Ponad 300 dni bez oficjalnego briefingu prasowego w Białym Domu » Publiczność wybacza reklamodawcom » Najlepsze artykuły sportowe w Ameryce

Twój środowy raport Poyntera

Sekretarka prasowa Białego Domu Stephanie Grisham, druga od lewej, słucha, jak prezydent Donald Trump przemawia do dziennikarzy w listopadzie. (Zdjęcie AP/Andrew Harnik)

Możemy być na skraju wojny. Możemy być u progu procesu o impeachment. Wiesz, czego nie jesteśmy na skraju? Oficjalny briefing prasowy Białego Domu od oficjalnego sekretarza prasowego Białego Domu.

I po prostu głośno myśląc, ale czy nie nadszedł czas, abyśmy go mieli? Czy to nie czas?

Zwrócił uwagę Oliver Darcy z CNN w ten poniedziałek minął 301 dni bez oficjalnej odprawy prasowej Białego Domu. Zaznaczę, że dzisiaj to 303 dni. Zaznaczę również, że obecny sekretarz prasowy nigdy nie przeprowadził oficjalnej konferencji prasowej.

Jak powiedział Anderson Cooper z CNN w poniedziałek wieczorem , „Jeśli zastanawiasz się »Kim jest Stephanie Grisham?«, prawdopodobnie nie jesteś regularnym widzem Fox News. Ponieważ ten kanał jest pozornie jedynym miejscem, w którym czuje się wystarczająco bezpieczna, by regularnie pojawiać się. I tak, twoje pieniądze podatników rzeczywiście płacą pannie Grisham, żeby cię unikała, jak na ironię, jakby to była jej praca.

To prawda, że ​​Grisham pojawia się w Fox News, ale bądźmy prawdomówni: nie będzie popychana przez nikogo w Fox News. Jej odpowiedzi pozostaną niekwestionowane i nie jest tak, że na początku otrzymuje twarde, szybkie pytania.

To nie jest prawo-lewica. To jest coś amerykańskiego. To kluczowy czas w naszym kraju. Naprawdę możemy być na progu wojny, a jeśli to nie czas na zadawanie pytań administracji, to kiedy?

Tak, prezydent Trump rozmawia z mediami, ale nie w formalnym otoczeniu, w którym można mu zadać długie, skomplikowane pytania i stosowne działania następcze, których wymaga ta chwila. I chociaż wszyscy powinniśmy przyjąć stale zmieniającą się technologię i sposoby komunikacji, wszyscy możemy się zgodzić, że tweet nie jest odpowiednią platformą do wyjaśniania tak krytycznych tematów, jak wojna i ingerencja z zewnątrz w nasze wybory.

Są tacy, którzy mogą argumentować, że poprzedni sekretarz prasowy, Sarah Sanders, nie zawsze była szczera wobec mediów, więc po co w ogóle konferencje prasowe?

Cóż, oto sedno sprawy: jest to szansa dla mediów reprezentujących opinię publiczną, aby zadawać pytania i uzyskać informacje o Białym Domu. Nadszedł moment, aby uzyskać oficjalne stanowisko Białego Domu. A w swojej najbardziej podstawowej funkcji jest to sytuacja, w której prezydent, za pośrednictwem swojego wyznaczonego przedstawiciela, mówi narodowi amerykańskiemu, co do cholery się dzieje – lub przynajmniej wersję, której możemy słuchać i podejmować decyzje w listopadzie.

Wszystkich Amerykanów, nie tylko tych najbardziej krytycznych wobec Trumpa, powinien niepokoić brak przejrzystości.

Minęło już 303 dni… i ciągle rośnie.

Ciekawa historia Briana Steinberga z Variety : według badań widzowie nie myślą negatywnie o reklamodawcach programów informacyjnych, nawet jeśli gospodarze tych programów informacyjnych mają silne poglądy polityczne.

Na przykład, niezależnie od tego, czy wiadomość jest ponura, czy jest dostarczana przez prawicowego eksperta, takiego jak Sean Hannity, lub lewicowego, takiego jak Rachel Maddow, reklamodawcy nie będą ukarani przez widzów. Laura Molen, prezes sprzedaży reklam NBCUniversal, powiedziała Steinbergowi, że widzowie „bez wątpienia mówią, że nie karzą marki za sponsorowanie czegoś, czego firma może nie lubić”.

