Czy historia z New York Post o laptopie Huntera Bidena jest legalna? Oto jak sformułować własny osąd.

Oto kilka pytań, które należy zadać, zanim uznasz tę historię – lub jakąkolwiek historię – za fakt.

(Poczta nowojorska)

Być może słyszałeś — chyba że przez ostatnie dwa tygodnie unikałeś wiadomości, co byłoby zrozumiałe — o tym wielkim Ekskluzywna historia New York Post o laptopie Huntera Bidena, który rzekomo zawiera e-maile wskazujące na podejrzane układy między jego ojcem, kandydatem na prezydenta Demokratów Joe Bidenem i Ukrainą.

Niektórzy nazywają tę historię w tym sezonie wyborczym „ Październikowa niespodzianka ” — stał się wirusowy na wielu platformach społecznościowych i został zakazany na innych, otrzymał wiwaty w kilku sieciach telewizji kablowej i był ostro krytykowany w innych.

Czy powinieneś uwierzyć w tę historię? To zależy od Ciebie, ale istnieje wiele narzędzi i pytań, które możesz zadać, abyś mógł sam zdecydować.

Wybory są jutro. Jeśli jeszcze nie głosowałeś i zastanawiasz się, czy ta historia wpłynie na Twój głos, naprawdę musisz odrobić pracę domową — zwłaszcza w przypadku każdej takiej bombowej historii, bez względu na to, o kim ona jest. Kilka szybkich ostrzeżeń i pierwsze kroki do samodzielnego rozwiązania tego problemu.

Pierwszym krokiem jest: Przeczytaj opowieść . Tak, właściwie to przeczytaj. Cała rzecz. Nie polegaj wyłącznie na nagłówku, aby ustalić, czy uważasz, że ta historia jest dokładna.

Informacje na górze nie opowiadają całej historii — w tym artykule lub w jakimkolwiek artykule. Pomijasz kontekst i niuanse, gdy dokonujesz osądów na podstawie nagłówków, kontekstu i niuansów, które są niezbędne.

Jeśli chcesz formułować opinie na temat tego, co się dzieje i pozwolić, aby te opinie wpłynęły na to, jak postępujesz – lub jak głosujesz – powinieneś wiedzieć, o czym mówisz. Oznacza to czytanie przed chwaleniem lub krytykowaniem.

Potem dalej. Rozpocznij badania po zakończeniu artykułu. Podobnie jak nagłówki nie mówią całej historii, jeden artykuł sam nie maluje pełnego obrazu wydarzenia. U. Niezbędne jest, aby dać kontrowersyjne roszczenia dokładne dochodzenie przed podjęciem umysłu i dzieleniem swoimi myślami z innymi.

Jest to podstawa zdrowej diety informacyjnej i dobra praktyczna zasada, aby uniknąć rozpowszechniania dezinformacji, więc pamiętaj o tych wskazówkach, gdy będziesz czytać w przyszłości, zwłaszcza w przypadku historii o takiej skali.

OK, więc badania — od czego zacząć? Te trzy pytania mogą Ci pomóc:

• Kto stoi za informacją?
• Jakie są dowody?
• Co mówią inne źródła?

Grupa Edukacji Historycznej Stanforda stworzyła tę przydatną listę pytań, obserwując profesjonalne weryfikatory faktów i są one podstawą projektu MediaWise Poyntera, inicjatywy na rzecz umiejętności korzystania z mediów cyfrowych.

Spojrzenie na źródło informacji może pomóc ci zrozumieć, jakie uprzedzenia lub możliwe motywy mogą się do niego przedostać. Zacznijmy od New York Post, który opublikował ten artykuł. Jednoznaczne pytanie uzupełniające brzmi: czy New York Post jest wiarygodny? (Ujawnienie: Katy Byron, jedna z autorek tego artykułu, internowana dla New York Post, a jej ojciec miał tam kiedyś felieton.)

Jednym ze sposobów lepszego zrozumienia dziennikarstwa jest przyjrzenie się wykresom stronniczości mediów, które wykorzystują przejrzyste i rygorystyczne metodologie do oceny skłonności politycznych w publikacjach.

