Menedżerowie, oto 5 oczekiwań, jakie ma wobec Ciebie szef (o których nie zawsze mówi)

Zdjęcie Flickr autorstwa thinkpanama

Jednak bez względu na to, jak dobra była ta początkowa rozmowa, mogła nie dostarczyć Ci mapy drogowej, której potrzebujesz, aby odnieść sukces. I tak jest z dwóch powodów:

• Zbyt wielu szefów nie aktualizuje regularnie swoich oczekiwań.
• Po drugie, szef często nie wspomina – lub odpowiednio stresuje – pewnych bardzo ważnych oczekiwań.

Problem braku aktualizacji jest krytyczny. (Oto moja ostatnia kolumna na temat tego, jak ważne jest.) Firma szybko się zmienia, a wraz z nią zmienia się twoja praca. Jeśli chcesz odnieść sukces, potrzebujesz jasnego zrozumienia od swojego szefa, na czym polega Twoja rola, i to zrozumienie musi być aktualizowane przy każdej zmianie zakresu odpowiedzialności.

Ale to tylko połowa problemu. Zbyt wiele z tych początkowych „rozmów o oczekiwaniach” jest nieadekwatnych z powodu tego, co pozostaje niewypowiedziane. Może niektórzy szefowie uważają, że są oczekiwania tak oczywiste, że nie powinieneś o nich mówić. Ale obserwując wystarczająco dużo relacji między szefami i raportami, które psują się w stosunku do niektórych z tych „oczywistych” oczekiwań, sugeruję, abyśmy zaczęli rozmawiać.

Na początek pięć:

1. Musisz być wiarygodny. Tak, mówisz. Który dziennikarz nie uświadamia sobie, jak ważna jest wiarygodność? Ale tu nie chodzi o dziennikarstwo, które tworzysz; chodzi o stanowiska, które zajmujesz, członków personelu, za którymi lobbujesz, pracę, której się bronisz. W tych dziedzinach też trzeba być wiarygodnym.

   Pomyśl o tym: czy nie współpracowałeś z redaktorem, którego historia dnia jest zawsze warta zagrania z najwyższej półki? Czyje potrzeby w zakresie zasobów są zawsze najważniejsze w redakcji? Czyje nieudane wysiłki są zawsze winą jakiegoś innego działu?

   Nie zrozum mnie źle. Menedżerowie powinni popierać pracę swoich pracowników. Ale muszą być wiarygodnymi adwokatami. Bo jeśli jestem twoim szefem, muszę mieć pewność, że kiedy mówisz, że praca jest wyjątkowa, to naprawdę wierzysz, że jest wyjątkowa. Muszę móc liczyć na to, że weźmiesz na siebie odpowiedzialność za rozczarowujące wyniki. Muszę wiedzieć, że opowiadasz się za czymś lub kimś ze względu na ich wartość, a nie dlatego, że twoje występy dobrze współgrają z twoim personelem.

   A oto kicker: kiedy wiarygodny menedżer robi prezent, szef jest bardziej skłonny go kupić.

2. Bądź przestarzały. Miałem szefa, który powiedział mi to w jednej z naszych pierwszych rozmów. Nie miałam pojęcia, co miał na myśli, dopóki nie pojechałam na wakacje i otrzymałam około 20 telefonów z pracy. Ostatni był od szefa, który powiedział mi, że mogę znowu wyjechać na wakacje po tym, jak nauczyłam kogoś, jak wykonywać swoją pracę. Wtedy zrozumiałem.

   Twój szef chce, aby Twoja operacja działała niezależnie od tego, czy tam jesteś. W rzeczywistości, myślenie, że operacja jest uzależniona od obecności konkretnej osoby, sprawia, że ​​szef jest wręcz niekomfortowy.

   Być może nie ponosisz ostatecznej odpowiedzialności za zadbanie o swojego następcę, a nawet za zastępowanie Cię podczas nieobecności. Bez znaczenia. Nie pozwól, aby Twoja ranga zniechęciła Cię do udziału w tym wysiłku. Jesteś menedżerem; pomóc redakcji lepiej zarządzać sobą. Współpracuj z tyloma innymi menedżerami, ile to konieczne, aby zapewnić, że bez względu na to, kto jest na służbie, zadania zostaną wykonane, praca zostanie dopracowana, audycja wiadomości, witryna internetowa lub gazeta zostaną wyprodukowane. Im większy wysiłek, tym skuteczniejszy system. (Systemy stworzone przez kolegów kto faktycznie wykonuje pracę? są często znacznie lepsze niż te, które zostały przekazane z góry.)

   Tak, szef chce, abyś pomógł upewnić się, że ktoś inny wie, jak wykonywać twoją pracę. Szef chce również, abyś pomógł budować systemy i procesy, które działają w czyjeś brak.

3. Rozciągnij laskę. Od momentu, w którym szef przekaże Ci odpowiedzialność za zarządzanie ludźmi, oczekuje, że będziesz ich ekspertem. Jakie są ich talenty, wyzwania, potencjał?

   Niestety, zbyt wielu menedżerów akceptuje reputację, jaką byli menedżerowie przypisywali pracownikom. „Nie umiem pisać”, „reporter prostych wiadomości”, „nie chce się zmieniać”. Kiedy tak się dzieje, nowy menedżer szybko staje się dozorcą — pilnując, by pociągi kursowały na czas, ale rzadko dodając nowe miejsca docelowe.