Dziwne jest to, że niektórzy widzowie grożą bojkotem reklamodawców, gdy gospodarz mówi coś kontrowersyjnego. I widzieliśmy programy — Fox News „Tucker Carlson Tonight” szybko przychodzi na myśl — tam, gdzie reklamodawcy wyciągnęli reklamy.

Ale Jeff Collins, wiceprezes wykonawczy ds. sprzedaży reklam w Fox News, powiedział Steinbergowi, że widzowie „rozumieją różnicę między artykułami redakcyjnymi a reklamami”.

Sprawdź historię Steinberga. Mnóstwo przydatnych i wartych opublikowania informacji, w tym, co to wszystko oznacza, gdy zbliżamy się do wyborów w 2020 roku.

Reporter baseballowy Ken Rosenthal z The Athletic. (Zdjęcie AP/Paul Sancya)

Kto ma najlepszy sezon poza sezonem w Major League Baseball? Powiedziałbym, że strona internetowa, The Athletic. W szczególności pisarze baseballu The Athletic, Ken Rosenthal i Evan Drellich. W okresie poza sezonem MLB pojawiły się dwie ważne historie i obie dotyczyły skandali związanych z oszustwami. I obie historie zostały złamane przez Rosenthala i Drellicha.

W listopadzie Rosenthal i Drellich złamał przebojową historię że mistrz World Series 2017, Houston Astros, wykorzystał technologię do kradzieży znaków łapacza i prawdopodobnie pomógł swoim uderzającym zorientować się, jaki rodzaj boisk nadchodzi. Oczekuje się, że zostaną nałożone surowe kary do Astros w nadchodzących tygodniach.

Następnie we wtorek dwóch zgłoszonych że Boston Red Sox mógł wykorzystać wideo do kradzieży znaków w 2018 roku.

Chociaż trudno jest potwierdzić dane finansowe — subskrybenci, przychody, wydatki, wartość firmy itp. — nie ma wątpliwości, że dziennikarstwo w The Athletic było znakomite. Z mojego doświadczenia jako czytelnika wynika, że ​​witryna oferuje głównie funkcje o długiej formie, z którymi coraz rzadziej spotykamy się w gazetach codziennych. Jednak najświeższe wiadomości często przykuwają uwagę tych, którzy nie są subskrybentami, i z pewnością informacje Rosenthala i Drellicha były dobre dla biznesu.

Jeśli lubisz czytać o mediach (a jeśli to czytasz, to zakładam, że tak), koniecznie sprawdź ten artykuł z Columbia Journalism Review i GuardianUS . Rozmawiali z mediami i wieloma, którzy relacjonują media o relacjonowaniu wyborów w 2020 roku.

Wśród tych, którzy przekazują swoje przemyślenia, są redaktor naczelny New York Times Dean Baquet, gospodarz MSNBC Chris Hayes, redaktor naczelny Buzzfeed News Ben Smith, prezenter Univision Jorge Ramos i wielu innych.

Wśród ciekawszych komentarzy pojawiła się felietonistka prasowa Washington Post, Margaret Sullivan, która powiedziała: „Jedną z rzeczy, których nie zrobiliśmy dobrze podczas ostatnich wyborów prezydenckich, było to, że nie udało nam się odróżnić tego, co poważne od mniej poważnego – termin na myśl przychodzi fałszywa równoważność. Tak więc Trump i jego sytuacja finansowa, roszczenia dotyczące napaści na tle seksualnym, historia biznesu, historia rasizmu – wszystkie te rzeczy zostały zrównane z e-mailami Hillary Clinton. Dziś nazywamy to trochę lepiej. Kiedy rzeczy są „rasistowskie”, czasami jesteśmy skłonni użyć tego słowa. Jesteśmy gotowi użyć słowa „kłamstwo”. W tym sensie przeszliśmy drogę, ale nadal nie jestem szczególnie przekonany, jak sobie poradzimy z 2020 rokiem”.

W tym kawałku jest wiele do rozpakowania i nie zgadzam się z niektórymi komentarzami, które wychodzą jako lekkie schylanie się w lewo i/lub szlifowanie siekierą. Ale z pewnością warto go przeczytać.

Elizabeth Wurtzel, autorka swoich wspomnień z 1994 roku „Prozac Nation”, dotyczących klinicznej depresji, zmarła we wtorek z powodu powikłań raka piersi. Miała 52 lata.