Wykres stronniczości mediów AllSides ocenia sekcję wiadomości New York Post jako „Lean Right”. Czcionki reklam Media , który ocenia zarówno stronniczość, jak i niezawodność, umieszcza New York Post w zakresie „Mixed Reliability” i zbliża się do „Skews Right” dla stronniczości. Tak więc New York Post może wprowadzić do tego raportu skłaniające się ku prawicy stronniczość i nie wydaje się być jednym z najbardziej wiarygodnych źródeł wiadomości.

Warto też zajrzeć do gazety Strona Wikipedii . Pierwsza linia opisuje New York Post jako „codzienną gazetę tabloidową”, więc warto to zauważyć. Nie jest to jednak zablokowana strona Wikipedii i dlatego każdy może ją edytować.

Patrząc na stronę New York Post, nie ma ogólnej strony „O”, na której czytelnicy mogliby dowiedzieć się o misji gazety lub źródłach finansowania, a czytelnicy nie mogliby z łatwością samodzielnie znaleźć i przejrzeć opublikowanych artykułów redakcyjnych i standardów etycznych. To są obie czerwone flagi. Jest jednak sposób, by z pytaniami dotrzeć do redakcji tutaj , co świadczy o niezawodności.

Organizacje prasowe, które publikują standardy redakcyjne, są ogólnie bardziej wiarygodne. Standardy publikowania redakcji pokazują, że liderzy redakcji są gotowi do przejrzystego informowania o tym, jak prowadzi się ich dziennikarstwo. Organizacje weryfikujące fakty, które są zweryfikowanymi sygnatariuszami Międzynarodowej Sieci Weryfikującej Fakty (która ma również siedzibę w Poynter), są zobowiązane do publikowania swoich standardów redakcyjnych, w tym polityki korekt, aby zostać członkiem. Inne punkty, które publikują swoje standardy redakcyjne w Internecie, to: Dziennik Wall Street , Stowarzyszenie prasy , Gannett , Trybuna Gwiazd oraz ProPublica .

Warto również przyjrzeć się reporterowi, który napisał tę historię, aby jeszcze głębiej odpowiedzieć na kluczowe pytanie: „Kto stoi za informacją?” Ich reputacja i doświadczenia mogą dać wgląd w to, jak podeszli do zgłaszania historii. Jedna z dwóch reporterek, która napisała tę historię, Emma-Jo Morris, ostatnio pracowała jako producent dla Sean Hannity z Fox News — konserwatywnego komentatora, który ma przytulny związek z prezydentem Donaldem Trumpem — według Konto LinkedIn które pojawiły się podczas prostego wyszukiwania jej imienia i nazwiska w sieci.

Wyszukiwarka internetowa „NY Post Hunter Biden author” również ukazała artykuł z New York Times powiedział, że Bruce Golding, doświadczony reporter New York Post, odmówił podania swojego bytu na temat oryginalnej historii Huntera Bidena, mimo że napisał jej dużą część, z powodu obaw o wiarygodność artykułu. Jeśli to prawda, to jest to główna czerwona flaga. Reporterzy powinni być w stanie śmiało obstawać przy wiarygodności swojej pracy.

Warto jednak zauważyć, że źródła „Timesa” były anonimowe (nie chcieli, aby ich nazwiska znalazły się w artykule). Najwyraźniej The New York Times zaufał tym źródłom na tyle, aby opublikować to, co mieli do powiedzenia, bez podawania ich nazwisk, ale doniesienia oparte na anonimowych źródłach nie są tak mocne, jak doniesienia, które zawierają źródła, które podają swoje nazwiska (New York Magazine's Opublikowano Wywiadowca podobny raport powołując się również na źródła nienazwane). To wszystko jest ważnym kontekstem, który należy wziąć pod uwagę również przy dokonywaniu własnych osądów na temat wiarygodności raportu New York Post.

Również za informacjami, jak podano w artykule: osobisty adwokat prezydenta Trumpa, Rudy Giuliani i były doradca Trumpa Steve Bannon. W artykule stwierdzono, że Bannon „powiedział The Post o dysku twardym pod koniec września, a Giuliani dostarczył The Post kopię tego dysku w niedzielę”. Widać jeden główny możliwy motyw dla tych dwóch. Jako bliscy doradcy prezydenta chcą, aby wygrał reelekcję i miał coś do zyskania, szkodząc reputacji Bidena.

Po sprawdzeniu uprzedzeń i zainteresowań źródeł, przyjrzyj się dokładnie ich dowodom.

