Oto spojrzenie wstecz na najlepsze i najgorsze media informacyjne w 2020 roku

Ostatni w tym roku Raport Poyntera szeroko przygląda się temu, co dobre, złe i bardzo brzydkie w świecie mediów w nieprzewidywalnym roku.

Prezydent Donald Trump wysłuchuje pytania dziennikarza, gdy w październiku rozmawia z przedstawicielami prasy na południowym trawniku Białego Domu. (Zdjęcie AP/Patrick Semansky)

Dzień dobry i witamy w specjalnym wydaniu Raportu Poyntera. Dzisiaj patrzę wstecz na rok w mediach — od najlepszych do najgorszych, inspirujących, bolesnych i wszystkiego pomiędzy. Cóż to był za rok, kiedy świat wywrócił się do góry nogami przez pandemię, a nasz kraj wywrócił do góry nogami gorące wybory prezydenckie i rozrachunek z wyścigiem.

Ale przeżyliśmy, po części dzięki niezwykłej pracy wykonanej przez dziennikarzy w tym burzliwym roku. Oto moje spojrzenie na dobre, złe i brzydkie 2020 roku.

To będzie ostatni raport Poyntera w 2020 roku. Ale wrócę 4 stycznia i w nowym roku, aby jak zawsze przedstawiać najnowsze wiadomości medialne i analizy każdego dnia tygodnia. Dziękuję za przeczytanie w tym roku i czekam na kolejną rozmowę w 2021 roku.

Teraz do historii mediów i osobowości 2020.

Ed Yong z Atlantyku. (Dzięki uprzejmości: Atlantyk)

W 2020 roku nie było większej historii niż koronawirus i nikt nie opisał jej lepiej niż Ed Yong . z Atlantyku . Jego praca była mistrzowska. Nie ma innego słowa, aby to opisać. Napisał swoją pierwszą historię o koronawirusie dla The Atlantic — Zwodniczo prosta liczba wywołująca obawy związane z koronawirusem — 28 stycznia. Od tego czasu napisał jeszcze co najmniej dwa tuziny, wszystkie z nich krytycznie ważne i przyswajalne dla publiczności walczącej o zrozumienie, co to wszystko znaczy. Jego niesamowita praca obejmowała „Jak skończy się pandemia” „Jak pandemia pokonała Amerykę” oraz „Jak nauka pokonała wirusa”. Ale to wszystko, każda z jego historii, pomogła nam lepiej zrozumieć i zrozumieć prawdopodobnie najbardziej skomplikowaną i przerażającą historię naszego życia. Z tego powodu Yong był najważniejszym i najbardziej wpływowym dziennikarzem 2020 roku.

Za każdym razem, gdy były komisarz Agencji ds. Żywności i Leków, Scott Gottlieb, był w programie CBS „Face the Nation” z moderatorem Margaret Brennan, był to program telewizyjny, który trzeba zobaczyć. Skupione pytania Brennana dotyczące koronawirusa i bezsensowne i krystalicznie jasne odpowiedzi Gottlieba dały widzom jasność w temacie, który nie był jasny przez większość tego roku. Czułem się tak, jakby były chwile, kiedy odpowiedzi Gottlieba były bardziej pouczające niż to, co otrzymywaliśmy od naszych wybranych przywódców.

Prezenter ABC „World News Tonight” David Muir. (Dzięki uprzejmości: ABC News)

Przy tak wielu wiadomościach naprawdę dobrze było zobaczyć, że wieczorne wiadomości sieciowe w 2020 roku nieco odrodziły się. Nie, nie wracają one do dawnych czasów, kiedy Walter Cronkite przyciągał 20 milionów widzów. Krajobraz telewizyjny jest teraz tak inny, a czasy Cronkite odeszły na zawsze. Mimo to krajowe wiadomości pokazują jedne z najlepszych ocen od lat, a „World News Tonight” stacji ABC przoduje, często przyciągając 10 milionów widzów. Na początku tego roku przez wiele tygodni był to najchętniej oglądany program w całej telewizji. Wszystkie wiadomości sieciowe od dłuższego czasu wykonują swoją najlepszą pracę. Lester Holt z NBC pozostaje jednym z najbardziej zaufanych głosów w Ameryce, a Norah O’Donnell pomaga odbudować „CBS Evening News”. Ale David Muir z ABC, ze swoją stałą obecnością za biurkiem, prowadzi to, co stało się najlepszą wieczorną wiadomością w sieci. Wszystko jednak jest dobre, w tym „PBS NewsHour” z wybitną prezenterką Judy Woodruff.

