Narzędzia do sprawdzania faktów, których David Fahrenthold używał w przypadku roszczeń charytatywnych Trumpa

(Zdjęcie AP / J. David Ake)

W niespodziewanym ogłoszeniu w Wigilię, prezydent elekt Donald Trump oświadczył, że planował zamknąć swoją prywatną fundację . Po zachwalaniu wkładu fundacji Trump oświadczył, że aby „unikać nawet pozorów jakiegokolwiek konfliktu z moją rolą prezydenta, zdecydowałem się kontynuować moje silne zainteresowanie filantropią na inne sposoby”.

Fundacja Donalda J. Trumpa i osobista historia filantropii Trumpa okazały się źródłem kontrowersji przez cały sezon wyborczy 2016. Nawet pomysł, że mógłby natychmiast zamknąć fundację podniósł pytania z powodu trwającego śledztwa prowadzonego przez prokuratora generalnego stanu Nowy Jork.

Przez cały 2016 r. David Fahrenthold, reporter polityczny The Washington Post, dokładnie analizował twierdzenia Trumpa dotyczące darowizn na cele charytatywne i próbował podać liczby i nazwiska tych niezliczonych organizacji charytatywnych. W swoim cytowaniu o nagrodę Ben Bradlee, Post pochwalił Fahrentholda za „ odkrywanie istotnych rozbieżności między wypowiedziami kandydata a weryfikowalnymi faktami ”.

W wywiadzie dla Poyntera Fahrenthold podzielił się niektórymi ze swoich technik raportowania, które mogą pomóc innym reporterom, którzy zwrócą uwagę na sprawdzanie faktów na temat roszczeń charytatywnych.

W przypadku Fahrentholda historia zaczęła się po tym, jak Donald Trump stwierdził, podczas wydarzenia, które zorganizował w styczniu ubiegłego roku zamiast udziału w telewizyjnej debacie prawyborów republikańskich, że on zebrał 6 milionów dolarów , włącznie z 1 milion dolarów z własnych pieniędzy , dla weteranów.

W kolejnych tygodniach Fahrenthold relacjonował wydarzenia publiczne, podczas których widział Trumpa stojącego na scenie i rozdającego duże czeki, które nosiły nazwę Trump Foundation. Ale te czeki nigdy nie wyniosły 6 milionów dolarów, więc Fahrenthold zapytał o resztę (inni pytali również o to, w tym dziennik 'Wall Street ).

„Pomyślałem, no dobrze, to zajmie kilka dni i dowiem się, gdzie poszła reszta pieniędzy”. Fahrenthold wyjaśnił. „Oczywiście, że Trump — myślałem — zamierzał rozdać resztę pieniędzy, a ja po prostu dowiem się, gdzie to poszło, i to będzie to. Ale wcale tak nie było. Miesiące i miesiące zajęło im łapanie psów, żeby dowiedzieć się, na co trafiły pieniądze.

W obliczu odmowy kampanii podania szczegółów dotyczących wkładów, Fahrenthold zwrócił się gdzie indziej, aby zweryfikować dane. „Nie musisz po prostu czekać, aż Trump powie ci, jaka jest odpowiedź” – zauważył. „Jest sposób na szukanie ludzi, którzy mogą znać część odpowiedzi”.

Oto niektóre z tych sposobów.

1. Deklaracje podatkowe

W wielu przypadkach w tym miejscu może zaczynać się i kończyć raportowanie o darowiznach, ale Fahrenthold nie miał dostępu do zwrotów Trumpa.

„Gdyby zwolnił swoje zeznania podatkowe, prawdopodobnie nie byłoby projektu”. powiedział Fahrenthold. „Ale zamiast tego postanowili powiedzieć, że Trump daje mnóstwo pieniędzy na cele charytatywne, dziesiątki milionów dolarów, ale to tajemnica. Nie powiemy ci nic więcej poza tym, gdzie on daje.

2. Gwiazda przewodnika

Biuro informacyjne non-profit, Przewodnikstar zawiera 990 zgłoszeń i inne podstawowe informacje dla organizacji charytatywnych. Te zwroty zawierają różne informacje finansowe, w tym przychody, wydatki i wynagrodzenia dla kadry kierowniczej.

Guidestar był źródłem raportu Fahrentholda w listopadzie, że Trump Foundation przyznał się do radzenia sobie z samym sobą w swoich najnowszych zeznaniach podatkowych.

3. Wyszukiwanie ProPublica 990

Innym miejscem wyszukiwania zgłoszeń organizacji non-profit jest Odkrywca organizacji non-profit ProPublica , który posiada bazę danych zawierającą 2,2 mln podsumowań zwrotów podatku od organizacji non-profit z 2001 roku.