Historia The Post opiera się na dysku twardym, który, jak mówią, pokazuje dane z laptopa Huntera Bidena. Artykuł zawiera zdjęcia Huntera Bidena i rodziny Biden, a także zdjęcia, które podobno przedstawiają wiadomości e-mail do i od Hunter Biden i dowodzą, że dysk twardy istnieje.

Sprawdź, czy inne punkty sprzedaży mogą potwierdzić dowody. W tym przypadku żadne inne placówki nie zgłosiły otrzymania dysku twardego, co uniemożliwiło im samodzielne potwierdzenie, że istnieje i pokazuje, co według posta pokazuje.

Kluczowym dowodem tej historii jest laptop i komentarze Giulianiego i Bannona. Zastanów się, w jaki sposób uzyskano dowody, czy informacje dostępne Tobie lub innym zaufanym serwisom informacyjnym mogą udowodnić wiarygodność dowodów i co by to oznaczało, gdyby dowody były wiarygodne. Ponieważ dowody niedostępne publicznie są tak istotne dla tej historii, powinno być dla ciebie szczególnie ważne, aby inne media potwierdziły doniesienia New York Post.

Relacje z innych serwisów informacyjnych mogą dodać ważne szczegóły i kontekst niezbędny do skutecznego zrozumienia takiej historii.

Szybkie wyszukiwanie słów kluczowych w ulubionej wyszukiwarce i przeglądanie wyników wyszukiwania na karcie Google News i sortowanie według daty (jeśli możesz), może doprowadzić Cię do takich artykułów z CBS News: „Co wiemy — i czego nie wiemy — o rzekomym laptopie Huntera Bidena”.

Przeglądanie setek artykułów na ten temat może być przytłaczające.

Artykuły wyjaśniające to dobry początek. Historie takie jak to od Politico , to od Washington Post a to od Stowarzyszenie prasy może pomóc Ci się złapać. Dobrze jest użyć jednego z tych wykresów stronniczości mediów jako bardzo szorstkie kieruj i czytaj raporty z wielu źródeł w całym spektrum politycznym.

Dobrym źródłem mogą być również organizacje weryfikujące fakty. Zaufaj tym, które przedstawiają dowody, które możesz śledzić. Chociaż weryfikatorzy faktów nie zajęli jednoznacznego stanowiska w sprawie ogólnej słuszności historii Posta, źródła takie jak Fakt polityczny (która jest również częścią Instytutu Poyntera), USA dziś oraz FactCheck.org mają historie warte przeczytania na ten temat.

Jedną z kluczowych rzeczy, które zauważysz w swoich badaniach, jest to, że wiele serwisów informacyjnych zdecydowało się nie pokrywać bezpośrednio twierdzeń Posta na temat Huntera Bidena, ponieważ nie mogą niezależnie zweryfikować zarzutów bez dostępu do dysku twardego, z którego rzekomo pochodzą. Niektórzy skupili się na omówieniu sposobu, w jaki firmy technologiczne poradziły sobie z artykułem, a inni, takie jak NPR , zdecydowali się celowo skupić na innych wydarzeniach.

Zatrzymajmy się na chwilę od sprawdzania faktów i podzielmy się pewnym kontekstem, jak działają redakcje, jeśli chodzi o ekskluzywne raporty.

Kiedy serwis informacyjny trafia na ekskluzywną historię, oznacza to, że otrzymał sensację i że żadne inne serwisy jej nie mają – a przynajmniej dostały ją jako pierwsze i w tamtym czasie były ekskluzywne. Ale w takich przypadkach ważne jest, aby zobaczyć, w jaki sposób inne sklepy informują o ekskluzywnej historii innego punktu — czy zdecydują się polegać na doniesieniach konkurenta, czy też czekają z niezależnym potwierdzeniem tej historii przed zgłoszeniem samej wiadomości.

Ta dynamika zmieniła się wraz z rozwojem mediów społecznościowych. Oto przykład:

Outlet A publikuje ekskluzywną historię. Inne serwisy informacyjne „gonią” za historią — czekają z opublikowaniem własnych raportów, aż same mogą potwierdzić historię. Tak więc publiczność Outlet A jest jedyną osobą, która widzi raport. Czasami inne punkty sprzedaży decydują się zgłosić historię bez niezależnego potwierdzenia (jest to rzadko spotykany ) i przytoczyć pracę punktu A, rozważając szereg zalet i wad zachowania możliwie bardzo ważnych informacji przed swoimi odbiorcami oraz zaufania do zgłaszania punktu A na podstawie tego, co wiedzą, że jest prawdą. To jest stary sposób.

