Jak udaje się „Washington Watch z Rolandem Martinem”

Podpis

Roland Martin zawsze jest wielozadaniowy. On jest felietonista konsorcjalny , autor , współpracownik CNN i starszy analityk z „ Poranny program Tom Joyner ”, wszystko oprócz roli gospodarza i redaktora zarządzającego jedynego niedzielnego porannego talk show skierowanego do czarnych Amerykanów.

Wydaje się, że żonglowanie się opłaca. Oceny jego niedzielnego programu informacyjnego TV One’s” Zegarek Waszyngtona z Rolandem Martinem ” wzrosły o 35 procent, a tempo o 27 procent przed poprzednim sezonem, według danych Nielsena cytowanych w sieci informacja prasowa .

Strata CNN to zysk TV One

Martin podpisał umowę na rozwój z CNN, aby stworzyć weekendowy program, ale sieć odrzuciła go w maju 2009, powiedział mi Martin podczas ostatniej wizyty. W 2011 roku MSNBC ogłosiło, że uruchomi własny codzienny program informacyjny prowadzony przez wielebnego Ala Sharptona, co wielu czarni dziennikarze wysadzili .

„To nie ma sensu, że Al Sharpton (który nie jest dziennikarzem) jest jedynym Afroamerykaninem prowadzącym swój własny [codzienny] program. Wszystko, czego chcemy, to szansa, ale wszystko, co słyszymy, to wymówki” – powiedział Martin, który wraz z wieloletnim przyjacielem i byłym TV One prezes i dyrektor generalny Johnathan Rodgers , uruchomił „Washington Watch” trzy miesiące po tym, jak CNN porzucił ten pomysł.

Więcej czarnoskórych Amerykanów otrzymuje wiadomości z telewizji niż białych czy Latynosów, według „ Trendy w konsumpcji wiadomości” wydany we wrześniu przez Pew Research Center.

Sześćdziesiąt dziewięć procent czarnych konsumentów powiedziało, że oglądało wiadomości telewizyjne poprzedniego dnia, w porównaniu do 56 procent białych i 43 procent Latynosów. W 2010 roku Project for Excellence in Journalism w Pew Research Center poinformował, że Subskrypcje telewizji kablowej Afroamerykanów wzrosły do ​​61 procent z 59 procent w 2009 r., podczas gdy przypada na inne grupy etniczne mierzone w tym samym okresie.

Według raportu, programy prowadzone przez Martina i Sharptona mogły nadejść we „właściwym czasie”, ale telewizyjne programy informacyjne zorientowane na czarnoskórych są rzadkie i niewiele z nich ma siłę przetrwania. Telewizja Black Entertainment Television (BET) firmy Viacom ogłosiła w tym miesiącu, że to by się cofało na „Don’t Sleep”, wieczorny program prowadzony przez byłego prezentera CNN T.J. Holmes , ze względu na słabe oceny. Program będzie teraz emitowany raz w tygodniu przez godzinę.

Wydaje się jednak, że program Martina przełamuje ten trend.

W przeciwieństwie do innych programów informacyjnych

„Washington Watch” dociera do 142 000 domów, w porównaniu ze 105 000 w zeszłym sezonie. To może wydawać się marne w porównaniu z niedzielnymi programami informacyjnymi, które docierają do sieci miliony widzów każdego tygodnia , ale program Martina przewyższa wyniki programów informacyjnych telewizji kablowej w dni powszednie pod względem udziału gospodarstw domowych. Na przykład jego program zdobył 0,25 oceny gospodarstw domowych, w porównaniu do programów informacyjnych emitowanych przez pięć dni w tygodniu, takich jak „Politics Nation” z Sharptonem, który zdobył 0,7 procent udziału, czy „Anderson Cooper 360” CNN, który otrzymał 0,5 proc. udostępnij, zgodnie z danymi zebranymi przez Ranking wiadomości kablowych od czerwca do września 2012 r.

W rozmowie z Mediabistro , Roland Martin mówi, że inne niedzielne programy „utknęły w zakręcie czasu. Wszystkie te programy są tak zamknięte w tym, co dzieje się w Waszyngtonie, że nie mają możliwości zrozumienia ani myślenia o reszcie kraju”.

„To ogromne” – powiedział Martin, którego poznałem kilka lat temu, kiedy odbyłem staż w Cox Newspapers. „Gdybyśmy byli w 90 do 100 milionach domów, takich jak MSNBC, CNN i FOX, robilibyśmy gang niszczący”.

TV One dociera do 57 milionów domów, powiedział Martin.

„Washington Watch” pozwolił TV One regularnie informować naszą lojalną i stale rosnącą oglądalność o kluczowych kwestiach i bieżących sprawach” – powiedział obecny prezes i dyrektor generalny Wonya Lucas w komunikacie prasowym z zeszłego miesiąca. Lucas przypisał Martinowi „skok w oglądalności” i powiedział, że serial stał się „ważnym kamieniem probierczym dla czarnej publiczności”, zwłaszcza podczas tegorocznych wyborów.

„Nigdy nie działałem tak, jak musiałem pracować w The Washington Post lub The New York Times, aby robić świetne dziennikarstwo. Dla mnie chodzi o szansę” – powiedział Martin, który prowadził czarne gazety w Dallas w Teksasie, zanim został redaktorem naczelnym The Chicago Defender w 2004 roku.