4. Wyszukiwanie dawców

Zaprojektowany, aby pomóc organizacjom charytatywnym w identyfikacji potencjalnych darczyńców, Wyszukiwanie dawców baza danych również okazała się cennym narzędziem raportowania, z zaskakującym rezultatem.

„Nie znalazłem żadnych darowizn z własnej kieszeni Trumpa, ale tak właśnie znalazłem drugiego Donalda Trumpa” – mówi Fahrenthold, odnosząc się do Donald L. „Pomiń” Trump , lekarz w Północnej Wirginii. „Nic nie dało, ale czułem się pewniej, że po użyciu widzę cały obraz”.

5. Papierowy notatnik, telefon i e-mail

Fahrenthold zaczął śledzić swoje raporty za pomocą papierowy notatnik , systematycznie dzwoniąc i wysyłając e-maile do organizacji charytatywnych, które jego zdaniem mogły otrzymać darowizny od Trumpa. Potem po prostu przejrzał listę, która rozrosła się do setek organizacji charytatywnych.

„Wiele z tego to jeden telefon lub jeden e-mail na raz” – powiedział.

6. Twitter

Ten papierowy notatnik miał cyfrowy nadruk w czasie rzeczywistym, ponieważ Fahrenthold udostępnił go za pośrednictwem swojego kanału na Twitterze, aby pokazać swoje postępy i crowdsourcingu wysiłku sprawozdawczego aby znaleźć szczegóły dotyczące darów charytatywnych Trumpa.

Fahrenthold używał również Twittera do bezpośredniego zapytania organizacji charytatywnych, czy otrzymały darowizny i szukania organizacji charytatywnych, które Trump chwalił w swoich tweetach, które następnie zostały dodane do listy badawczej notatnika.

7. Prospekt arkuszy

W jednym przypadku anonimowy typer wysłał mu listę potencjalnych klientów z organizacji charytatywnej. Dokument ten nakreślił szczegóły historii organizacji charytatywnej z Trumpem, pokazując informacje, takie jak kiedy ostatnio z nim rozmawiali, ile pieniędzy miał dać i ile dał w przeszłości.

8. Dzienniki społeczne

Organizacje charytatywne często proszą znanych darczyńców o organizację gal lub pełnienie funkcji honorowego przewodniczącego dużych wydarzeń. Fahrenthold przeszukał Dziennik społecznościowy z Palm Beach zobaczyć, w jakie gale był zaangażowany Trump.

9. Wytrwałość

Historia, która najbardziej przygotowała Fahrentholda do jego wysiłków w celu wyśledzenia darowizn Trumpa, to: Zagłębienie biurokracji , artykuł z 2014 r. o nieefektywnej i przestarzałej kopalni dokumentów w Biurze Zarządzania Personelem w Pensylwanii, gdzie pracownicy federalni przerzucali papiery między dziesiątkami tysięcy szafek na dokumenty. Fahrenthold został poinformowany o opuszczonej kopalni, ale biuro nie pozwoliło mu zobaczyć jej osobiście.

Jak dostać się do kopalni? Zaczynasz kopać.

„Zacząłem dzwonić do ludzi, którzy tam pracowali” – powiedział. „Spojrzałem na LinkedIn, Facebooka i inne miejsca i znalazłem ludzi, którzy kiedyś pracowali w kopalni lub nadal pracowali w kopalni, aby zapytać ich: Jak minął dzień? Jak wyglądał pokój socjalny? Jak wyglądało biuro? Opowiedz mi jak najwięcej o tym miejscu.

„Wróciłem do OPM i powiedziałem patrz, nie możesz mnie powstrzymać przed napisaniem tej historii” – wyjaśnił Fahrenthold. „W tym momencie możesz tylko opowiedzieć swoją stronę. Jeśli chcesz mnie wpuścić, to w porządku. Wszystko, co możesz teraz dodać, to opowiedzenie mi o swojej stronie. A w takim razie mnie wpuścili.

W opinii Fahrentholda jest to lekcja, którą reporterzy mogą zastosować do każdego rodzaju murów obronnych.

„Najpierw próbujesz wejść do drzwi wejściowych, ale jeśli drzwi wejściowe są niedostępne, szukasz okna. Szukasz szczeliny – powiedział. „To niemożliwe, aby naprawdę zachować coś tak dużego, jak faktyczne darowizny Trumpa lub gigantyczny loch z papierkową robotą. Musisz poszukać innych dróg.

Korekta : z powodu błędu redakcyjnego słowo „nigdy” zostało na krótki czas pominięte w zdaniu „Ale te czeki nigdy nie wyniosły 6 milionów dolarów, więc Fahrenthold zapytał o resztę”. Przepraszamy za błąd.