New York Times miał dwie niewiarygodnie ponure historie o koronawirusie. Po pierwsze, relacja z pierwszej ręki od pielęgniarek w szpitalu w Nowym Jorku w: „Pacjenci mają panikę w oczach: głosy z oddziału Covid-19”. Drugim był „„ Czuję się jak śmierć ”: Wewnątrz szpitala w Houston, przygotowując się na szczyt wirusa”. Oba były po prostu chłodne.

Były koszykarz Uniwersytetu Kentucky Rex Chapman to najfajniejszy obserwowany na Twitterze. Jego wirusowe filmy mogą wywołać dowolne emocje: gniew, radość, smutek. Ale przez większość czasu będą się śmiać głośno. Drugie miejsce w rankingu najlepszego Twittera śledzonego w tym roku: doświadczony dziennikarz Dan Rather . Ma 89 lat, ale wie, jak robić media społecznościowe tak dobrze, jak każdy.

Moderator NBC „Poznaj prasę” Chuck Todd. (Dzięki uprzejmości: Wiadomości NBC)

To najdłużej emitowany program w telewizji i wciąż złoty standard niedzielnych poranków: „Meet the Press” stacji NBC. Moderator Chuck Todd pozostaje jedną z najbardziej wpływowych osobowości telewizyjnych wiadomości. Nie jest kochany przez wszystkich widzów i często jest bity w świecie Twittera, ale nigdy tego nie zrozumiem. Jego umiejętności prowadzenia rozmów kwalifikacyjnych — zwłaszcza w kontaktach z politykami, którzy chcą spędzić 10 minut na uchylaniu się, unikaniu, kręceniu i zabawie w politykę — są tak dobre, jak każdy w branży. Prowadzi też dyskusje przy okrągłym stole, które rzetelnie iw pełni oddają nastrój chwili w Waszyngtonie. Jeśli jest niedziela, powinieneś obejrzeć „Poznaj prasę”.

Nic w mediach nie eksplodowało bardziej w ciągu ostatnich kilku lat niż podcasty, ale co dziwne, znalazłem bardzo niewiele miejsc, które zapewniają naprawdę wiarygodne relacje podcastów. Za moje pieniądze nikt nie robi tego lepiej niż Nicholas Quah . sępa . I żeby wam pokazać, a ponieważ jest o wiele lepiej wyposażony niż ja, oto jego artykuł, który idealnie pasuje do tematu tego biuletynu: „ Najlepsze podcasty 2020 roku”.

Nie zastanawiajmy się nad tym. „The Daily” New York Timesa pozostaje najlepszym dostępnym podcastem. Jeśli chcesz poznać największą historię w kraju (a często i na świecie) i chcesz wyjść poza nagłówki, ten 20-minutowy codzienny podcast jest najlepszym źródłem.

Można by pomyśleć, że to ostatnia idiotyczna i bezsensowna opinia The Wall Street Journal na temat tego, czy dr Jill Biden powinna nazywać się lekarzem, ponieważ jej stopień naukowy dotyczy edukacji, a nie medycyny. Ten artykuł był głupi i bezsensowny i nie powinniśmy go więcej zastanawiać. Ale senator Tom Cotton (R-Ark) w czerwcu w The New York Times miał najwięcej wstrząsów wtórnych. Cotton opowiadał się za wysłaniem wojska, aby rozbić protestujących przeciwko brutalności policji i rasizmowi po śmierci kilku osób kolorowych, w tym George'a Floyda. The Times spotkał się z natychmiastową reakcją, w tym ze strony pracowników Timesa. Zaledwie kilka dni po kontrowersji James Bennet zrezygnował z funkcji redaktora strony redakcyjnej Timesa.

