Daj lokalnemu dziennikarstwu szansę na walkę, tworząc na nie popyt

Potrzebujemy nowych modeli i musimy edukować następne pokolenie o tym, jak dziennikarze wykonują swoją pracę, aby odróżnić swoją pracę od innych źródeł informacji.

Mężczyzna przechodzi obok pudełka z gazetami z wystawionymi egzemplarzami „Seattle Times”. (Zdjęcie AP/Ted S. Warren)

Reporterzy z lokalnych gazet, którzy z uporem uczęszczają na posiedzenia rady szkolnej, komisji planistycznych i rad miejskich, przeglądają policyjne bibuły i przeglądają budżety i kontrakty, są podstawowymi trybami w naszych społecznościach. Służą jako oczy i uszy opinii publicznej i odgrywają kluczową rolę jako strażnicy odpadów, oszustw i nadużyć oraz pociągania urzędników do odpowiedzialności.

Znam to z pierwszej ręki: rozpocząłem prawie trzyletnią karierę dziennikarską, grając tę ​​rolę w Colonie w stanie Nowy Jork, a później w hrabstwie Bergen w stanie New Jersey.

Silne lokalne serwisy informacyjne również pomagają wzmocnić życie obywatelskie , zachęcając ludzi do zaangażowania się w ich społeczności i służąc jako wirtualne place miejskie. W rzeczywistości, gdy trwa kryzys COVID-19, nowa ankieta Pew Research Okazało się, że Amerykanie uważają, że lokalne serwisy informacyjne są bardziej wiarygodnymi źródłami informacji o pandemii niż ogólnie media.

Jednak te ważne instytucje giną w jednej społeczności po drugiej, ponieważ straty finansowe zmuszają lokalne gazety do zamykania drzwi lub przerzedzania ich szeregów.

W obliczu upadku modelu biznesowego gazety opartego na reklamach, co najmniej 1800 społeczności w Stanach Zjednoczonych, które w 2004 r. posiadało lokalny serwis informacyjny, nie miało już tego do początku tego roku, według nowego raport autorstwa Penelope Muse Abernathy, Knight Chair in Journalism and Digital Media Economics na Uniwersytecie Karoliny Północnej i jej zespołu badawczego. Raport — „News Deserts and Ghost Newspapers: Czy lokalne wiadomości przetrwają?” — stwierdził, że 2100 gazet upadło w ciągu ostatnich 15 lat, w tym 70 dzienników i ponad 2000 tygodników lub niedzienników. Wiele społeczności, w których nie ma żadnego źródła wiadomości, jest odizolowanych lub boryka się z trudnościami ekonomicznymi.

Wzrost tych pustyń informacyjnych jest poważnym zagrożeniem dla demokracji. Kiedy opinia publiczna ma niewielki lub żaden dostęp do wiarygodnych źródeł wiadomości, kłamstwa, mistyfikacje i teorie spiskowe mogą rozprzestrzeniać się bez kontroli. Szkodliwe treści wykorzystują nasze wartości, sieją niezgodę i podważają zaufanie do naszych instytucji i jakości naszego życia publicznego.

Zamknięcie lokalnej gazety może mieć inne negatywne skutki wpływ na społeczność , co skutkuje niższą frekwencją wyborczą i mniejszą liczbą obywateli chętnych do ubiegania się o urząd. W całym kraju, koszty pożyczki rządowej wzrosła w hrabstwach, które straciły gazetę i miały mniej uwagi lokalnych urzędników państwowych.

Nawet w społecznościach, w których pozostają gazety, mniej reporterów pozostaje w rytmie. W latach 2008-2019 gazety straciły połowę pracowników redakcji . W ciągu ostatnich dwóch dekad praca w gazetach upadł bardziej dramatycznie niż zatrudnienie w upadających branżach, takich jak wydobycie węgla i rybołówstwo.

Kryzys gospodarczy wywołany przez COVID-19 to kolejny cios dla dziennikarstwa. Szacunkowa 36 000 pracowników mediów informacyjnych zostali zwolnieni, otrzymali urlop lub obniżono wynagrodzenia od początku pandemii. Dzieje się tak, mimo że wiadomości lokalne są ważniejsze niż kiedykolwiek. Dziennikarze ryzykują życiem, aby opisać wpływ pandemii na ich społeczności i aby dostarczać rzetelnych informacji aby społeczeństwo mogło znaleźć potrzebną pomoc i zachować bezpieczeństwo.

Jak powstrzymać tę falę? Jednym z rozwiązań są nowe modele non-profit dla dziennikarstwa lokalnego i strażniczego, takie jak: ProPublica oraz Trybuna Teksasu , którzy są pionierami odnoszącymi duże sukcesy. Organizacje takie jak Institute for Non-profit News i non-profit Local Independent News Publishers udzielają wskazówek, w jaki sposób dziennikarze mogą wspierać lub zakładać własne lokalne witryny informacyjne. Fundacje, podobnie jak Google, eksperymentują ze sposobami zapewniania przychodów start-upom i lokalnym wydawcom.

Kolejnym istotnym krokiem jest edukowanie następnego pokolenia o tym, jak dziennikarze wykonują swoją pracę i jak standardy, przejrzystość i odpowiedzialność dziennikarstwa wysokiej jakości odróżniają je od wielu innych źródeł informacji — i dezinformacji.

W 2008 roku zakończyłem karierę dziennikarską, aby założyć News Literacy Project w celu zapewnienia uczniom gimnazjów i szkół średnich narzędzi pozwalających poznać wiadomości i inne informacje, którym można ufać, a także docenienie kluczowej roli Pierwszej Poprawki i wolnej prasy w demokracji. Miałem nadzieję, że zbuduje to uznanie i popyt na wysokiej jakości dziennikarstwo, które pomoże utrzymać je w obliczu coraz bardziej złożonego krajobrazu informacyjnego.

W ciągu ostatniej dekady zostaliśmy zachęceni, aby zobaczyć, że działa to w salach lekcyjnych w całym kraju. Kiedy proces zbierania wiadomości jest odtajniony, a młodzi ludzie rozumieją wartość treści, które mają na celu informowanie ich w sposób dokładny, niezależny i kontekstowy, są bardziej skłonni je rozpoznać i odszukać. Co więcej, są nie tylko bardziej skłonni do konsumowania wiadomości, ale także do interakcji ze swoimi społecznościami i całym światem w bardziej świadomy i zaangażowany sposób.

Gdy wiadomości pustoszą i pustoszeją redakcje, stawki dla naszych społeczności i naszego kraju są wysokie.

Nieżyjący już John Carroll, jeden z najbardziej szanowanych redaktorów gazet swojego pokolenia i członek-założyciel zarządu News Literacy Project, powiedział program PBS „Frontline” w 2007 r.: „Raportowanie jest rzeczą absolutnie niezbędną dla demokratycznego samorządu. Kto to zrobi? Kto zapłaci za wiadomości? Jeśli gazety zejdą na dalszy plan, co będziemy wiedzieć?”

Alan C. Miller jest założycielem i dyrektorem generalnym News Literacy Project , ogólnokrajowa, pozapartyjna organizacja non-profit zajmująca się edukacją. Zdobył Nagrodę Pulitzera za reportaż narodowy w 2003 roku jako reporter w Los Angeles Times.