„Moja umowa jest taka, że ​​jeśli CNN nie chciało wypuścić weekendowego programu, w porządku, mamy go w TV One. Możliwość w TV One pokierowania moim własnym programem i umieszczenia na nim mojego nazwiska, gdzie będę gospodarzem i redaktorem zarządzającym… Mogę decydować, kto w nim jest i tematy, które omawiamy. To było dla mnie ważne”.

„Nie wierzę, że TV One jest drugorzędne w stosunku do CNN” – kontynuował. „Nigdy w to nie wierzyłem. To takie samo podejście, jakie miałem, kiedy prowadziłem czarne gazety. Nigdy nie wierzyłem, że jesteśmy gorsi”. (Martin był moim mentorem, kiedy prowadziłem tygodnik w Dallas.)

Martin rozpoczął swoją karierę dziennikarską od pracy w The Houston Defender. Później relacjonował rytmy rządowe w The Austin American-Statesman i The Ft. Warto Gwiazda Telegram. Było to wtedy, gdy został przydzielony do ratusza w Ft. Warto, że lokalna stacja radiowa KKDA zwróciła się do niego z prośbą o zrobienie audycji. „Zawsze wierzyłem w wykorzystanie wszystkich moich umiejętności” – powiedział Martin.

I to właśnie ostatecznie zrobił. Oprócz innych prac, Martin jest również bloger i płodny głośnik wysokotonowy . To wielozadaniowość – oglądanie telewizji i gadanie na Twitterze – sprawiło, że na początku tego roku znalazł się w gorącej wodzie za wysyłanie homofobicznych tweetów. Po tym, jak został tymczasowo zawieszony przez CNN, Martin wrócił do tej sieci, ale był w dużej mierze nieobecny w niedawnych relacjach wyborczych CNN.

Martin twierdzi, że „Washington Watch” nie próbuje konkurować z innymi programami informacyjnymi w sieci i telewizji kablowej.

„Nie robimy tego, co oni” – powiedział. Po pierwsze, Martin nie przeprasza, że ​​jego program jest skierowany do publiczności zainteresowanej czarnymi problemami. „Te inne programy są zamknięte w formule” – powiedział. „W naszym programie zobaczysz więcej różnorodności. Mamy białych panelistów, nikogo nie zamykamy. Po prostu nie chcemy słyszeć tego samego senatora, który pojawi się na tych innych programach. Chcemy słyszeć różne głosy.”

Martin powiedział, że produkcja serialu nie jest pozbawiona wyzwań.

TV One ma ograniczone zasoby, więc Martin kręci program w piątki, ponieważ drożej jest nagrać go na żywo w niedziele. Program ma również trudności z rezerwacją gości. „Nie działamy tak, jakbyśmy byli mniej niż” – powiedział.

Wypełnianie luki w zasięgu

W każdą niedzielę widzowie „Washington Watch” słuchają konserwatywnych ekspertów, takich jak republikański publicysta Armstrong Williams do progresistów, takich jak Sirius/XM Radio gospodarz Joe Madison . W innych niedzielnych porannych programach występują gubernatorzy Ameryki; w programie Martina widzowie mogą usłyszeć od burmistrzów kraju. Widzowie mogą usłyszeć od czołowych głosów pomijanych przez inne niedzielne programy informacyjne.

Ale „Washington Watch” to nie tylko program polityczny. Martin zajmuje się także zagadnieniami kulturalnymi i społecznymi. Aktor Charles S. Dutton , który był w studiu w dniu wizyty Poyntera, rozmawiał z Martinem o wyprodukowany przez niego film „Efekt Obamy” ”. Sonya Ross, była korespondentka Białego Domu, a obecnie redaktor naczelna zajmująca się kwestiami rasowymi, etnicznymi i demograficznymi w biurze Associated Press w Waszyngtonie, jest częstym gościem programu. Na dwa tygodnie przed wyborami ankieter Cornell Belcher rozmawiał z Martinem na temat parterowej gry Obamy pomiędzy Afroamerykanami, Latynosami i młodymi wyborcami – kluczowej dla zwycięstwa wyborczego prezydenta.

Być może gdyby inne sieci nadawcze i kablowe miały podczas wyborów bardziej zróżnicowane głosy i ekspertów na antenie, jak zrobił to Martin, byliby mniej zaskoczeni według frekwencji mniejszościowej .

„Gdyby Roland nie miał programu, czy widziałbyś jakąkolwiek prawdziwą analizę dotyczącą udziału mniejszości w wyborach? To jest coś, o czym Roland mówił przez cały cykl wyborczy” – powiedział Ross Poynterowi przez telefon.

„Sieci dopiero teraz o tym mówią. Eksperci siedzą wokół pępka, wpatrując się w pępek, próbując dowiedzieć się, dlaczego głosowanie poszło w ten sposób. Więc może lepszym pytaniem jest: gdybyśmy nie mieli programu Rolanda, co byśmy zobaczyli? Ross powiedziała, że ​​chciałaby zobaczyć, jak serial się rozwija. „To dyskusja, którą powinniśmy prowadzić codziennie, a nie raz w tygodniu”.