Mówiąc o Redakcja New York Times poparła nie jednego, ale dwóch kandydatów do nominacji na prezydenta Demokratów . Na serio? Cały sens poparcia polega na tym, aby pomóc wyborcom poprzez zatwierdzenie jednego. Bardziej komiczne jest to, że Times poparł Amy Klobuchar i Elizabeth Warren, co wydawało się być próbą poparcia kogokolwiek innego niż osoba, która ostatecznie została nominowana ORAZ prezydent-elekt: Joe Biden

Abby Phillip z CNN, po lewej, przeprowadza wywiad z Donaldem Trumpem w 2018 roku. (AP Photo/Evan Vucci)

Wydaje się dziwne nazywanie Abby Phillip z CNN gwiazdą „przełomu”. Jest w CNN od 2017 roku, a wcześniej pracowała w ABC News i The Washington Post. Ale była dobrym i wyważonym, ale prowokacyjnym głosem, ilekroć CNN zwraca się do niej o komentarz, zwłaszcza jeśli chodzi o to, co dzieje się z Białym Domem i polityką krajową. Ujmijmy to w ten sposób: jeśli przerzucam CNN, a ona mówi, zatrzymuję się i słucham.

Pochylenie się w pewien sposób politycznie to jedno. To kolejny rodzaj nieodpowiedzialnego, lekkomyślnego i szkodliwego programu, który można zobaczyć w One America News Network i Newsmax. Te sieci służą jednemu celowi: wspieraniu prezydenta Donalda Trumpa poprzez forsowanie jego fałszywych twierdzeń na temat wszystkiego. Dla OAN i Newsmax słowo Trumpa jest solidne jak kamień, a każdy, kto wskazuje na kłamstwa, jest wrogiem naszego kraju. W rzeczywistości to OAN i Newsmax rozdzierają tkankę naszej demokracji, forsując program w nadziei, że przyciągnie on najgorszych konserwatystów. Ich celem jest oczywiście kradzież jak największej liczby widzów z Fox News. I opierając się na ich programowaniu, nie obchodzi ich, czy w tym celu zniszczą Amerykę.

Maria Bartiromo z Fox Business przeszła z szanowanej niegdyś dziennikarki reporterskiej z parkietu nowojorskiej giełdy do zawstydzenia. Wystarczyło kilka miesięcy i niemal kultowe podążanie za prezydentem Trumpem, który wypluwał bezpodstawne spiski na temat oszustw wyborczych. Bartiromo przeprowadzał wywiad z prezydentem więcej niż raz i zmuszał go do wypluwania jednego kłamstwa po drugim. Bartiromo nie tylko umożliwił Trumpowi, ale była tuż obok niego, popychając również spiski. Kiedyś była na tyle dobrą dziennikarką, że nie można nie zastanawiać się, czy spojrzy wstecz za 10 lat i żałuje, że całkowicie zniszczyła swoją reputację poważnej reporterki, ścigając historię, która po prostu nie jest prawdziwa i nigdy nie była.

„Niezawodne źródła” CNN to telewizja obowiązkowa dla każdego, kto interesuje się mediami. Gospodarz Brian Stelter i znakomici goście programu, a podejście everyman Steltera do mediów naprawdę osiąga to, co zamierza zrobić: zabierz widzów do wnętrza historii, aby zobaczyć, jak media wykonują swoją pracę i jak przekazywane są wiadomości. Stelter jest jednym z najcenniejszych aktywów CNN i słusznie.

