Czy arcyłotr Alden miażdży lokalne wiadomości? To trochę bardziej skomplikowane.

Były redaktor strony redakcyjnej Denver Post, Chuck Plunkett, przewodzi swoim byłym współpracownikom po wiecu przeciwko grupie właścicielskiej gazety, Alden Global Capital, w 2018 r. (AP Photo/David Zalubowski)

Nie ma czasu jak teraz, aby ponownie zadać palące pytania, które krążą wokół Alden Global Capital, funduszu hedgingowego typu „sekret niż tajne”, nieustannie ścigającego firmy prasowe: Kim są ci faceci i czego chcą?

Dwa lata temu, po obcięciu o jedną trzecią redakcji w The Denver Post i innych długoletnich holdingach, Alden naciska teraz na Tribune Publishing, gdzie kupił jedną trzecią firmy i dwa miejsca w zarządzie Tribune. Pod koniec stycznia objął stanowisko w Lee Enterprises, niedawno powiększonym po zakupie 30-dniowej sieci Berkshire Hathaway Warrena Buffetta.

I nie zapominajmy, że na początku 2019 r. grupa Alden MNG złożyła ofertę wrogiego przejęcia Gannetta — doprowadzając największą grupę prasową do sprzedaży i fuzji z bardziej ugodową GateHouse Media.

Dominująca narracja o Alden, promowane przez NewsGild i podchwycone przez innych, plądruje i pali to, co kupuje, pozostawiając tylko wydrążoną skorupę.

Nie sugeruję zamiast tego spóźnionej walentynki. Alden prowadzi ultra-szczupły i jest w tym dla pieniędzy. Ale jest dłuższa historia niż tylko kilka ostatnich lat. Fundusz jest bardziej handlarzem końmi niż operatorem. I jest gotów przełknąć przegrane inwestycje, kupując tanio, uświadamiając sobie pewne zyski i od czasu do czasu duże trafienia w tych zakładach.

Neil Chase, który pełnił funkcję redaktora naczelnego Bay Area Group MNG i odszedł do organizacji non-profit CalMatters pod koniec 2018 roku, powiedział mi, że obsadzenie Aldena jako Dartha Vadera lokalnych wiadomości „przyznaje im zbyt duże uznanie. Nie niszczą dziennikarstwa. Po prostu nie dbają o dziennikarstwo… I nie mają gry końcowej – chcą wyjść z większą ilością pieniędzy niż wcześniej. Kupuj lub sprzedawaj, i tak są dobre”.

W rezultacie, według Chase'a i obecnych czołowych redaktorów, z którymi rozmawiałem, Alden jest nieobecny w swoich redakcjach, nie forsując ani programu politycznego, ani operacyjnego. Ci, którzy nadal tam są, mogą realizować swoje historie, aczkolwiek ze znacznie mniejszym personelem niż kiedyś i niepokojem o to, jakie dalsze cięcia mogą nadejść.

Brzmi jak newsroom w pobliżu?

Źródła te twierdzą również, że po drakońskich cięciach w newsroomach na początku 2018 r., liczba pracowników w największych gazetach i grupach utrzymała się na mniej więcej stałym poziomie, zmniejszając niektóre z powodu wyczerpania, ale bez zwolnień.

Ponieważ firma nie przyjmuje pytań, domyślam się, dlaczego. Więcej obniżek może nastąpić jeszcze w tym roku. Albo Alden mógł obliczyć, że osiągnął minimalną liczbę pracowników potrzebną do opublikowania raportu informacyjnego, za który ludzie zapłacą, teraz, gdy zwiększa się popularność płatnych cyfrowych subskrypcji.

Poprosiłem Fredericka Melo, reportera z St. Paul Pioneer Press, który uczestniczył w seminarium Poyntera na temat budowania zaufania na początku tego miesiąca, o podjęcie pracy w redakcji Alden. Zaproponował mieszaną ocenę.

