Rachel Maddow jako moderator debaty zadaje pytania, a także ogłoszenie redaktora publicznego CJR i „luksus” Tribune Tower

Twoje środowe podsumowanie wiadomości

Rachel Maddow w 2017 r. (AP Photo/Steven Senne, plik)

To jest codzienny biuletyn Poynter Institute. Aby otrzymać przesyłkę od poniedziałku do piątku, kliknij tutaj .

12 czerwca 2019 r.

We wtorek naprawdę rzuciły mi się dwie historie w mediach, więc większość dzisiejszego biuletynu jest im poświęcona. Po pierwsze, NBC News wybrało pięciu moderatorów na zbliżającą się demokratyczną debatę prezydencką w prawyborach. Drugi był odważnym posunięciem Columbia Journalism Review. Obie kwestie mają potencjalne wady.

Decyzja NBC News o wybraniu „dziennikarza opiniodawczego”, ponieważ jeden z moderatorów debaty zadał kilka pytań we wtorek.

Jedna z tych rzeczy nie jest podobna do drugiej.

NBC News wybrało pięciu moderatorów na pierwszą demokratyczną debatę prezydencką pod koniec tego miesiąca. To Lester Holt, Chuck Todd, Savannah Guthrie, Jose Diaz-Balart i… Rachel Maddow?

Nazwa, która wydaje się nieco nie na miejscu, to Maddow. Nie dlatego, że nie jest zdolna, ale dlatego, że w przeciwieństwie do innych, Maddow prowadzi program opinii, w którym to ona wyraża swoją opinię.

Holt zakotwiczył „NBC Nightly News”. Todd prowadzi „Poznaj prasę”. Guthrie zakotwicza „Dzisiaj”. Diaz-Balart zakotwicza „Noticias Telemundo” i sobotnie „Nocne wiadomości”. Wszyscy są dziennikarzami z dołu.

Ale Maddow jest bardziej ekspertem niż dziennikarką, a jej skłonności są zwykle lewicowe. Tak bardzo, że New York Times niedawno zabronił jeden z jego reporterów z programu Maddow, ponieważ obawiał się możliwej stronniczości. A kiedy NBC News ogłosiło swoich moderatorów we wtorek, dziennikarz Washington Post Paul Farhi tweetował , „Hmm, @maddow?” ponieważ jest tym, co Farhi nazwał „dziennikarzem opinii”.

NBC News nie skomentowało, ale może argumentować, że Maddow ma doświadczenie w debacie, moderując demokratyczną debatę w 2016 roku między Bernie Sanders i Hillary Clinton. Jest również częścią relacji wyborczej sieci i prowadzi wieczorny program, więc jest wyraźnie dobrze zorientowana w tych kwestiach. Ale gdyby Maddow zadawał pytania, nie różniłoby się to od prowadzenia debaty przez Fox News i prowadzenia debaty przez Tuckera Carlsona lub Laurę Ingraham.

The Washington Examiner’s Phillip Klein argumentował: że Maddow „powinna wykorzystać debatę jako okazję do wywarcia nacisku na kandydatów w kwestiach, które niepokoją jej liberalną publiczność, a które mogą oczywiście nie przychodzić do głowy jej współmoderatorom”.

Ostatecznie jednak ostatnią rzeczą, jakiej pragnie sieć, jest choćby najmniejsze oznaki faworyzowania. Słusznie lub niesprawiedliwie, to poważne ryzyko, gdy Maddow siedzi na krześle moderatora. Trudno argumentować, że nie ma żadnego interesu w tym, kto może wystąpić przeciwko prezydentowi Donaldowi Trumpowi w 2020 roku. Mając do dyspozycji NBC tak wielu innych potencjalnych moderatorów – na przykład Briana Williamsa i Andreę Mitchell – nie wydaje się to ryzykowne warto wziąć.

Columbia Journalism Review ogłasza, że ​​zatrudniła redaktorów publicznych dla czterech głównych amerykańskich organizacji informacyjnych.

Centrum CNN w Atlancie. (Zdjęcie AP/Ron Harris)

Większość organizacji informacyjnych pozbyła się redaktorów publicznych — kogoś, kto służy jako strażnik tego punktu i reprezentuje opinię publiczną, jeśli chodzi o pytania dotyczące etyki, standardów, równowagi i uczciwości historii. Wśród tych, którzy wyeliminowali redaktorów publicznych w ostatnich latach, są The New York Times i The Washington Post.

