Czy „Jestem panną: bilety parkingowe” to prawdziwy program telewizyjny? Odkrywanie zabawnej serii

Rozrywka

„I'm A Virgo” w Prime Video opowiada historię Cootiego, 13-metrowego 19-latka, który żył w izolacji od świata zewnętrznego. Jego rodzice trzymali go w tajemnicy z troski o to, co by się z nim stało, gdyby opinia publiczna dowiedziała się o nim. Budują mu dom, który spełnia jego potrzeby, zapewniają mu żywność i dać mu wykształcenie. Trudności związane z pozostaniem samemu stają się jednak jasne, gdy Cootie w końcu opuszcza dom.

Absurd został wykorzystany w „I'm A Virgo” do podkreślenia podstawowych wątków. Aby mimo obecności nadludzi, widz poczuł się jak w znajomej scenerii, czerpie różne elementy z prawdziwego życia i przedstawia ich wypaczoną wersję. Przykładem takich pozycji jest program animowany Bilety parkingowe. Często pojawia się ponownie w trakcie programu, a jego motywy przewodnie są spójne z tym, co próbuje przekazać „Jestem Panną”. Oto, co musisz wiedzieć o „Biletach parkingowych”, niezależnie od tego, czy zastanawiasz się, czy to prawdziwe przedstawienie, czy też zostało na nim oparte. Następują spoilery.

Czy bilety parkingowe to prawdziwy program telewizyjny?

„Parking Tickets” to zmyślony program animowany, który został opracowany w celu rozwinięcia fabuły „Jestem Panną”. Został on wymyślony przez scenarzystę i reżysera Bootsa Rileya, który współpracował z Ri Charlesem i Davidem Lauerem przy pierwszym filmie Rileya, „Sorry to Bother You”, aby przenieść go na duży ekran. Serial telewizyjny osadzony w uniwersum „Jestem Panną” powstał przy użyciu animacji poklatkowej. Joel Edgerton, Danny Glover i Slavoj iek, między innymi, pojawiają się na krótko w wyimaginowanym serialu. Juliet Lewis zapewniła dwie godziny na nagranie głosu Justina w różnych tonach używanych w serialu. Jedyne odgłosy Justina to „Boyoyoyoyoing” w serialu.

Riley zamierzał pokazać „Bilety parkingowe”, aby pokazać, jak ludzie są zaangażowani w oglądane media i jak wpływają one na ich postrzeganie świata i relacje, które rozwijają z innymi. Ludzie z serii Prime Video zbliżają się do siebie dzięki „Biletom parkingowym”. Okazuje się, że jest to jeden z najbardziej lubianych programów, cieszący się taką popularnością, że widzowie są gotowi zwariować, aby obejrzeć zakazany odcinek serialu. Rozrosła się do m.in gra wideo i towarów, co czyni to przedsięwzięcie bardzo udanym.

Narracja „Parking Tickets” waha się między byciem niewiarygodnie poważnym a skrajnie śmiesznym. Dialogi bohaterów dotyczą śmierci i bólu, a oni ciągle wydają się być w jakiejś przygnębiającej sytuacji. Boyoyoyoyoyoing i Devil Kids to jednak jeszcze dwie rzeczy. To pasuje do definicji śmieszności Rileya, którą podkreśla „Jestem Panną”. Twórcy „Biletów parkingowych” tworzą dialogi nawiązujące do egzystencjalizmu i wciągają widza do załamania psychicznego. Ta wzajemna inwestycja jest odzwierciedleniem tego, jak ludzie i media, które oglądają, wchodzą w interakcje w codziennym życiu.