„To było trudne” – powiedział. „Są dni, które są wręcz demoralizujące. Mieliśmy 235 szanowanych dziennikarzy – redaktorów, redaktorów, fotografów, reporterów – kiedy przyjechałem tutaj w 2005 roku, a teraz zostało nas około 40. Szeryf hrabstwa przesadza swój budżet o milion dolarów i nie ma nikogo, kto mógłby wysłać go na posiedzenie zarządu hrabstwa. To niedorzeczne.

„Jest kilka zalet. Nasz ośmiopiętrowy biurowiec w śródmieściu (został)… zlikwidowany, co robi Alden… ale wylądowaliśmy w nowszych, nowocześniejszych wynajętych wykopaliskach tuż za śródmieściem. Jest bezpłatny parking, kawiarnia i bezpłatna siłownia w piwnicy. Ale fakt, że mogliśmy przejść z ośmiu pięter, aby skonsolidować się w jedno, jest smutny…

„Osobiście moja rola jest cenniejsza niż kiedykolwiek. Każdy jest. To jak praca dla start-upu. Nie ma tłuszczu. Wszyscy jesteśmy niezbędni i jest mniej pierścieni do pocałowania, jeśli chcesz opisać historię poza swoim rytmem. Nikt nigdy nie mówi „Zostań na swoim pasie”, przynajmniej już nie… Obecnie piszę recenzje filmów, opowiadania o sztuce, stanowe artykuły legislacyjne, biznesy, co tylko chcesz”.

Denver Post był ogniwem oburzenia z powodu cięcie nakazane przez Alden kiedy na początku 2018 r. stracił prawie jedną trzecią 100-osobowego zespołu informacyjnego. Od tego czasu nie było żadnych redukcji, powiedziała mi redaktorka Lee Ann Colacioppo. I nie ma żadnych zahamowań przed wykonaniem „pewnej dobrej i ważnej pracy”.

Wśród cytowanych przez nią przykładów były: bieżące pokrycie kontrolowanych przez deweloperów „dzielnic metra, które ustalają własne stawki podatkowe” oraz reportaż fotoreportera w zdjęciach, wideo i tekstach na rodziny mieszkające w pobliżu masywnej budowy międzystanowej.

„Wykonywanie ważnej, odpowiedniej pracy dotyczy głównie talentu w redakcji i zaangażowania redakcji w wykonywanie tej pracy” – wysłał e-mail Colacioppo. „Postawiłbym zaangażowanie tego pokoju w porównaniu z jakimkolwiek newsroomem w kraju”.

Frank Pine, redaktor wykonawczy grupy Southern California, w tym Orange County Register, powiedział, że ma oddany zespół zajmujący się kryzysem tanich mieszkań – „największą historią w Kalifornii”. Niedawny kawałek stwierdził, że 97% miast i powiatów nie spełniało wymagań stanowych dotyczących budowy nowych domów , głównie poprzez wstrzymanie pozwolenia na budowę.

Inna para reporterów poruszała tak różnorodne tematy, jak nieodpowiednie badania drapieżnych nauczycieli i kumoterstwo w dzielnicy wodnej. „To może wydawać się małą historyjką ziemniaczaną”, powiedział Pine, „ale jest to przykład rodzaju oddolnej odpowiedzialności dziennikarskiej, której społeczności dziennikarskie potrzebują i oczekują od nas”.

Alden kupuje gazety od co najmniej dekady. Po raz pierwszy napisałem o Alden i jego samotny założyciel i właściciel Randall Smith w lipcu 2011 r. . Słynie z tego, że od lat 80. doprowadził niedostępność „bez komentarza” do skrajności, że nawet nie został sfotografowany.

Jak sugeruje były redaktor Chase, Alden jest gotów zarówno sprzedawać, jak i kupować, rozładowując grupę 11 gazet do Gannetta w 2011 r., The Berkshire (Massachusetts) Eagle i The Salt Lake Tribune lokalnym inwestorom, a także New Haven Register i inne Connecticut papiery do Hearsta.

Podczas gdy przedmiotem bezspornie jest zarabianie pieniędzy, Alden niekoniecznie ma dotyk Midasa. Jeden z kilku właścicieli The Philadelphia Inquirer, to i fundusz partnerski sprzedany za około połowę tego, co zapłacili w 2012 roku . Jako nabywca zagrożonych aktywów, Alden zupełnie nie wychodzi z niektórych inwestycji, takich jak zakup Fred’s, sieci dyskontów i aptek, a ostatnio sklepów obuwniczych Payless, które są likwidowane w stanie upadłości.

