Lois Lane jest lepszym reporterem, niż ktokolwiek przypisuje jej zasługi

ten śmierć Margot Kidder przywrócił wspomnienia Lois Lane, ale nie tylko rolę Kiddera w filmie z 1978 roku z Christopherem Reeve. Jako reporter w Daily Planet i dziewczyna Supermana, Kidder zaoferował porywający występ.

Ale dla mnie i pokolenia Baby Boomers rolę Lois Lane zawsze będzie określać kobieta o innym aliteracyjnym imieniu: Noel Neill.

Neill zmarła w 2016 roku w wieku 95 lat i z humorem i dumą wcielała się w rolę Lois Lane przez całe życie zawodowe, które trwało aż do ostatniej dekady. Osobista historia Neila – i jej wersja zawziętej reporterki – jest tak charakterystyczna i, powiedziałbym, inspirująca, że ​​zasługuje na szczególne miejsce – na tej samej scenie co Lou Grant – w kulturze i historii dziennikarstwa.

Według różnych szkiców biograficznych Noel Darleen Neill urodził się w Minneapolis. Była córką dziennikarza i tancerki estradowej, miała dobre geny tego, czym się stanie. W dzieciństwie była wszechstronną performerką, a w młodości fotografką. Pamiętasz te zdjęcia pin-up z II wojny światowej? Zdjęcia Betty Grable — i tych nóg — były do ​​dziś najbardziej popularne i znane.

Zgadnij, kto zajął drugie miejsce? Przyszła Lois Lane, młoda kobieta o imieniu Noel Neill. (Przejrzałem niektóre z tych zdjęć z lat 40. w Google Images i znalazłem numer, w tym jedno ocenione jako „doskonałe” na stronie poświęconej pięknym kobiecym stopom!)

Jej piękno i wszechstronność sprawiły, że miała dużo pracy. W latach 1940-1948 jej filmografia wymienia ją jako grającą role w 42 różnych filmach, z których około połowa nie została wymieniona. Wiele z nich to młodzieńcze komedie lub musicale, w których grała chórki lub dziewczyny w kapelusze. Ale była jedna powracająca rola filmowa, która postawiła ją na drodze do międzynarodowej sławy.

Od Wikipedia : „W 1945 roku producent Sam Katzman dał Neillowi powracającą rolę [siedem razy] Betty Rogers, agresywnej reporterki licealnej gazety w jego serii komedii muzycznych „Teen Agers”, zaczynając od „Junior Prom” w 1946 roku. '

Tak więc w prawdziwym życiu Noel Neill jest córką reportera prasowego. Następnie w swojej młodej karierze aktorskiej zagrała rolę agresywnej nastoletniej reporterki w siedmiu filmach. Robi się ciekawie.

W 1948 roku (rok, w którym się urodziłem i rok, w którym telewizja rozpoczęła swój wielki przełom w kulturze amerykańskiej), istniały już dwie bardzo udane wersje legendy o Supermanie. Zaczęło się od komiksów stworzonych przez Jerry'ego Siegela i Joe Shustera, które oczywiście stały się pamiętnym serialem radiowym.

To producent Neilla, Sam Katzman, stworzył pierwszą aktorską wersję tej historii (sekwencje latające były animowane), dwa 15-odcinkowe seriale pokazywane w kinach, z których każdy kończył się klifem zaprojektowanym, by sprowadzić widzów z powrotem tydzień później. tydzień. Aktor Kirk Alyn wcielił się w postać silnego, ale bezbarwnego Supermana/Clarka Kenta w dwóch serialach: „Superman” (1948) i „Atom Man vs. Superman” (1950).

Ale kto dostałby rolę Lois Lane? Katzman pamiętał pewną aktorkę, która zagrała „jastrzębia informacyjnego” w tych musicalach dla nastolatków i obsadziła Noela Neilla.

Była fantastyczna!

Obejrzałem pięć odcinków pierwszego serialu i po raz pierwszy widzimy ją siedzącą w wagonie kolejowym, piszącą historię na dużej maszynie do pisania, która jest otoczona klipami informacyjnymi. Jest kobietą pracującą. Ona krytykuje młodego reportera i fotografa Jimmy'ego Olsena za jego plan sprawdzenia dziewczyny w pociągu, rzuca w niego gazetą i każe mu wracać do pracy.