W dzisiejszym świecie historia Outlet A może wykraczać poza swoich głównych odbiorców dzięki sile wzmocnienia algorytmu mediów społecznościowych. Może zostać udostępniony przez miliony osób, a nawet kilka wybranych z milionami obserwujących, i może być oglądany przez wiele, wiele osób, nawet jeśli nie zostało to potwierdzone przez inne serwisy informacyjne.

Tak więc dzisiaj wiele serwisów informacyjnych czuje się zmuszonych do umieszczania coś o wylocie historii A, nawet jeśli mogą nie mieć dekady temu.

Dlatego tak ważne jest, aby zobaczyć, co inne media mówią o tej historii z New York Post. Czytanie w mediach społecznościowych, co mówią na ten temat Twoi znajomi i rodzina, nie ogranicza tego.

Jeśli jeszcze nie zdecydowałeś, co myślisz o tej historii z New York Post, opartej na tych wszystkich mięsistych, przypominających sprawdzanie faktach badaniach, jest jeszcze jedna rzecz do rozważenia: platformy.

Ta historia z „New York Post” prawdopodobnie będzie przez długi czas studiowana w salach dziennikarskich w całej Ameryce i dyskutowana przez wyborców przez wiele lat.

Szeroko dyskutuje się również o tym, jak różne platformy technologiczne zareagowały, gdy stało się to wirusowe w ich społecznościach internetowych. Jako konsument informacji dobrze jest śledzić i obserwować, jak platformy reagują na takie historie – a na tej były na całej mapie.

Facebook ograniczony zasięg artykułu ze względu na podejrzenie możliwości podania fałszywych informacji w historii. Twitter zablokowany użytkowników za tweetowanie i wysyłanie wiadomości z linkiem do historii (a później cofnięto decyzję). YouTube odszedł film z New York Post o historii laptopa Bidena na platformie, bez ograniczeń.

Niezależnie od tego, czy zgadzasz się z tymi ruchami, czy nie, są to kolejny rodzaj sygnału, na który należy zwrócić uwagę. Jeśli duża platforma technologiczna podejmuje działania dotyczące jednej historii, powinna ci to coś powiedzieć i dać ci spokój.

Większość głównych platform technologicznych stworzyła plany postępowania z dezinformacją i innymi kontrowersyjnymi treściami przed wyborami, ponieważ Zgłoszony Daniel Funke z PolitiFact . Ogólnie rzecz biorąc, gdy te organizacje stosują swoje zasady dotyczące dezinformacji, powinno to być sygnałem ostrzegawczym ostrzegającym, abyś spojrzał na coś jeszcze raz.

W przypadku historii, które dotyczą amerykańskich agencji wywiadowczych, sprawdź, co mówią również eksperci wywiadu. Eksperci wypowiadali się po obu stronach tej historii. Dyrektor Wywiadu Narodowego John Ratcliffe , wyznaczony przez Trumpa, powiedział, że zestaw opublikowanych e-maili „nie jest częścią jakiejś rosyjskiej kampanii dezinformacyjnej”. Jednak dziesiątki byłych wywiadów urzędnicy odsunęli się sugerować, że tak.

Podejdź do każdej kontrowersyjnej historii, którą zobaczysz — Hunter Biden i nie tylko — dzięki tym wskazówkom dotyczącym umiejętności korzystania z mediów. Te narzędzia działają dobrze poza tym artykułem w New York Post. Kiedy poświęcisz czas na krytykę kontrowersyjnych treści, będziesz lepiej przygotowany do podjęcia świadomej decyzji i uniknięcia dzielenia się złymi informacjami z osobami, na których Ci zależy.

Jest to artykuł do analizy umiejętności korzystania z mediów cyfrowych, napisany dla firmy Poynter przez zespół MediaWise, aby pomóc społeczeństwu nauczyć się, jak oddzielić fakty od fikcji w Internecie za pomocą umiejętności sprawdzania faktów. Aby uzyskać więcej wskazówek dotyczących umiejętności korzystania z mediów, śledź @MediaWise w mediach społecznościowych, w tym Świergot , Instagram , Facebook , TIK Tok oraz youtube i odwiedź poynter.org/mediawise.