The New York Times powiedział: jej wspomnienia „pomogły wprowadzić bezwzględny styl pisania spowiedzi, który pozostaje wpływowy”. Pisarz „Timesa”, Neil Genzlinger, zauważył, że krytycy na temat „Prozac Nation” byli podzieleni.

Genzlinger napisał: „Pisanie o swojej ostatniej chorobie było naturalnym wyborem dla pani Wurtzel, która przez ćwierć wieku szczegółowo analizowała swoje życie, stając się bohaterką dla niektórych, zwłaszcza dla wielu kobiet z jej pokolenia i młodszych, ale także rysunek pogardy. „Prozac Nation”, jej pierwsza książka, która ukazała się, gdy miała 27 lat, nie zawierała żadnych informacji o jej studenckich czasach na Harvardzie, używaniu narkotyków, intensywnym życiu seksualnym i nie tylko”.

Harrison Smith z Washington Post napisał: , 'SM. Wurtzel była na przemian uwielbiana i oczerniana, opisywana jako nieskrępowana feministyczna miotacz bomb i obsesyjna narcyz.

Nie ma jednak wątpliwości co do jej wpływu. Colin Dwyer z NPR napisał , „Szeroki sukces sprzedażowy pamiętników Wurtzela pomógł zainspirować trend wydawniczy, w ramach którego fala popularnych pamiętników innych młodych pisarzy trwa do dziś”.

Charlie Rose (fot. Andy Kropa/Invision/AP)

Charlie Rose, usunięty w 2017 roku z CBS po zarzutach o niewłaściwe zachowanie seksualne, powiedział w listopadowym zeznaniu, że miał romantyczne relacje z kobietami, które dla niego pracowały, i nazwał te relacje „nieodpowiednimi”. Jednak jego prawnicy powstrzymali go przed ujawnieniem szczegółów tych tak zwanych związków i tego, czy miał wyrzuty sumienia.

(Kredyt do The Hollywood Reporter za reportaż tę historię i możesz przeczytać pełne osadzanie tutaj .)

Rose powiedziała, że ​​relacje były „nieodpowiednie” w miejscu pracy, ponieważ „była siła i równowaga, a w niektórych przypadkach byłeś szefem i miałeś związek, który został zdefiniowany w miejscu pracy”.

Rose przyznał się również do flirtu ze współprowadzącymi „CBS This Morning” Gayle King i Norah O’Donnell.

• Dobry Boże, to brzmi jak coś z filmu szpiegowskiego. Maria Tsvetkova z Reuters ma to ekskluzywne o rosyjskiej klinice leczącej najemników walczących w tajnych wojnach.
• Więcej szpiegostwa: BBC z historią żydowskiego nastolatka, który uniknął śmierci w okupowanej Francji podczas II wojny światowej, ukrywając się przez lekarza w alpejskim ośrodku narciarskim.
• Mark Puente i Richard Winton z Los Angeles Times z ten niepokojący raport : Funkcjonariusze Departamentu Policji w Los Angeles są badani w celu sprawdzenia, czy nie sfałszowali danych, aby niesłusznie oskarżyć niewinnych ludzi o powiązania z gangami.
• Turniej „Jeopardy Greatest of All Time” – z udziałem legend „Jeopardy” Kena Jenningsa, Brada Ruttera i Jamesa Holzhauera – został nagrany w grudniu i rozpoczął nadawanie we wtorek wieczorem. Ale czy zwycięzca już wyciekł z powodu dziwnych zakładów offshore na to wydarzenie? David Purdum z ESPN z historią .
• Jeśli jesteś fanem podcastów, oto obowiązkowa lektura : Nicholas Quah z Nieman Lab przygląda się wielkim historyjkom dotyczącym podcastów, które pojawią się w tym roku.

Masz opinię lub wskazówkę? Wyślij e-maila do Toma Jonesa, starszego pisarza medialnego Poyntera na e-mail .

• Jak każdy dziennikarz może zdobyć zaufanie (warsztaty). Termin: piątek.
• Okrywanie więzień – Baltimore (warsztaty). Termin: piątek.

Chcesz otrzymać tę informację w swojej skrzynce odbiorczej? Podpisz tutaj.

Śledź nas na Świergot i dalej Facebook .