Reguły kolumn pionowych: debata trwa

Prawie nie mija tydzień, aby mojemu zespołowi i mnie nie towarzyszyła ta gorąca debata: Czy gazeta powinna rozdzielać kolumny pionowymi liniami, czy lepiej pozwolić, aby białe znaki tworzyły linie rozgraniczające między kolumnami tekstu?

Projektanci gazet dyskutują o tym od dziesięcioleci, a wyniki takich dyskusji niewiele nas posunęły. Czemu? Ponieważ po obu stronach reguły kolumnowej są dobre argumenty.

Historycznie bardziej klasycznie zaprojektowane gazety, takie jak The Wall Street Journal, The New York Times, Frankfurter Allgemeine, Die Zeit oraz Czasy of London, wyświetlał reguły kolumn pionowych jako sposób na uporządkowanie, poruszanie wzrokiem w górę iw dół strony oraz oddzielanie niepowiązanych wątków. Gdy pod koniec lat 70. i później gazety zaczęły przeprojektowywać, jedną z pierwszych rzeczy, które zniknęły — sposób, w jaki projektanci mówili czytelnikom „to jest nowa fala czystych, nieskomplikowanych stron” — była pionowa zasada. Wprawdzie nie zniknęły całkowicie (bo zagorzały redaktor lub wydawca postawił nogę i nie pozwolił na to), pionowe linie stały się prawie niewidoczne, ustawione na .5 lub nawet .3, ale pozostały na stronie.

Kiedy w latach 90. rozpoczął się tak zwany ruch „retro”, triumfalnie powróciły wertykalne zasady, postrzegane jako klasyczne, zasłużone dla przestrzeni, wskazujące na to, że gazeta, która je ukazywała, była poważną, szanowaną publikacją. A więc gazety takie jak bardzo podziwiane Poczta Krajowa Kanady nosiło eleganckie linijki kolumnowe, nie tylko w pionie, ale także w poziomie. Nagle zasady wróciły. Gazety wszelkich rozmiarów pobiegły do ​​swoich archiwów, uratowały zasady, które były uśpione od lat, i odłożyły je z powrotem.

Czytelnicy, szczerze mówiąc, jakby drzemali przez to wszystko, przykro mi to mówić.

Korzyści z reguł kolumn:
• Uporządkują wewnętrzne strony i oddzielają niepowiązane artykuły, gdy dwa nagłówki kłócą się ze sobą.

• Wizualnie, reguły dają stronie poczucie architektonicznej harmonii, prowadząc wzrok od góry do dołu (co jest naturalne dla czytelnika, ale podkreślają je reguły, na wypadek gdyby zawiodła intuicja czytelnika).

• Łatwiej jest zaprojektować stronę wewnętrzną (z reklamą), gdy częścią projektu są reguły.

Czy korzyści przeważają nad wadami? Ciężko powiedzieć.

Niedogodności:
• Reguły muszą gdzieś się kończyć, a na stronie z krótkimi tekstami reguły zaczynają się i kończą, zaczynają się i kończą, tworząc trochę spustoszenia, jeśli nie są odpowiednio obsługiwane.

• Zasady stają się zbyt ważne, jeśli są zbyt ciężkie. Proponuję prawie niewidoczne zasady połowy punktu. Cokolwiek więcej może być uciążliwe na stronie.

• Jeśli używa się reguł pionowych, niemal obowiązkowe jest również stosowanie reguł poziomych. Strona jest albo całkowicie zdefiniowana przez białą przestrzeń, albo przez obecność reguł.

Kilka porad:
Być może zdecydujesz się na stosowanie zasad wszędzie w gazecie Z WYJĄTKIEM pierwszej strony i okładek. Tak, wiem, że jest to rozwiązanie dyskusyjne, ale z którego wielokrotnie z powodzeniem korzystałem. Fronty strony pierwszej i sekcji mają zwykle jasno określone parametry, a biała przestrzeń jest tu bardziej korzystna niż reguły.

Spraw, by zasady były cienkie.

Określ, kiedy reguły się kończą i jak są używane w przypadku umieszczenia obok elementu w pudełku. Uważaj tutaj, aby uniknąć linii przeciwko większej liczbie linii.

Określ rolę reguł pionowych/poziomych obok treści reklamowych. Polecam zachować je w celu oddzielenia przedmiotów.

Nie traktuj pionowych reguł jako „modnego” elementu projektowego — przydatnego dzisiaj, a jutro odejdzie. Zamiast tego przeanalizuj je pod kątem tego, jak mogą stać się funkcjonalne w ramach projektu, który ustaliłeś dla treści i stylu swojej gazety.

–Cała lub część tej kolumny została pierwotnie opublikowana w biuletynie IFRA