Jak rozpocząć karierę dziennikarską w środku pandemii?

5 wskazówek od dyrektora ds. stypendiów i staży The New York Times

(Alla Greeg / Shutterstock)

E-maile docierają dzień i noc, z każdego zakątka świata, o każdej porze roku, nawet w Boże Narodzenie. Jako osoba, która pomaga znaleźć i pielęgnować początkujących dziennikarzy w The New York Times, moja skrzynka odbiorcza jest pełna studentów i innych chętnych do znalezienia pracy lub ustalenia następnej.

Ostatnio te e-maile stały się częstsze i bardziej desperackie. Rozpoczęcie kariery dziennikarskiej w najlepszych czasach może być trudne. Przemysł okopujesz się jeszcze przed uderzeniem koronawirusa. Ale teraz, kiedy świat jest zamknięty? Zrozumiałe jest, że wiele osób poszukujących pracy w dziennikarstwie jest zagubionych. Obejmuje to utalentowanych członków naszego inauguracyjne stypendium New York Times , który kończy się pod koniec maja. Wszyscy mają ogromne umiejętności i potencjał, ale wchodzą na trudny rynek pracy.

Jak teraz budujesz karierę? Gdzie należy się zwrócić? Co możesz zrobić? Oto kilka wskazówek, których udzielam osobom poszukującym pracy, jak poruszać się po pandemicznym rynku pracy. Dodałem również mądrość innych najlepszych redaktorów, w tym tych, którzy byli na tyle mili, że ostatnio łączyli się przez wideo z naszą klasą stypendialną.

SZKOLENIE POKREWNE: Poszukiwanie pracy podczas pandemii

Jeśli kończysz szkołę lub jesteś na wczesnym etapie kariery i nie możesz się doczekać zdobycia wymarzonej pracy do połowy czerwca, narażasz się na rozczarowanie. Wiele redakcji, nawet tych zdrowych, jest intensywnie skoncentrowanych na rozwiązywaniu kryzysu i innych ważnych kwestiach operacyjnych, takich jak zdalne prowadzenie redakcji.

Twoim celem powinno być znalezienie do praca w redakcji w przeciwieństwie do ten praca w redakcji, uznając, że stanowisko, które teraz zajmujesz, może równie dobrze być zastępczym dla następnej rzeczy. Zdobędziesz doświadczenie (i, miejmy nadzieję, wypłatę) i ustawisz się na przyszłość. Mówiąc szerzej, kariery są długie i mają tendencję do budowania w sposób, w jaki najmniej się tego spodziewasz. Obejmij tajemnicę, nawet jeśli nadal dążysz do swoich długoterminowych celów.

Nicole Frugé, autorka zdjęć do San Francisco Chronicle, opowiadała o tym, jak musiała negocjować swoją karierę przez liczne kryzysy gospodarcze od lat 90. XX wieku. W tamtych czasach starała się skoncentrować na mniejszych krokach, które musi podjąć.

„Wiele razy popełniany przez ludzi błąd polega na tym, że skupiają większość swojej uwagi na samej górze” – powiedziała naszym kolegom. „Jedną z najbardziej praktycznych rad, jakie otrzymałem, jest: spójrz na pracę, którą chcesz. A jeśli nie dostałaś pracy, której szukasz, spójrz na pracę, którą ta osoba odeszła. Ponieważ to odskocznia do tego, dokąd chcesz się udać.

Ta networkingowa kawa, którą chciałeś umówić? Nadal może się to zdarzyć podczas połączenia Zoom. Czaty wideo i, śmiem twierdzić, staromodne rozmowy telefoniczne są świetnym substytutem rozmów twarzą w twarz.

Oczywiście te same łaski społeczne dotyczą interakcji na odległość, jak spotkania w prawdziwym życiu. Jeśli rozmawiasz z kimś po raz pierwszy, prośba o pracę na tym pierwszym czacie wideo prawdopodobnie nie będzie skuteczna. Zamiast tego poproś o radę. Porozmawiaj o newsroomie i jego strukturze. Omów, jak zakryć rytm. Niech osoba skrytykuje twoje CV i list motywacyjny. Innymi słowy, nawiąż relację, która nie jest tylko transakcyjna.

Paula Bouknight, asystentka redaktora zarządzającego w The Boston Globe, radzi ludziom, aby wracali do kontaktów w miejscach, w których wcześniej pracowali lub odbywali staż. Jest to szczególnie przydatne, gdy możesz mieć mało czasu.

