Reinhold von Rumpel: Enigmatyczna postać z powieści

Rozrywka

„Całe światło, którego nie widać” – wyjątkowy dramat wojskowy Netflixa , rozgrywa się w Saint-Malo podczas II wojny światowej i przedstawia kilka aspektów walki, która zmieniła bieg historii. Bohaterami opowieści są Marie-Laure LeBlanc i Werner Pfennig, a ich drogi niespodziewanie się krzyżują. Nieświadomie, nazistowski oficer Reinhold von Rumpel odgrywa znaczącą rolę w ich pojednaniu. Chociaż ucieleśnia archetypowego złoczyńcę, jego motywacje wykraczają poza zwykłą lojalność wobec Trzeciej Rzeszy. Widzowie muszą się zastanowić, czy von Rumpel jest autentyczny, czy zmyślony, biorąc pod uwagę, że serial jest dramatem historycznym opartym na faktach ze świata rzeczywistego. PRZED SPOILERAMI

Reinhold von Rumpel oparty jest na nazistowskich oficerach, którzy polowali na skarby dla Hitlera

Anthony Doerr wymyślił fikcyjną postać Reinholda von Rumpel na potrzeby swojej książki „Całe światło, którego nie widzimy”, która stała się podstawą serialu Netflix. Chociaż bohaterowie i historie serialu są zmyślone, narrator czerpał inspirację z prawdziwych ludzi i wydarzeń. Zakładamy, że nazistowscy dowódcy, którzy podczas wojny kradli obrazy i klejnoty wśród innych skarbów, mogli mieć wpływ na cele i historię Reinholda von Rumpela, mimo że Doerr nigdy nie podał żadnej konkretnej postaci historycznej jako inspiracji dla tej postaci.

Powszechnie wiadomo, że podczas II wojny światowej naziści kradli cenne przedmioty, w tym dzieła sztuki. Począwszy od własności żydowskiej w Niemczech w 1933 r., rozprzestrzenił się na galerie sztuki i muzea, gdy Niemcy najechały inne kraje, w tym Francję, gdzie splądrowali wszystko, od pieniędzy i srebra, przez dzieła sztuki, kamienie szlachetne, aż po kosztowności. Hitler miał taki zamiar, co doprowadziło do dewastacji m.in. bibliotek, centrów sztuki i muzeów.

Chociaż większość ludzi była zaskoczona, inni przewidzieli tę grabież i jako środek ostrożności ewakuowali dzieła sztuki, przemycając je, zanim wróg zdążył je zdobyć. Jeszcze przed wojną Luwr był jednym z miejsc, które zachowały swoje dzieła sztuki, usuwając jak najwięcej. Według doniesień setki muzeów przyjęło tę strategię i zaczęło usuwać klejnoty ze swoich lokalizacji. Z perspektywy czasu można stwierdzić, że bardzo mądrym posunięciem ze strony kuratorów galerii i muzeów było wysłanie prywatnych kolekcji dzieł sztuki w bezpieczne miejsce po tym, jak potraktowano je w ten sam sposób. W czasie wojny zniszczeniu uległo kilkadziesiąt obiektów.

Kiedy Doerr zaczął pisać książkę, miał wizje Saint-Malo, Marie, Wernera i Morza Płomieni. Brakującym elementem łączącym ich wszystkich był Reinhold von Rumpel. Autor przeprowadził wiele badań, zanim spędził prawie dziesięć lat na pisaniu powieści i doskonaleniu szczegółów. Rozsądne jest przypuszczenie, że musiał słyszeć opowieści o nazistowskich grabieżach i dowódcach wyznaczonych do nadzorowania tych operacji, a następnie wykorzystał te informacje do skonstruowania von Rumpela.

Podobnie jak większość innych postaci w narracji, Doerr nadał von Rumpelowi osobowość i odrzucił jego status nazistowskiego żołnierza. Bardziej interesowało go, co skarb, którego szukał, może dla niego zrobić, niż praca dla Hitlera. Lars Eidinger wykorzystał szansę, by nadać von Rumpelowi bardziej złożoną osobowość niż tylko czyste zło, kiedy został obsadzony w tej roli.

Mówiąc o swojej niemieckiej tożsamości, Eidinger stwierdził: „Myślę, że trauma, która jest bezpośrednio inspirowana naszą historią historyczną, dotyka wszystkich Niemców. Nie jesteś w stanie się obronić. Koniecznie trzeba przyznać, że naziści istnieją prawdziwi i nie są istotami pozaziemskimi. Należy przyznać, że ruch ten zrodził się z demokratycznego głosowania w społeczeństwie. Aktor zdawał sobie sprawę, że von Rumpel jest czarnym charakterem, chciał jednak, aby widzowie mogli utożsamić się z tą postacią i poczuć napięcie, aby mogli się w niej rozpoznać, a nie potrafili się od niej oddzielić i krytykować. Chodzi raczej o samoocenę. Podsumowując, Reinhold von Rumpel to fikcyjna postać, która czerpie inspirację z prawdziwych ludzi i sytuacji.