   Szefowie oczekują więcej. Oczekują zmiany. Jeśli personel naprawdę jest ograniczony w sposób, który powstrzymuje pracowników, szefowie oczekują, że będziesz aktywnie pracował nad usunięciem tego pracownika.

   Ale nigdy nie spotkałem szefa, który nie przyjąłby dobrej historii odkupienia.
   Od pierwszego dnia najlepsi menedżerowie szukają niewykorzystanych talentów. Szukają pracowników, którzy popadli w rutynę reportażową, ponieważ redaktorzy dzień po dniu zwracali się do nich o tę samą niezawodną pracę. Szukają pracowników chętnych do wypróbowania czegoś nowego i pomagają im odnieść sukces.

   A kiedy dowiadują się czegoś dobrego o pracowniku, natychmiast dzielą się tym z szefem, mając nadzieję, że zmieni jego reputację. Te historie nie zawsze mają szczęśliwe zakończenie, ale kiedy tak się dzieje, dajesz szefowi lepszy personel niż ten, który dała tobie.

4. Bez niespodzianek. Wielu szefów mówi swoim menedżerom: „Nie lubię niespodzianek”. Chodzi im oczywiście o to, że nie lubią żenujący niespodzianki. Żadnych telefonów od kogoś (wydawcy, burmistrza, członka ekipy sprzątającej), kto wie coś, co według szefa powinien był wiedzieć.

   To oczekiwanie pomaga wyjaśnić, dlaczego zarządzanie — zwłaszcza zarządzanie szefem — jest sztuką, a nie nauką. Nie możesz powiedzieć swojemu szefowi wszystkiego (szefowie z pewnością tego nie chcą) i nie możesz przewidzieć wszystkiego, co może okazać się ważne – i potencjalne źródło zakłopotania.

   Musisz więc uważać. Jakie kwestie są najważniejsze dla twojego szefa? O co zadaje najwięcej pytań? Kiedy zwykle otrzymuje telefony od wydawcy lub dyrektora generalnego? Jak się tego uczysz?

   Kiedy regularnie rozmawiasz ze swoim szefem, staje się to o wiele łatwiejsze. Trzy powody:

   • Podczas tych rozmów szefowie nieuchronnie ujawnią sprawy, na których im najbardziej zależy, do czasu, który im poświęcą, i zadanych pytań.
   • Masz szansę zadawać pytania, które dodatkowo ujawniają zainteresowanie szefa danym tematem.
   • Masz też łatwą okazję, by poinformować szefa o informacjach, które Twoim zdaniem powinien znać — bez konieczności odbywania specjalnej wizyty w jego biurze.

   Bez względu na to, jak dobrze przewidujesz miny lądowe, nie możesz całkowicie chronić swojego szefa przed niespodziankami. Ale możesz nauczyć się je minimalizować. To warte wysiłku.
   Aha, i pamiętajcie, szef absolutnie zastrzega sobie prawo do niespodzianki Ty.

5. Reprezentuj mnie — zwłaszcza moje wartości. Szefowie oczekują, że będziesz ich reprezentował przez cały czas. Dlatego wielu szefów powie menedżerom: „w porządku, jeśli nie zgadzamy się za zamkniętymi drzwiami, ale kiedy wyjdziemy na zewnątrz, musimy mówić jednym głosem”.

Ale to oczekiwanie odnosi się w szczególny sposób do wartości, które są dla szefa najdroższe. Jeśli na przykład twoja szefowa przywiązuje dużą wagę do odpowiadania opinii publicznej, oczekuje, że ty i twoi pracownicy odpowiecie szybko i uprzejmie na e-maile i telefony publiczne. Jeśli twój szef ma silne odczucia co do współpracy z działem reklamy, będzie oczekiwał, że będziesz przestrzegać tych samych granic, gdy masz do czynienia z tą grupą.

Mówiąc najprościej, zawsze oczekuje się, że będziesz zachowywać się tak, jakby szef był w pokoju.

Wyzwanie jest tutaj potrójne:

• Po pierwsze, musisz oczywiście poznać wartości, na których najbardziej zależy Twojemu szefowi. Zwracaj uwagę na szefa na spotkaniach; zwracaj uwagę na projekty, którymi się zajmuje (lub odmawia zaangażowania); słuchaj jej krytyki (pozytywnej i negatywnej) pracy twojego personelu.
• Po drugie, musisz wiarygodnie reprezentować wartości i stanowiska szefa — nawet jeśli ich nie podzielasz. Jeśli nadejdzie dzień, w którym nie możesz tego zrobić, czas pomyśleć o przejściu.
• Wreszcie, musisz pomóc swoim pracownikom również przyjąć wartości szefa. Pracownicy reprezentują również redakcję (a co za tym idzie, twoją szefową), a ona będzie oczekiwać, że będziesz dobrze reprezentować organizację.

Sprostanie takim oczekiwaniom jak te pięć to długa droga do utrwalenia dobrych relacji z szefem. Tak, jesteś już zajęty i wydaje się, że wymagają one dużo dodatkowej pracy. Dobrą wiadomością jest to, że z czasem je opanujesz. Budujesz wiarygodność wyborami, których dokonujesz każdego dnia. Masujesz swoje systemy i procesy, jedna nowa zmarszczka na raz. Z każdą interakcją budujesz świadomość gorących przycisków i wartości szefa.

I zawsze szukasz sposobów na rozwinięcie indywidualnych i zbiorowych umiejętności personelu.

Bądź cierpliwy. Ale bądź ostrożny. Pamiętaj, nawet jeśli szef niewiele mówi o tych oczekiwaniach, są one prawdziwe.