Mówiąc o Stelterze, w swojej książce o Fox News, „Hoax”, Stelter cofa kurtynę w sieci, która powinna mieć cofniętą kurtynę. Co prowadzi mnie do…

Prowadzący Fox News, od lewej do prawej, Tucker Carlson, Laura Ingraham i Sean Hannity. (Zdjęcie AP)

Ludzie Fox News nie chcą tego słuchać i nie chcą w to uwierzyć, ale żadna organizacja informacyjna nie wyrządza więcej szkody niż najchętniej oglądana kablówka w Ameryce. Właśnie dlatego są tak niebezpieczni — miliony oglądają i wierzą we wszystko, co zostało powiedziane w Fox News. To dlatego, że jest tam wystarczająco dużo legalnych wiadomości – Chris Wallace, Bret Baier, Martha MacCallum – aby dać Fox News wiarygodność w umysłach wielu. Ale kiedy słyszysz, jak śmieci są wyrzucane przez jego główny skład Tucker Carlson, Sean Hannity i Laura Ingraham, a także przez większość dni w „The Five” i „Fox & Friends”, zaczynasz rozumieć podziały w tym kraju. Żadna sieć nie robi więcej, aby podzielić kraj niż Fox News. Czasem, kiedy wyraźnie w zmowie z prezydentem, jest to równoznaczne z państwową telewizją. Można by stwierdzić, że jest to najbardziej podzielony ten kraj od lat 60. XIX wieku. Można też argumentować, że Fox News zrobił więcej niż jakikolwiek inny serwis informacyjny, aby przyczynić się do tego podziału.

„The Last Dance”, 10-odcinkowa seria ESPN o byłej gwieździe Chicago Bulls, Michaelu Jordanie, pojawiła się w idealnym momencie. Sport w Stanach Zjednoczonych został praktycznie zamknięty z powodu koronawirusa. Fani sportu potrzebowali poprawki poza koreańskimi meczami baseballowymi, które były emitowane o 5 rano. Tak więc w kwietniu i maju ESPN dostarczyło fascynującego spojrzenia na jednego z największych i najpopularniejszych sportowców wszech czasów. Zawierał nigdy wcześniej nie widziane wideo, niesamowicie odkrywcze wywiady i szczegółową opowieść, która urzekła nawet fanów niekoszyków. Chociaż „Ostatni taniec” nie do końca dorównuje niektórym wspaniałym dokumentom o sporcie – „OJ: Made in America”, „When We Were Kings” i „Hoop Dreams” – był to idealny dokument dla czas, kiedy został pokazany. Potrzebowaliśmy tego w tym roku, a „Ostatni taniec” był cudownym tańcem.

Donald Trump mógł pomyśleć, że wkracza w przyjacielskie granice, kiedy zgodził się… usiądź z Chrisem Wallace’em z Fox News w lipcu. Ale zapomniał o jednym: Wallace jest buldogiem reportera i najlepszym ankieterem. Kiedy Trump próbował rozpowszechniać dezinformację o tym, że Joe Biden chce „zbezcześcić policję” lub wyniki testów na COVID-19, Wallace nie pozwolił mu ujść mu na sucho. Wallace był mistrzowski. Wtedy, Jonathan Swan Axios napisał na Twitterze , „Wydaje mi się, że obejrzałem każdy wywiad telewizyjny, który przeprowadził Donald Trump od ogłoszenia swojej kandydatury w 2015 roku. Chris Wallace po prostu zrobił najlepszy i to z pewnym dystansem”. Co ciekawe, zaledwie kilka miesięcy później, we wrześniu, Swan przeprowadził swój wspaniały wywiad z Trumpem. Co sprawiło? Wywiad z Łabędziem tak dobry było proste: słuchał Trumpa, a następnie zadawał doskonałe pytania uzupełniające, które sprawiły, że Trump zaczął się obracać.

Łzawa reakcja CNN Van Jonesa na Joe Bidena jako przewidywanego zwycięzcę wyborów prezydenckich w 2020 roku była niczym innym jak surowymi emocjami, rzadko widywanymi w telewizji. Jeśli to przegapiłeś, Kliknij tutaj .

Kristen Welker z NBC News, moderująca debatę prezydencką 22 października (AP Photo/Morry Gash, Pool)

Tylko jedna z debat prezydenckich/wiceprezydenckich nie była totalną katastrofą. To był ostatni pojedynek między Trumpem a Bidenem. Nie tylko nie było to złe, ale było doskonałe, a to dlatego, że Kristen Welker z NBC News była w pełni dowodząca. Była tak dobra, że ​​nawet Trump, który sabotował pierwszą debatę z ciągłymi przerwami, powiedział Welkerowi podczas debaty: „Bardzo szanuję sposób, w jaki sobie z tym radzisz”. Szef biura Białego Domu w Washington Post, Philip Rucker, powiedział, że Welker dał „masterclass” na temat moderowania debaty.