We wtorek Columbia Journalism Review zajęło się tym problemem, zatrudniając tak zwanych „redaktorów publicznych” do pilnowania Times, Post, CNN i MSNBC.

W ogłaszaniu rekrutacji , redaktor naczelny i wydawca CJR, Kyle Pope, napisał: „Jako strażnicy największych organizacji informacyjnych w kraju, będą gotowi wytykać błędy, obserwować złe nawyki i chwalić tam, gdzie jest to konieczne. Co najważniejsze, ci publiczni redaktorzy nawiążą kontakt z czytelnikami i widzami, wypełniając krytyczną lukę”.

Wydaje się to wartościowym i innowacyjnym pomysłem, chociaż nazywanie reporterów „redaktorami publicznymi” wydaje się mylące, ponieważ nie zostaną osadzeni w tych redakcjach. Jako Raju Narisetti z Columbia Journalism School, były szef Gizmodo, tweetował : „Czym to etykietowanie różni się od krytyków medialnych/punditry, poza luksusem skupienia się na jednej marce medialnej?”

Ale Pope powiedział mi we wtorek w e-mailu: „Myślę, że mamy prawo nazywać tych ludzi redaktorami publicznymi, ponieważ to opinia publiczna – w postaci czytelników i widzów – których poglądy będą reprezentować. Oczywiście, nazywając to to również komentarzem do faktu, że zlikwidowali te stanowiska; ale nie widzimy, żeby nasi ludzie funkcjonowali inaczej niż pracownicy firmy”.

Przemawiając na konferencji Code Conference 2019 w Arizonie we wtorek, wydawca New York Times, A.G. Sulzberger, bronił Timesa, który nie ma już redaktora publicznego, mówiąc: „W Internecie brakuje wszelkiego rodzaju rzeczy; nie brakuje w nim krytyków medialnych. … Nie sądzę, aby w jakimkolwiek momencie pojawiło się pytanie, czy istnieje wystarczająca liczba instytucji, które są w stanie rozliczyć The New York Times z pytań dotyczących jego relacji. Myślę, że to naprawdę ważne. Cieszymy się, że są tam ci reporterzy.

Sulzberger powiedział, że uważa, że ​​to, co robi CJR, jest „świetne”, ale nie dał żadnych wskazówek, czy Times zrobi wszystko, aby pomóc CJR w swoich relacjach, czy też potraktować CJR w sposób, w jaki współpracowałby z własnym redaktorem publicznym.

Pope powiedział mi, że CJR nie konsultował się z organizacjami informacyjnymi przed ogłoszeniem swoich planów we wtorek.

„Warto jednak pamiętać, że poprzedni wydawcy publiczni w tych miejscach też nie zawsze mieli pełną współpracę” – powiedział Pope w swoim e-mailu. „Mamy nadzieję, że się zaangażują, ale nie mamy pojęcia, czy to zrobią”.

Ciekawie będzie zobaczyć, czy projekt CJR działa, ale z pewnością zatrudnił renomowanych dziennikarzy:

Gabriela Snydera , dawniej redaktor w The New Republic, The Atlantic i Gawker, zajmie się Timesem.

Ana Marie Cox , który pisał dla GQ, The Daily Beast i New York Times Magazine, opowie w Post.

Maria Bustillos , redaktor naczelny Poula, którego prace ukazały się w The New York Times, The New Yorker, Harper’s i The Guardian, omówi MSNBC.

Emily Tamkin , który relacjonował sprawy zagraniczne dla BuzzFeed News i pisał dla Politico, Slate i The Washington Post, będzie relacjonował w CNN. Napisała ją pierwszy kawałek w jej nowym zadaniu Wtorek.

The New York Times ogłasza, że ​​oficjalnie zakończyło się prowadzenie komiksów redakcyjnych.

New York Times rezygnuje z komiksów redakcyjnych. Decyzja zapada niecałe dwa miesiące po a kontrowersyjna kreskówka antysemicka pojawiła się w międzynarodowym wydaniu Timesa . Ale James Bennet, redaktor strony redakcyjnej „Timesa”, powiedział CNN Brian Stelter że decyzja o zaprzestaniu tworzenia karykatur była rozważana na długo przed kontrowersją. Wskazał również, że w amerykańskiej gazecie Times nie ma karykatur.

