z empanadą. Dolores jednak wkrótce zostaje zamieszana w szereg przerażających zabójstw. Program oferuje pyszne połączenie komedii, horroru i tematycznej narracji, która spodoba się widzom. Widzów oczywiście musi interesować źródło inspiracji. Oto wszystkie informacje, których potrzebujesz, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym, jak powstał „The Horror of Dolores Roach”.

Czy Horror Dolores Roach to prawdziwa historia?

„The Horror of Dolores Roach” nie jest oparty na faktach, żeby było jasne. Z pozoru opowieść Dolores Roach, która zawiera szereg grzechów społecznych w jej walce o byt, gdy jest zmuszona do życia przestępczego, wydaje się wiarygodna. Jednak w żaden sposób, kształt ani forma nie jest oparta na rzeczywistych wydarzeniach. Zamiast tego przedstawienie oparte jest na sztuce off-broadwayowskiej „Empanada Loca”. Aaron Mark napisał jednoosobową sztukę, która miała swoją światową premierę w 2015 roku z Daphne Rubin-Vega („Na wysokościach”). Później Mark zmodyfikował go i przekształcił w podcast Gimlet, który został udostępniony na Spotify.

Oryginalna sztuka, na którą duży wpływ miała historia Sweeneya Todda, opowiada całkowicie fikcyjny scenariusz. Za stworzenie fikcyjnej postaci przypisuje się Jamesa Malcolma Rymera i Thomasa Pecketta Presta, autorów książki „The String of Pearls”. W wywiadzie dla Vulture z zeszłego roku Mark omówił, jak powstał pierwszy jednoosobowy utwór. Szalony pomysł na współczesną rekonstrukcję starożytnej legendy Sweeneya Todda z epoki grozy za grosze uderzył Marka, gdy pracował nad serią jednoosobowych horrorów, które były współczesnymi odkryciami historycznych postaci i właściwości horrorów.

Głównym problemem tej historii jest gentryfikacja, a dzieje się to na wielorasowym tle Nowego Jorku. Dramat wykorzystuje kanibalizm jako metaforę gentryfikacji, która często wiąże się z przeniesieniem bogatych jednostek do zubożałych obszarów miejskich i ich renowacją. W tym samym wywiadzie Mark omówił, w jaki sposób na historię wpłynęły jego doświadczenia jako dziecka dorastającego w Washington Heights w stanie Nowy Jork. „Przeprowadziłem się tam i byłem świadkiem gentryfikacji z pierwszej ręki, dlatego to doświadczenie mocno wpłynęło na postać i fabułę. Dodatkowo mieszkanie na pierwszym poziomie oznaczało, że przez całą noc słyszałam rozmowy za oknem. „Dolores” w dużym stopniu opiera się na ludziach, których znam z sąsiedztwa – powiedział Mark.

Z wypowiedzi Marka jasno wynika, że ​​tematyka sztuki i postacie podcastu są inspirowane jego prawdziwymi doświadczeniami. Jednak sama historia jest zmyślona, ​​a Dolores jest przedstawiana jako miejska legenda w stylu Sweeneya Todda. Przykładem nadrzędnego tematu opowieści, jakim jest przetrwanie, jest Dolores, która stara się związać koniec z końcem, mimo że żyje w skrajnej nędzy. Odnosząc się do motywów przetrwania w tej historii, Mark skomentował: „Dla mnie jako pisarza ekscytujące i trudne było przyjęcie z jednej strony horroru, a z drugiej naprawdę fundamentalnego, bardzo przerażającego, zwierzęcego instynktu przetrwania, który, jak sądzę, wszyscy ludzie mają”.

„The Horror of Dolores Roach” ostatecznie nie jest oparty na prawdziwym wydarzeniu. Jest to w dużej mierze wierna adaptacja sztuki teatralnej i podcastu o tej samej nazwie. W serialu wykorzystano klisze i tropy gatunku slasher horror, ale zostały one humorystycznie obalone. Czerpie inspirację z tradycyjnych, makabrycznych, przerażających opowieści z XIX wieku, jednocześnie poruszając współczesne problemy, takie jak gentryfikacja.