To było godne podziwu, kiedy Shep Smith odszedł z Fox News, ponieważ nie zgadzał się z tym, jak Fox News poradził sobie z samymi wiadomościami. Zabrał słuchawkę i mikrofon do CNBC, aby poprowadzić program o najprostszej nazwie, jaką można uzyskać: „The News with Shepard Smith”. Ale jak dotąd program ma niewielki wpływ, średnio mniej niż 300 000 widzów. Szkoda, bo Smith jest dobrym dziennikarzem.

Na początku 2020 roku Ben Smith opuścił BuzzFeed jako redaktor naczelny, aby zostać felietonistą medialnym w The New York Times. Wydawało się to trochę dziwnym posunięciem, przejść od prowadzenia programu w BuzzFeed do bycia pisarzem w The Times, ale dzięki Bogu, że to zrobił. Jego kolumna „Media Equation” to wyśmienita kuchnia. Ze względu na jego pośpiech, zawzięte reportaże i wybór tematów, Smith szybko zyskał miano najlepszego felietonisty medialnego w kraju. A pocieszające jest to, że żaden temat nie jest niedostępny, w tym jego własną gazetę .

Harry Stevens z Washington Post z „Dlaczego epidemie takie jak koronawirus

rozkłada się wykładniczo i jak „spłaszczyć krzywą”.

Joy Reid, po lewej, przeprowadza wywiad z aktorką Leslie Jones w jej programie MSNBC „The ReidOut”. (Dzięki uprzejmości: MSNBC)

W marcu, tuż przed tym, jak miał wyjść na antenę i poprowadzić swój program „Hardball”, Chris Matthews z MSNBC nagle ogłosił, że odchodzi. Ale my nie powinien był być zaskoczony . Od jakiegoś czasu pojawiały się doniesienia o niewłaściwym zachowaniu Matthewsa. MSNBC najlepiej wykorzystało złą sytuację i znalazło właściwy wybór, aby zastąpić Matthews: Joy Reid. Po swojej wyjątkowej pracy, prowadząc weekendowy program w sieci, zdobyła miejsce w tygodniowe wieczory, a program „The ReidOut” ma dobry początek.

W ciągu ostatnich kilku lat Pittsburgh Post-Gazette miał poważne problemy z kolidowaniem personelu z kierownictwem. Ale okazało się to zawstydzające, gdy próbował zdyscyplinować czarnoskórego reportera, który zrobił crack w mediach społecznościowych na temat relacji rasowych. Reporter Alexis Johnson zamieścił na Twitterze zdjęcia uszkodzeń i gruzu, jakby pochodziły z protestu przeciwko rasie, a następnie ujawnił, że w rzeczywistości pochodziły one z tailgatingu koncertu Kenny'ego Chesneya. Kierownictwo P-G nie doceniło humoru ani sarkazmu i stwierdziło, że Johnson skompromitowała jej zdolność do ukrywania protestów. P-G rzucił piłkę dookoła i wyglądał głupio podczas całej kontrowersji. Johnson w końcu wyjechał do Vice News.

Steve Kornacki z MSNBC, pokazany tutaj, przedstawiający obraz playoffów NFL. (Dzięki uprzejmości: Wiadomości NBC)

Człowiek Khaki! Czy jest ktoś, kto potrafi lepiej rozbić wielką mapę niż Steve Kornacki z MSNBC? Działając tylko na oparach i dietetycznej coli podczas Dnia Wyborczego, Kornacki był najlepszą rzeczą w telewizji, gdy czekaliśmy, aby zobaczyć, kto będzie następnym prezydentem. Szczerze mówiąc, John King z CNN również należał do elity, a jego praca na dużej mapie była równie imponująca i ważna. Ale tu ukłon w stronę Kornackiego ze względu na spodnie khaki. W rzeczywistości Kornacki był tak dobry w relacjach z wyborów, że NBC Sports zwerbowało go do pracy nad „Sunday Night Football” i podzielił obraz playoffów NFL. I nagle, że stał się jedną z najlepszych rzeczy do obejrzenia.