Nie wiedzą o tym, ale pociąg ma kłopoty i Superman ratuje ich, wyginając szynę pociągu gołymi rękami. Okazuje się, że to wielka historia, a Lois jest naprawdę wkurzona, że ​​zostaje przeszukana przez nowego reportera w gazecie, Clarka Kenta.

Superman ratuje Lois niezliczoną ilość razy, ale to nie dlatego, że jest słaba; to dlatego, że jest tak zawzięta, zdeterminowana i odważna. Ubrana w profesjonalny garnitur, sportową czapkę i rozsądne czółenka (bez biczów i łańcuchów Wonder Woman), Lois wpada do opuszczonego szybu kopalni, by uratować kilku górników. Nawet gdy upada na pół przytomność, wstaje i próbuje podnieść jednego z górników, który wygląda na trzy razy większy od niej. Superman je wykona.

Clark Kent odwozi ją z powrotem do biura, aby złożyć artykuł, kiedy Lois z psotnym wyrazem twarzy wypuszcza przez okno dużą żarówkę, która wydaje trzask. Zastanawia się głośno, czy mieli wybuch. Kent idzie na tył samochodu, żeby popatrzeć, a Lois siada na kierownicy i zostawia go w kurzu. Nikt jej nie pokona w tej historii.

W innym odcinku próbuje udaremnić porwanie na ulicy, zmagając się z bandytą, i zostaje porwana i torturowana w rzeczywistej sieci elektronicznej „Pajęczej Pani”, zamaskowanej przywódczyni gangu przestępczego.

Tak, wiemy, że jest superbohater gotowy, by ją uratować, ale to tylko mocniej przemawia za wielkością Lois Lane. Jest super reporterem bez supermoce. Sprawia, że ​​Richard Engle z NBC wygląda jak chórzysta na pikniku w szkole niedzielnej. Jest Ginger Rogers wśród reporterów wiadomości, zdolną do robienia wszystkiego, co może zrobić reporter płci męskiej – ale wstecz i na piętach.

Reżyserzy mogliby zauroczyć Noel Neill, jak jakaś wersja bohaterki komiksów Brenda Starr, ale trzeba przyznać, że byli mniej zainteresowani jej nogami (i stopami!) niż jej energią, dobrym humorem i sprytną determinacją, by zdobyć zło chłopaki — i pokonał Clarka do pięści.

„Przygody Supermana” z udziałem wielkiego George'a Reevesa pojawiły się na ekranach telewizyjnych w całej Ameryce w 1951 roku i trwały siedem sezonów. Phyllis Coates grała Lois w pierwszym sezonie, ale zobowiązania zmusiły ją do porzucenia programu.

Hmm. Zobaczmy. Kto mógłby ją zastąpić? Hej! Co powiesz na Noela Neilla?

Ona i Jack Larson (jako Jimmy Olsen) spędzili resztę swoich dni honorując swoje role w tradycji Supermana. Zagrała epizodyczne role w filmie „Superman” (1978), w serialu „Superboy” (1991) oraz w „Superman Returns” (2006).

Ale czy wersja Lois Lane Neilla powinna być uważana za ikonę feministek/dziennikarzy? W żadnym wypadku nie jest idealna. W serialach ma zwyczaj spłacania typerów gotówką. A moja koleżanka Al Tompkins zastanawia się nad swoją zdolnością obserwacji. Czy naprawdę nie widziała, że ​​Superman i Clark Kent to naprawdę ta sama osoba?

W filmie dokumentalnym Neill powiedział, że dzieci często zadają jej to pytanie: Dlaczego nie widzisz, że Clark nosił tylko okulary? Jej odpowiedź: „Nie chcę stracić pracy!”

Od nastoletnich lat do lat 90. Noel Neill uwielbiała wcielać się w pracę nieugiętego reportera. Wikipedia zauważa, że ​​w 2010 roku miasto Metropolis w stanie Illinois, samozwańcze „oficjalny dom Supermana”, wzniosło pomnik Lois Lane. Ale która aktorka byłaby jej modelką? Oczywiście tylko jeden wybór: Noel Neill. Z dumą pozowała obok niego.

Więc przesuń się trochę, Lou Grant, dla kobiety, która może zrobić wszystko, co w dziennikarstwie — i wiele więcej — mając na sobie modną czapkę i parę sensownych czółenek. Kiedy ostatnio zanurkowałeś do szybu, Lou?

Istnieje zjazd z I-275 w Tampa na Lois Avenue. Ale nigdy nie mogę myśleć o tym pod tym imieniem. Dla mnie to zawsze Lois Lane.