Tri-City Herald bada ekonomiczne skutki usuwania toksycznych odpadów

Przez Nathan Isaacs, Kristin Kraemer i John Trumbo
Trójmiejski Herold pisarze personelu

Boomy i awarie związane z Rezerwatem Jądrowym Hanford napędzają życie i gospodarkę Trójmiasta Pasco, Kennewick i Richland oraz otaczającego je regionu południowo-wschodniego Waszyngtonu od II wojny światowej.

Obecny boom jest związany z wysiłkami na terenie Hanford w celu trwałego usunięcia lub bezpiecznego składowania odpadów radioaktywnych z serii reaktorów do produkcji plutonu, które działały podczas II wojny światowej i w okresie zimnej wojny. Serie skupił się na skutkach, które prawdopodobnie wynikną z budowy wartej wiele miliardów dolarów oczyszczalni odpadów, która ukryje najniebezpieczniejsze pozostałości radioaktywne w kłodach szklanych w celu trwałego, stabilnego przechowywania.

Potrzeba serii stała się jasna, gdy szczegóły dotyczące zakresu projektu zakładu i harmonogramu jego budowy pojawiły się w 2001 roku. (Szukaj trendów, guru wiadomości zawsze przypominają nam podczas seminariów). Urzędnicy publiczni coraz bardziej martwili się o to, jak radzić sobie z rosnącymi społecznościami i zwiększonym zapotrzebowaniem na usługi w czasie, gdy oczekiwano, że do ich budżetów wpłyną nowe pieniądze.

Pierwszym pytaniem, jakie zadaliśmy sobie w projekcie, było to, jak przedstawić historie. Czy powinniśmy zgłaszać wszystkie wpływy z perspektywy każdego miasta (w pewnym sensie wymienić je w historii), czy też możemy podejść do wpływów jako samych tematów opowieści?

Zdecydowaliśmy się na drugi wybór.

„Najbardziej niż cokolwiek innego wierzę, że Deja Boom zadziałał, ponieważ został dobrze pomyślany na początku” – powiedział reporter John Trumbo. „Nasi pracownicy mieli wizję tego, dokąd ta historia powinna się udać. Zanim ktokolwiek z nas nawiązał pierwszy kontakt, wiedzieliśmy, jaka jest misja. I zrobiliśmy to.”

Reporterka Kristin Kraemer zgodziła się: „Pomogło nam to, że podzieliliśmy pracę, więc każdy z nas był odpowiedzialny za zestaw historii, zamiast gromadzić wszystkie nasze notatki i wspólnie kompilować każdą historię.

„To nie znaczy, że nie wniesiono wkładu w historię innej osoby” – powiedziała. „Ale ograniczyło to zamieszanie i ogólne kłopoty, a także czas pisania, dzięki przejęciu przez reporterów własności artykułów. Wyciągnięto z tego lekcję, aby zachować prostotę, dzieląc pracę, aby każdy z nas mógł biegać z naszym zadaniem, spotykając się co tydzień, aby omówić postępy i upewnić się, że wszyscy jesteśmy na tej samej linii”.

Dzięki wstępnym raportom ustaliliśmy, że można napisać następujące historie:

• Ogólny numer i wprowadzenie do serii


• Transport


• Szkoły


• Policjanci i personel straży pożarnej


• Wymagania mieszkaniowe i inne usługi


• Co można zrobić, aby rozwiązać problem, tj. gdzie społeczności mogą znaleźć darmowe pieniądze.

Nakreślenie projektu było kluczem do sukcesu (w tym projekcie iw przyszłości). Daliśmy sobie około sześciu tygodni od początku do końca na projekt, ponieważ chcieliśmy opublikować, zanim upłyną pewne terminy w legislaturze stanowej, na uchwalenie ustaw, które mogłyby pomóc miastom poradzić sobie z rozwojem. Ta krótka realizacja wymagała jasnego harmonogramu terminów dla zdjęć, grafiki, kopii i edycji.

Z konspektem w ręku była to tylko kwestia raportu i pisania.

Wyzwania, które napotkaliśmy specyficzne dla projektu, polegały na upewnieniu się, że liczby są prawdziwe, dokładne i spójne we wszystkich historiach. Następnie musieliśmy przetłumaczyć te liczby, aby przeciętni czytelnicy pamiętali, gdy rozmawiali o projekcie Hanford w lokalnej tawernie lub salonie kosmetycznym. Pomogło użycie grafiki.

Kolejnym wyzwaniem było umieszczenie prawdziwych ludzi – nie tylko biurokratów – w opowieściach, które musiałyby opierać się na liczbach i biurokracji.

Moglibyśmy powiedzieć, że zostaliśmy wezwani do pokonania rządowych mistrzów spinów i tak dalej, ale kiedy reporterzy nie mają takich wyzwań? Znamy ćwiczenie, które zaczyna się i kończy wychodzeniem z biura i zadawaniem pytań. A potem więcej pytań.

Podobnie wiarygodność to wszystko, co mamy. Dlatego dwukrotnie i trzykrotnie sprawdziliśmy wszystkie otrzymane informacje z wielu źródeł, aby upewnić się, że są dokładne i uzgodnione przez wszystkie strony.

Informacje zwrotne, które otrzymaliśmy, obejmowały kilka e-maili i telefonów z informacją, że w następnej kolejności zgłosimy, że niebo będzie spadać. Ale w większości reakcja czytelników była dobra. Liderzy społeczności wykorzystali tę serię, aby przekonać ustawodawcę stanową do przeznaczenia 2 milionów dolarów z pieniędzy stanowych na złagodzenie skutków.

Jeśli już, seria dała społeczności (i gazecie) punkt odniesienia dla liczb związanych z projektem, od liczby oczekiwanych nowych miejsc pracy do liczby potrzebnych nauczycieli przedszkolnych.

Nadal śledzimy postępy związane z projektem, a społeczności wciąż czekają na 2 miliony od państwa. Trumbo cieszyło się z wyzwania, jakim było znalezienie naziemnych źródeł, których życie zmieniłoby się pod wpływem uderzeń. Kraemer była zaskoczona tym, jak reportaże pomogły jej dowiedzieć się więcej o Trójmiastach.

A reporter Nathan Isaacs dowiedział się o swoim pierwszym dużym projekcie, że nie ma magicznej recepty na udany projekt. Jego rada: wypatruj trendów; Zidentyfikuj problem lub kluczowe pytanie; Przygotuj zarys i harmonogram; Zaangażuj redaktorów, grafików i fotografów. A potem raport, raport, raport.