Podczas protestów w Minneapolis po śmierci George'a Floyda, Reporter CNN Omar Jimenez oraz producent i fotoreporter zostali aresztowani na żywo w telewizji . Podczas protestów policja aresztowała lub zaatakowała wielu dziennikarzy w całym kraju. Jednak oglądanie tego w telewizji na żywo było zarówno ważne, jak i niepokojące.

John Woodrow Cox z Washington Post miał rozdzierającą serce historię o trójce dzieci, które zostały osierocone, gdy koronawirus zabrał ich rodziców „We wszystkim polegali na swoich rodzicach. Potem wirus zabrał oba.”

Doc Emrick, być może najlepszy spiker w sporcie play-by-play, przeszedł na emeryturę po ogłoszeniu tegorocznego finału Pucharu Stanleya. Dzwonił do hokeja od 47 lat i nigdy nie stracił kroku. Będzie mu bardzo brakowało.

Przez ten okropny rok 2020, Kristen Hare z Poynter opisuje pracowników, którzy zostali zwolnieni oraz serwisy informacyjne, które zostały zamknięte, głównie z powodu spowolnienia gospodarczego spowodowanego przez COVID-19. Liczby są po prostu oszałamiające, a praca Kristen nad tym projektem, niestety, trwa nadal i nie wykazuje oznak spowolnienia.

Prostą odpowiedzią byłby prezydent Trump, który nadal atakuje media jako „wroga ludu” i „fałszywe wiadomości”. Ale właśnie tam, z prezydentem jako przeszkodą dla prasy, jest sekretarz prasowy Białego Domu, Kayleigh McEnany. Ze swoimi kłamstwami i dziecinnymi atakami jest w drodze do najgorszego sekretarza prasowego Białego Domu. To będzie dobry dzień dla mediów i, szczerze mówiąc, naszej demokracji, kiedy przestanie ona występować w imieniu najważniejszego urzędu w Ameryce, a może nawet na świecie.

Czy w tym roku ktoś pracował ciężej w dziennikarstwie niż PolitiFact i International Fact-Checking Network Poyntera, Daniel Dale z CNN, Glenn Kessler z The Washington Post, Karen Mahabir z The Associated Press i ktokolwiek inny, kto zarabia na życie weryfikując fakty? Samo zapisywanie wszystkiego, co mówi się w Białym Domu, to praca na pełen etat, a nawet więcej.

Moderator Savannah Guthrie przemawia podczas NBC News Town Hall z prezydentem Donaldem Trumpem. (Zdjęcie AP/Evan Vucci)

Co to był za rok dla Savannah Guthrie z serialu „Today”. Kontynuowała solidną pracę nad programem „Today”, ale także pokazała, że ​​jej umiejętności reporterskie są nadal silne dzięki ratuszowi z prezydentem Trumpem. Jej praca polegająca na grillowaniu prezydenta i utrzymywaniu go w miejscu była znakomita.

Dr Sanjay Gupta z CNN. Jego komentarz i wyjaśnienia dotyczące koronawirusa pomogły nam przetrwać tę pandemię. Jego praca była nie tylko dobra, ale także bezcenna.

Oto niektórzy dziennikarze i sklepy, które wykonały specjalną pracę w 2020 roku:

Reporterzy Białego Domu New York Times Maggie Haberman i Peter Baker; Stephanie Ruhle z MSNBC i jej relacja z COVID-19; korespondenci Białego Domu Yamiche Alcindor z PBS i Kaitlan Collins z CNN; Ashley Parker z Washington Post; program telewizyjny PBS „Tydzień Waszyngtonu”; podcasty Billa Simmonsa, zwłaszcza „BS Podcast”; reporter mediów sportowych New York Post, Andrew Marchand, który wydaje się publikować więcej artykułów w mediach sportowych niż ktokolwiek inny; „60 minut”, które pozostaje aktualne jak zawsze; programy telewizyjne „Axios w HBO” i „The New York Times Presents”; cały zasięg koronawirusa The Atlantic, nie tylko praca Eda Yonga; Poranny program zakotwicza Robina Robertsa z „Good Morning America” stacji ABC i Gayle Kinga z „CBS This Morning”; Terry Gross i zawsze świetne „Fresh Air” w NPR; Christiane Amanpour i jej program PBS; Brian Hiatt z Rolling Stone, jedna z najlepszych muzyki, którą czyta; i „Saturday Night Live” oraz powrót ostrych komentarzy politycznych do tego programu.

• Biuletyny! Każdy serwis informacyjny ma ich milion. Heck, wydaje się, że każdy dziennikarz ma taki. Zapisuję się na zdecydowanie za dużo z nich i nie mam okazji regularnie ich czytać. Ale kiedy są dobrzy (jak 5-Minute Fix The Washington Post, New York Times Opinion lub codzienny biuletyn Mike'a Allena dla Axios, Politico's Playbook lub Katie Couric's Wake-Up Call), są zabawni.
• „CBS niedzielny poranek”. Powtarzam to co roku: to może być najlepszy program w całej telewizji.
• Późną nocą goszczą Stephen Colbert z CBS i Seth Meyers z NBC. Pieczenie polityków i komentowanie polityki od zawsze były podstawą do późnych godzin nocnych, ale komentarz Colberta i Meyersa w tym roku był zabawny i gryzący.

• Rick Santorum w CNN. I nawet nie obwiniam Santorum. Daje CNN dokładnie to, czego chcą: głos reprezentujący Republikanów. Ale jeśli CNN uważa, że ​​Santorum i Gloria Borger krzyczą i przerywają sobie nawzajem, to dobra telewizja, to bardzo się mylą.
• Prawie wszystko, co zostało powiedziane w „The Five” Fox News, zwłaszcza jeśli wychodziło z ust Grega Gutfelda. Nie wiem, co byłoby bardziej niepokojące: że Gutfeld wierzy we wszystkie śmieci, które mówi, albo robi to tylko po to, by trollować ludzi.
• Pomiń Bayless w „Undisputed” FS1. Ujmijmy to w ten sposób: Bayless to sportowa wersja Grega Gutfelda.

• Za moje pieniądze The New York Times i The Washington Post pozostają najbardziej zaufanymi źródłami wiadomości w tym kraju, zwłaszcza na poziomie krajowym. Ich praca jest wzorowa, ich zaangażowanie dodaje otuchy, a wiadomości, które tworzą i relacjonują — od najświeższych wiadomości po komentarze i analizy — nie mają sobie równych w tym kraju.
• Felietoniści, których powinieneś czytać przy każdej nadarzającej się okazji: „Los Angeles Times” Steve Lopez , felietonista Miami Herald i ogólnokrajowy felietonista Leonard Pitts , felietonista sportowy Washington Post Sally Jenkins , Atlantyku Wzgórze Jemele i mój nowy faworyt, Tampa Bay Times Stephanie Hayes , który zdołał założyć często zachwycająco dowcipną kolumnę w ciągu roku, który nie był wcale zabawny.
• Największe media życzą 2021 r.: abyśmy do tego czasu w przyszłym roku poważnie wkroczyli w COVID-19 i spędzili więcej dni nie czytając ani nie oglądając wiadomości o koronawirusie, niż dni, w których to robimy.

Masz opinię lub wskazówkę? Wyślij e-mailem do Toma Jonesa, starszego dziennikarza prasowego Poyntera, na e-mail.

• Coronavirus Facts Alliance — Poynter i Międzynarodowa Sieć Kontroli Faktów
• Wzmocnij przywództwo w trudnych czasach (zima 2021) (seminarium) — zgłoś się do: 18 stycznia
• Power of Diverse Voices: Warsztaty pisania dla dziennikarzy koloru (seminarium) — Zgłoś się do: 7 lutego
• Poynt startowy (seminarium) — zgłoszenie do: 23 lutego