W długim wyrzucie na temat porażki Payless, The New York Times stwierdził, że Alden wykorzystał swoją wiedzę, aby wyeliminować wydatki, ale nigdy nie wykazywał żadnych zdolności do nauki handlu obuwiem ze zniżkami .

Ale kilka dobrych ciosów może nadrobić chybienia. Alden nie jest tak naprawdę gotowy do zaspokojenia dłużników, jak na przykład McClatchy przez wiele lat przed złożeniem wniosku o ogłoszenie bankructwa na podstawie Rozdziału 11 13 lutego.

Musi tylko zająć miejsce w portfelach inwestorów instytucjonalnych, z których część przyciąga sukces Smitha w ciągu długiej kariery i pragnie różnorodności funduszu aktywów zagrożonych w swoich zasobach. Według zeszłorocznego zgłoszenia do Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, Alden Global zarządza nieco ponad 1 miliardem dolarów.

W swoich wczesnych latach Alden był bardziej konwencjonalnym inwestorem gazet. Połączyła starą grupę Journal Register z Media News Deana Singletona, gdy obaj wyszli z bankructwa. I postawiło to na czele ekstrawaganckiego cyfrowego ewangelisty Johna Patona.

Wśród innowacji Patona znalazł się tak zwany Project Thunderdome, 75-osobowy, dobrze obsadzony ogólnokrajowy serwis informacyjny z siedzibą w Nowym Jorku i prowadzony przez grupę cyfrowych gwiazd, w tym Jima Brady'ego, Robyn Tomlin, Mandy Jenkins i nieżyjącego już Steve'a Buttry'ego. . Ostatecznie Thunderdome nie zdołał osiągnąć celów finansowych i został rozwiązany w kwietniu 2014 roku. Paton odszedł rok później.

Zauważyłem też rzadki przypadek naruszenia zaciemnienia wiadomości Smitha. W 2012 roku rozmawiał z klubem inwestorów w Nowym Jorku, a jego prezentacja została uwzględniona w biuletynie.

W tym przemówieniu Smith powiedział, że Gannett (wówczas obejmujący wiele stacji telewizyjnych) był najbardziej niedowartościowaną akcją w Ameryce. Alden kupił duży blok i sprzedał go mniej więcej rok później z dużym zyskiem.

Alden był szczególnie bete noire dla News Guild, która ma rozdziały w 20 gazetach Media News Group, w większości od dawna, w przeciwieństwie do ostatnio zorganizowanych. Oprócz pikietowania w Denver i w siedzibie Alden w Nowym Jorku, Gildia zatrudniła reporterkę śledczą Julie Reynolds, który zrobił dziesiątki historii — wielu z nich koncentrowało się na następcy Smitha nadzorującym gazety, jeszcze bardziej zaciętym Heathie Freemanie.

Freeman był jednym z trojga rodzeństwa w czasach, gdy studiował na Duke University, a jego rodzina ufundowała tamtejszy kampus Center for Jewish Life. Biorąc pod uwagę jego wpływ na lokalne wiadomości, członkowie gildii i protestujący studenci zasugerowali Duke'owi odrzucenie prezentu od Freemana. Uniwersytet odmówił.

Jak zasugerował mi reporter Melo, w redakcjach Alden można żyć pożyczonym czasem, mimo że redaktorzy i reporterzy mogą swobodnie śledzić historie, które uważają za najważniejsze dla ich społeczności.

W związku z kolejną rundą zniechęcających raportów finansowych, które pojawią się w nadchodzących tygodniach, a rok 2020 nie będzie wytchnienia dla dużych strat w dochodach z druku, obawiam się, że w ciągu roku lub dwóch więcej operacji prasowych może wyglądać bardziej jak Alden.

Rick Edmonds jest analitykiem biznesu medialnego firmy Poynter. Można się z nim skontaktować pod adresem e-mail.