Decyzja nie spodobała się rysownikom, w tym Patrickowi Chappatte'owi z Timesa. W poście na blogu , Chappatte napisał: „Karykatury polityczne narodziły się wraz z demokracją. I są kwestionowani, gdy jest wolność”.

Bennet powiedział CNN: „Planujemy nadal inwestować w formy dziennikarstwa opinii, w tym dziennikarstwo wizualne, które wyrażają niuanse, złożoność i silny głos z różnych punktów widzenia na wszystkich naszych platformach”. Bennet dodał, że ma nadzieję, że „Times” będzie mógł nadal korzystać z usług Chappatte w innych projektach.

Dan Harris rezygnuje z obowiązków prezentera w „Nightline”, aby spędzać więcej czasu pracując nad swoim 10% szczęśliwszym biznesem i innymi zadaniami w ABC News. W notatce dla personelu , prezes ABC News, James Goldston, powiedział, że Harris będzie kontynuować weekendowe wydania „Good Morning America”, a także będzie gospodarzem swojego podcastu 10% Happy. Projekt Harrisa 10% szczęśliwszych obejmuje książkę i aplikację, które zachwalają medytację jako sposób na zmniejszenie stresu w miejscu pracy i poza nim. Według Briana Steinberga z Variety Harris powiedział kolegom w notatce, że spodziewa się nadal robić duże, śledcze prace. Powiedział też, że musiał z czegoś zrezygnować ze swojego dużego obciążenia pracą.

Powiedział, że postanowił zrezygnować z „Nightline”, „Ponieważ, szczerze mówiąc, zasługujesz na kotwicę, która da z siebie wszystko. Ten zespół niesamowitych producentów — którzy pracują przez całą dobę i podróżują po całym świecie — ma prawo oczekiwać przedstawiciela na antenie, który dzień po dniu jest z Tobą w okopach. A okoliczności mojego życia po prostu teraz na to nie pozwalają”.

Byron Pitts i Juju Chang nadal będą współtwórcami „Nightline”.

Przesiedleni pracownicy Chicago Tribune znajdują ironię i wesołość w „luksusie” swojej starej przestrzeni biurowej.

The Tribune Tower, dawniej siedziba Chicago Tribune. (Zdjęcie AP/Charles Rex Arbogast, plik)

Mój ulubiony tweet w tym tygodniu , jak dotąd, pochodzi od felietonisty Chicago Tribune, Mary Schmich, która zamieściła link do reklamy Tribune Tower słowami „Storied Luxury”.

Tribune Tower był domem Chicago Tribune przez 93 lata, dopóki gazeta nie została wyprowadzona w zeszłym roku. Teraz budynek jest zamieniany na mieszkanie. Tweet Schmicha wywołał wtedy zabawne komentarze obecnych i byłych pracowników Tribune na temat wykopalisk, których nie pamiętają jako tak luksusowych.

… „I pomyśleć, że zaledwie rok temu pożegnaliśmy się z karaluchami z Tribune Tower”, Schmich również napisał na Twitterze.

Lista świetnych dziennikarstwa i intrygujących mediów.

Artysta estradowy i aktywista Jon Stewart na Kapitolu w 2019 roku. (AP Photo/J. Scott Applewhite)

• Klip dnia: Gniewna i pełna mocy przemowa Jona Stewarta do Kongresu w sprawie opieki zdrowotnej dla ratowników z 11 września. „Powinniście się wstydzić” – powiedział.
• W niektóre dni potrzebujemy po prostu dobrej historii. Cóż, CNN Amanda Jackson ma ten .
• Orlando Magic pozbywa się swojego kobiecego zespołu tanecznego – i to dobrze, pisze felietonista sportowy Orlando Sentinel Mike Bianchi . Zgadzam się. W rzeczywistości, w zeszłym roku, kiedy byłem z Tampa Bay Times, napisałem dlaczego NFL i inni powinni pozbyć się swoich programów cheerleaderek.

Masz opinię lub wskazówkę? Wyślij e-maila do Toma Jonesa, starszego pisarza medialnego Poyntera na e-mail .

• Akademia Przywództwa na rzecz Różnorodności w Mediach Cyfrowych (bezpłatne seminarium). Termin: piątek 14 czerwca.
• Wycieczka po innowacjach medialnych (D.C. i Nowy Jork). Termin wczesnego składania wniosków: 17 czerwca.

Chcesz otrzymać tę informację w swojej skrzynce odbiorczej? Zapisz się tutaj .

Śledź nas na Świergot i dalej Facebook .