Lokalne obyczaje wciąż się liczą i inne lekcje z ukrywania zmarłych w formie cyfrowej

Projekt stypendialny nabiera nowego znaczenia podczas pandemii

Zdjęcia z Epilogów w Tampa Bay Times.

Ta historia była pierwotnie opublikowany w ramach stypendium autorskiego Donalda W. Reynoldsa Journalism Institute na University of Missouri. Jest tu ponownie publikowany za pozwoleniem.

„Pisanie nekrologów to jej wymarzona praca” – powiedziała Maria Carrillo, gdy dwa lata temu usiadłam w eleganckim i wypełnionym światłem biurze Stephanie Hayes w Tampa Bay Times, aby przeprowadzić eksperyment.

'Nic ci nie jest?' Hayes śmiertelnie poważny.

Ja jestem.

Obiecuję.

A po dziewięciu miesiącach wykonywania tej wymarzonej pracy jeden dzień w tygodniu w zeszłym roku w części pierwszej eksperymentu między Poynter i Tampa Bay Times, nauczyłem się również wiele o tym, dlaczego trzeba eksperymentować, jak słuchać danych i dlaczego nadal ma znaczenie.

Zwłaszcza teraz.

Najkrótsza wersja jest taka, że ​​od 2015 roku próbowałem zostać pełnoetatowym reporterem nekrologów, najpierw w Tampa Bay Times, potem w The Dallas Morning News. Za każdym razem, gdy aplikowałem na to stanowisko, wyparowało (jak wiadomo, że wolne miejsca pracy w trudnych czasach są wolne). W tym samym czasie relacjonowałem lokalne wiadomości dla Poyntera, pracę, którą kocham z wielu powodów.

Ale im więcej wykonywałem tej pracy, tym bardziej widziałem, że lokalne gazety tracą ogromną szansę. Obits to podstawowy produkt dziennikarstwa lokalnego. Mogli i powinni łączyć ludzi niezależnie od polityki. Mogli i powinni rozpowszechniać się w mediach społecznościowych. I ostatecznie mogą i powinny zwiększać lojalność i subskrypcje cyfrowe lub członkostwo.

Gdy lokalne redakcje walczą , to nie jest praca, o której należy zapomnieć. To praca, którą należy wskrzesić.

Tak więc na początku października 2018 siedziałem w biurze Hayesa z Carrillo, redaktorem naczelnym, z którym miałem pracować, i Andym Meachamem, wówczas krytykiem sztuki. Zarówno on, jak i Hayes pisali mistrzowskie teksty fabularne dla „Timesa” przez lata, zanim pozycja została zlikwidowana.

Uruchomiliśmy ponownie Serie , potem pierwszy obit, który Times nazywa Epilogiem, w grudniu 2018 roku. Cele dla mnie i Carrillo były wtedy proste — znaleźć interesujących mieszkańców i opowiedzieć historię z ich życia, a nie całą historię ich życia.

Po drodze popełniłem mnóstwo błędów.

Zrzut ekranu, Tampa Bay Times

Przez pierwsze kilka tygodni szlochałem się, pisząc o życiu Kubańskie wygnanie , połykająca diamenty-wirus-babcia , żołnierz marine której szczątki wróciły do ​​domu po 50 latach, pani, która… uwielbiałem czytać , nauczyciel, który wzmocnione inne kobiety , plantator cytrusów który po prostu chciał być na wodzie, byłego wielkomiejskiego szefa kuchni, który… nigdy nie przestałem gotować i były zawodnik Tampa Bay Buccaneers kto był delikatnym olbrzymem .

Patrząc na statystyki Google, zauważyliśmy, że historie były po prostu OK.

Carillo i ja spotkaliśmy się z Chrisem Tischem z „Timesa”, aby zobaczyć, co działa, a co możemy i powinniśmy zmienić. Jego rada sprawiła, że ​​potrząsnęłam głową, że zapomniałam o tych podstawowych rzeczach związanych z pisaniem dla odbiorców online – musisz zrobić dobry nagłówek, musisz zrobić zdjęcie.

A czy nie moglibyśmy dodać więcej zdjęć? zastanawiał się. Zrobił jeszcze jedną mądrą sugestię — odciąć słowo „epilog” od „cyfrowego”. To marka druku. Jak wiele rzeczy, które dziennikarze cenią, nie ma to znaczenia w Internecie.

