Pomoc! Dla pisarzy: 10 rzeczy do zrobienia, gdy nie możesz wymyślić nic do napisania

Napisałem pięć książek – wszystkie wydane przez Little, Brown – w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Są, w kolejności, „ Narzędzia do pisania ”, „ Urok gramatyki ”, „ Pomoc! Dla pisarzy ”, „ Jak pisać krótko ”, a w styczniu: „ Sztuka czytania rentgenowskiego ”. To moje dzieci i kocham je jednakowo. Ale w chwilach prywatnych wyznaję środkowemu dziecku szczególną sympatię: „Pomocy! Dla pisarzy”.

Ta książka nie sprzedała się tak dobrze, jak inne, i często nie słyszę od czytelników, którzy czerpią inspirację z jej stron. Jednak kiedy próbuję rozwiązać problem pisarski, czy to dla siebie, czy dla innych, staje się to moją książką. (Ma, na swoim koncie, zainspirował m.in kurs na Uniwersytecie Poyntera.)

Oto jak działa książka. Pomoc! jest podzielony na siedem części, z których każda poświęcona jest części procesu pisania. Oni są:

• Pierwsze kroki
• Wspólne działanie
• Znajdowanie ostrości
• Szukam języka
• Tworzenie szkicu
• Oceniaj swoje postępy
• Uczynić to lepiej

Dla każdego z tych siedmiu kroków zidentyfikowałem trzy wspólne problemy, z którymi borykają się prawie wszyscy pisarze. Dla każdego z tych problemów proponuję dziesięć rozwiązań. Policz: 7 kroków razy 3 równa się 21 problemów, razy 10 równa się 210 rozwiązań.

Aby lepiej wykorzystać praktyczną mądrość zawartą w tej książce, Poynter zgodził się przedstawiać problem pisarski raz w tygodniu – z dziesięcioma rozwiązaniami – przez następne 21 tygodni. Kiedy skończysz, będziesz mieć skróconą wersję „Pomocy! For Writers”, mocne koło ratunkowe dla tonących skrybów i zachęta do sięgnięcia na kurs News University i – dla podniesienia na duchu przeciętnych dzieci na całym świecie – do książki.

Problem:
nie przychodzi mi do głowy nic do napisania

Rozwiązania:

1. Spędź poranek w kawiarni lub popołudnie w księgarni
Za cenę filiżanki kawy i bajgla można przysłuchiwać się porannym rozmowom o nowościach i bieżących wydarzeniach; lub możesz przeglądać nowe książki i czasopisma w ulubionej księgarni.

2. Zachowaj mały notatnik, aby zebrać pomysły na historie.
Pomysły mogą być nieuchwytne – jak świetliki o zmierzchu. Potrzebujesz tuzina pomysłów na fabułę na każdą, którą realizujesz. Będziesz potrzebować miejsca do ich przechowywania. Używaj tego, co Ci odpowiada, w tym trybu notatek w telefonie komórkowym.

3. Przeczytaj książkę na temat, który jest ci nieznany.
Czytając takie prace, odkrywasz nie tylko specjalistyczne treści, ale także pomysły na historie, które obejmują więcej niż jeden kierunek studiów.

4. Przerwij swoją rutynę. Idź do pracy lub szkoły w inny sposób.
Są historie, które wychodzą z Wall Street, a inne z Main Street, ale nie utknij w tej fałszywej dychotomii. Wiele historii można znaleźć na bocznych ulicach, a zwłaszcza, jak przypomina nam Bruce Springsteen, na zaułkach.

5. Jedz, kiedy możesz.
Kiedy ludzie jedzą, również się śmieją, kłócą, pieszczą, szepczą, sprawdzają się nawzajem, sprawdzają lub mówią zbyt głośno. Zwracaj uwagę i nigdy nie bój się zamienić swojego słuchania w rozmowę, zwłaszcza z interesującą nieznajomą.

6. Obserwuj ludzi w ich naturalnym środowisku.
Wypróbuj park, centrum handlowe, ruchliwą ulicę, siłownię, lobby hotelowe, kościół, salę koncertową, pub, lotnisko, trybuny podczas meczu piłki nożnej w szkole średniej, Dunkin’ Donuts. Jeździć autobusem. Pojedź pociągiem.

7. Czytaj plakaty, billboardy, szyldy sklepowe, graffiti.
Jedź dookoła i patrz na duże znaki handlowe i rządowe. Przejdź się, aby zobaczyć, co mówią małe znaki. Kiedy wchodzisz do biura lub czyjegoś domu, spójrz na to, co wisi na ścianach, a zwłaszcza na drzwiach lodówki.

8. Przeczytaj wiadomości o niedopracowanych pomysłach na historie.
Zacznij od małych historii, tych w gazecie lub na stronie internetowej. Poszukaj ogłoszeń lub wydarzeń, o których możesz napisać. Przeszukaj ogłoszenia.

9. Przeprowadź wywiad z najstarszą osobą, którą znasz — i najmłodszą.
Starsze ludzkie źródła są cenne – i ulotne. Stanowią świadectwo historii mówionych i ucieleśniają zestaw doświadczeń, które można wydobyć z pomysłów na fabułę, zarówno fikcyjną, jak i non-fiction.

10. Spędź dzień z osobą, której praca Cię interesuje.
Nie może być bardziej wiarygodnej formy opowieści niż „dzień z życia”. Część „dzień” tego równania tworzy natychmiastowy element czasu. A część „życie” pozwala pisarzowi zobaczyć źródła w ich naturalnym środowisku, obserwując je w akcji.

Od redakcji: to pierwsza z cotygodniowej serii, która pojawi się w środy.