„Porozmawiaj z ludźmi, których znasz i zapytaj: „Co masz?” – powiedziała do naszych kolegów. „Porozmawiaj z rekruterami. Porozmawiaj z redaktorami, z którymi pracowałeś. Porozmawiaj z ludźmi, którzy byli wokół ciebie. Znają cię lepiej niż w innym miejscu.

Jaka jest Twoja produktywność podczas kwarantanny? Właściwie bardzo. Zaktualizuj swoje CV. Poproś mentora lub profesora, aby skrytykował to za Ciebie. Zbierz nowe próbki pracy i upewnij się, że są gotowe do udostępnienia. Ta prosta strona internetowa, którą zawsze chciałeś stworzyć, aby pokazać całą swoją pracę? Teraz nadszedł czas, aby to zbudować. Naprawdę nie ma końca, ile możesz przygotować.

Przykład: Melissa Kirsch, która wkrótce odchodzi z pracy jako redaktor naczelna Lifehacker, aby zająć się montażem w The New York Times, przygotowywała się do wywiadów, znajdując filmy z redaktorami, z którymi przeprowadzała wywiad.

Było to szczególnie ważne ćwiczenie dla Kirsch w czasach społecznego dystansu, ponieważ, jak zauważyła, czaty wideo zaczynają się natychmiast. W przeciwieństwie do wywiadów przeprowadzanych osobiście, nie ma czasu na zebranie się. Nie ma krótkiej przestrzeni, w której obserwujesz, jak ankieter idzie korytarzem w twoim kierunku lub wchodzi do kawiarni. Zauważyła, że ​​dzięki strumieniowemu wideo, ankieterzy „nie są, a potem są. Po prostu klika”.

„Nie ma czasu na zrobienie wszystkiego, co możesz zrobić, abyś czuł się komfortowo rozmawiając z nieznajomym. Po prostu patrzysz na transmisję na żywo, która mówi: „Gospodarz cię wpuści”… Przydało mi się, że zorientowałem się: Jak one wyglądają? Jak mówią? Jaka jest ich kadencja? Czy często się uśmiechają?

Oczywiście nie wszyscy ludzie publikują swoje filmy w Internecie. W takich przypadkach radziła znaleźć wszystko, co można dostać w swoje ręce (lub przeglądarkę internetową): zdjęcia, teksty, biografie, wszystko, co da ci dodatkową znajomość z ankieterem, gdy rozpocznie się rozmowa wideo lub telefon.

Kryzys koronawirusa to rzadka wiadomość, na którą wpływa każda społeczność i każda osoba. Wykorzystaj posiadane talenty i fora (gazeta kampusowa, publikacja społeczna, blog), aby opowiedzieć historie, które wymagają opowiedzenia. Wywrzesz wpływ, zdobędziesz praktykę w newsroomie i dzięki temu powiększysz swoje portfolio. Po drodze możesz też zdobyć nowe umiejętności.

Scott Klein, zastępca redaktora zarządzającego ProPublica, powiedział, że czasami najlepszą rzeczą do zrobienia jest tworzenie własnej wartości poprzez zdobywanie nowych umiejętności i pracę w przestrzeniach, którymi nie są inni. Dotyczy to zwłaszcza osób z talentem i zainteresowaniem danymi, kodowaniem, grafiką i innymi sztukami wizualnymi.

„Wiele razy trzeba przekonać redakcję, że jesteś czymś, czego oni potrzebują i jesteś tym, czego oni chcą” – powiedział naszym towarzyszom.

Nawet gdy docierasz do ludzi i starasz się wychodzić z siebie z jak najlepszej strony, pamiętaj, że menedżerowie ds. zatrudnienia również zmagają się ze stresem (niepokoje związane ze zdrowiem, rodziną, pracą). Rekruterzy są jak wszyscy. Ten telefon lub e-mail, który wysłałeś do producenta lub redaktora? Mieć cierpliwość. Bądź asertywny, tak, ale także bądź uprzejmy.

Rynek pracy mógł się zmienić. Ale niezależnie od tego, czy jesteśmy w pandemii, czy nie, to, jak traktujemy ludzi, ma znaczenie. Ma to znaczenie dla rekruterów. W świecie dziennikarstwa nie brakuje talentów i ambicji. To, co odróżnia ludzi, to ich zdolność i chęć łączenia swoich umiejętności i motywacji ze współczuciem, pokorą, szacunkiem i pragnieniem służenia, uczenia się i adaptacji.

Rób to codziennie, dzień po dniu, rok po roku, a mogę ci obiecać, że nie tylko będziesz lepszym dziennikarstwem, ale także dasz sobie więcej opcji kariery, niż kiedykolwiek wydawało ci się to możliwe.

Theodore Kim jest dyrektorem stypendiów prasowych i stażów w The New York Times.