Zmieniliśmy również dzień, w którym opublikowaliśmy je online, aby dopasować je do odbiorców, a nie do nas samych.

Zrzut ekranu, Tampa Bay Times

Przed COVID-19 skanowałem płatne przedmioty, ale także ciężko pracowałem, aby pokonać bariery społeczne i instytucjonalne, znajdując jak najwięcej lokalnych domów pogrzebowych i regularnie sprawdzając ich strony internetowe.

W ciągu pierwszych dziewięciu miesięcy byliśmy bliscy opublikowania historii, które odzwierciedlają naszą społeczność. Populacja Tampa Bay jest w około 65% biała, podobnie jak nasze cele. Nasza populacja składa się w 20% z Latynosów i Latynosów, a 15% naszych historii dotyczyło tej grupy demograficznej. Około 11% naszej populacji to osoby czarnoskóre, a nieco zabrakło nam 9%. Mieliśmy też dwa razy więcej mężczyzn, niezależnie od rasy, niż kobiet.

W miarę ulepszania naszego podejścia zauważyliśmy, że nasz wskaźnik obitów fabularnych jest wyższy niż średnia artykułów dotyczących unikatów, czasu spędzonego i ścieżki do subskrypcji cyfrowych.

Na jesień 2019 r. miałem zaplanowanych kilka wyjazdów służbowych, zarówno krajowych, jak i międzynarodowych, i wstrzymaliśmy nasz projekt. Wtedy przypomniałem sobie RJI i zastanawiałem się, czy ten eksperyment byłby dobrą społecznością.

Moja propozycja opierała się na tym, czego dowiedzieliśmy się do tej pory o tym, co sprawiło, że lokalne obity odniosły sukces i jak je pisać dla cyfrowej publiczności. Planuję stworzyć biuletyn, silną obecność w mediach społecznościowych i wykorzystać to wszystko do zbudowania szablonu dla innych lokalnych redakcji, aby uczyć się na naszych sukcesach i błędach.

I nadal to robimy, ale COVID-19 doprowadził do pewnych zmian.

W czerwcu spotkałem się, oczywiście, praktycznie z zespołem redaktorów Tampa Bay Times. Już się rozpoczęli ambitny i znaczący projekt udokumentować każde życie stracone na Florydzie przez COVID-19. Zdecydowaliśmy, że na razie wykorzystam te obity, aby poszukać kandydatów do większych funkcji.

A po umieszczeniu ich wszystkich w arkuszu kalkulacyjnym i zgłoszeniu pierwszego z nich wiem, że to była właściwa rozmowa. Żyjemy w niezwykłych czasach. A z powodu pandemii tracimy niezwykłych ludzi: pielęgniarkę, która wychowała swoje wnuki i nauczył ich nigdy się nie wycofywać ; człowiek, który skrupulatnie kronikował jego rodzina w rozbudowanych albumach ; para, która właśnie zaczęła się spotykać i oboje zachorowali.

Wypracowujemy teraz rytm zgłaszania tych historii pośród pandemii i trwających protestów. Pod koniec lata zobaczymy, co dane mówią nam o tym, co i z kim rezonuje, i dowiemy się, jaki rodzaj biuletynu zacząć — dla subskrybentów czy dla publiczności.

Świat bardzo się zmienił od czasu, gdy po raz pierwszy przywróciliśmy tę funkcję, ale zwłaszcza teraz są to historie, które należy i będą opowiadać.

Przeczytaj więcej z tego projektu:

Trener G pchnął pokolenia sportowców, by uwierzyły w siebie

Michael Konrad spędził swoje życie na ulepszaniu swoich współpracowników i społeczności.

Deo Persaud zbudował swoje życie od podstaw w Gujanie, a potem zrobił to ponownie w Ameryce

Rita Mosely codziennie pokonywała kilometry do pracy i popychała swoją rodzinę znacznie dalej

Kristen Hare zajmuje się lokalnymi wiadomościami o biznesie i ludziach dla Poynter.org i jest redaktorem Locally. Możesz zapisać się do jej cotygodniowego newslettera tutaj . Z Kristen można się skontaktować przez e-mail lub na Twitterze pod adresem @Kristenhare.