Mocny fotoreportaż na temat przemocy domowej wzbudza sprzeciw

DO fotoreportaż żywo dokumentujący napaść domową rozświetlił Internet w tym tygodniu po tym, jak Time Magazine opublikował go w ramach swojej serii LightBox.

Absolwent Uniwersytetu Ohio Sara Lewkowicz nie zamierzał robić zdjęć przemocy domowej. Zamiast tego, zgodnie z podpisami pod zdjęciami, spędziła większość swojego pierwszego semestru studiów podyplomowych, fotografując młodą matkę i jej chłopaka, który został niedawno zwolniony z więzienia, aby zademonstrować jego walkę o powrót do społeczności.

Związek, napięty od początku, zakończył się aresztowaniem mężczyzny po gwałtownej kłótni na oczach fotografa i dwuletniej córki kobiety.

Time opublikował w środę 39 zdjęć Lewkowicza na swojej stronie internetowej. W piątek rano ponad 1340 komentatorów przedstawiło swoje opinie na temat zaskakujących zdjęć. Niektórzy kwestionowali zdolność ofiary do roli matki. Inni jej bronili.

Jednak wielu kwestionowało, czy Lewkowicz powinien kontynuować robienie zdjęć, zamiast interweniować w napadzie.

Motrbotr napisał: tak jak jestem zniesmaczony działaniami Shane'a, jestem równie zniesmaczony brakiem działania photog, aby spróbować go powstrzymać.

Slaphapii napisał: Daj spokój, zatrudnienie przez gazetę nie zmienia cię w gnu. Dziennikarze nie mają instynktów; mają pracę. Sara WYBRAŁA, aby uzyskać niesamowite zdjęcie, zamiast udzielać krytycznie potrzebnej pomocy. Gdybyś to był ty, czy podniósłbyś płacz dwulatka, zaniósł ją do innego pokoju i pocieszył h jest

Lewkowicz spotkała się z podobną krytyką w styczniu, kiedy opublikowała esej na Fotovisura.com. Napisała tę odpowiedź w komentarzach pod tym postem:

Rozumiem Twoje uczucia i rozumiem, dlaczego możesz czuć się zdenerwowany widząc zdjęcia. Pozwólcie, że wyjaśnię. Jestem kobietą 5'2″. Nie jestem fizycznie przygotowany do robienia tego, co sugerujesz. Było tam dwóch innych dorosłych, którzy byli znacznie więksi ode mnie i obaj byli zbyt przestraszeni, by cokolwiek zrobić.

To był mój telefon, który zadzwonił pod 911, musiałem mu go ukraść, aby to zrobić. Wkładając rękę do jego kieszeni, już zaryzykowałam atak. Na szczęście nie byłem.

To będą moje zdjęcia, które zostaną użyte do wsadzenia Shane'a do więzienia (i mam mieszane uczucia co do tego faktu).

Fizyczna interwencja nie tylko naraziłaby mnie na niebezpieczeństwo, ale potencjalnie naraziłaby również Maggie i jej córkę, ponieważ rozzłościłaby Shane'a.

Stwierdzenie, że powinienem był uderzyć go w głowę aparatem, również nie ma sensu, ponieważ prawdopodobnie zostałbym oskarżony o napaść. Zgodnie z prawem mogę zaatakować kogoś tylko wtedy, gdy popełnia akt przemocy zagrażający życiu wobec innej osoby, i musiałbym być tym, który to udowodni. Dlatego wzywamy policję w sytuacji kryzysowej, zamiast próbować sobie z tym poradzić. Upewniłem się, że wezwano policję, zostałem z nimi i nie pozwoliłem Shane'owi zabrać Maggie samej z nim, oddałem moje zdjęcia po wezwaniu do sądu, potarłem plecy Maggie, gdy wymiotowała po ataku, i zawiozłem ją do domu jej najlepszej przyjaciółki po napadzie i spała na kanapie w tym samym pokoju co ona i trzymała ją, gdy płakała.

Przykro mi, że uważasz, że to nie wystarczyło, ale szczerze mówiąc, brzmisz bardzo obłudnie. Nie żałuję, jak sobie poradziłem z tą sytuacją… Pozdrawiam Sara Lewkowicz

Co robić w tej chwili to jedno i wydaje się, że Lewkowicz wyjaśnia sensowną serię decyzji.

Ale co zrobić przed tym momentem i co zrobić po tym momencie, jest równie ważne.

Wysłałem e-mail do Lewkowicz i mam nadzieję, że zgodzi się na wywiad. Do tego czasu, oto kilka pytań, które można było rozważyć podczas dokumentacji i publikacji tego eseju.

Dla Lewkowicza:

• Wydaje się, że przed napaścią istniała możliwość użycia przemocy. Zdjęcia dokumentują napięcie między Maggie i Shane, a co bardziej niepokojące, między Shanem a synem Maggie. Czy rozmawiałeś ze swoimi nauczycielami lub innymi fotografami, jakie opcje powinieneś rozważyć, jeśli Shane stał się agresywny?
• Dokumentujesz wyraźne uczucia Shane'a do córki Maggie i jego niechęć do jej syna. Jak myślisz o swoim obowiązku zgłaszania wszelkich podejrzeń o nadużycia?
• Po napadzie pocieszyłeś Maggie, pomasowałeś jej plecy, trzymałeś ją, gdy płakała i zawiozłeś ją do domu przyjaciela. W jaki sposób twoje działania mogły wpłynąć na niezależną zdolność Maggie do dalszego wyrażania zgody na udział w historii?

Dla redaktorów w Time:

• Co mogłeś zrobić, aby przewidzieć reakcję na historię Maggie i Shane'a? Czy moglibyście podać więcej informacji o decyzjach fotografa?
• Kiedy sekcja komentarzy rozświetliła się dobrą dyskusją, jak Time lub Lewkowicz mogliby nawiązać kontakt z publicznością?
• Jakie inne informacje kontekstowe na temat przemocy w rodzinie mogą być przydatne lub pomocne dla odbiorców podczas przeglądania tych zdjęć? (Czas ostatnio zaktualizował historię za pomocą tego sloganu: AKTUALIZACJA: Czytelnicy, którzy uważają, że oni – lub ich znajomi – potrzebują pomocy, mogą zadzwonić pod numer infolinii ds. przemocy domowej pod numerem 1-800-799-SAFE.)

Potężne dziennikarstwo często budzi kontrowersje. Zadawanie pytań wcześnie — w miarę gromadzenia materiału — a często — w miarę publikowania materiału — może często wskazywać na alternatywy, które minimalizują wyrządzone historie szkód. Kiedy dziennikarze i redakcje to robią, często zmniejszają rozpraszanie i zachęcają odbiorców do skupienia się na przesłaniu historii, a nie na sposobie, w jaki została ona przedstawiona.

Związane z: Zgłaszanie przemocy seksualnej (kurs samodzielny Poynter NewsU we współpracy z National Sexual Violence Resource Center)