Od Woodwarda i Bernsteina po chrupiących dane geeków: lekcje wybuchowych Paradise Papers

Dzień dobry. Oto nasze poranne podsumowanie wszystkich wiadomości medialnych, które musisz znać. Chcesz otrzymywać tę informację codziennie rano w swojej skrzynce odbiorczej? Subskrybuj tutaj .

Światowe rewelacje dotyczące rajów podatkowych

„Myślisz o dziennikarstwie śledczym, myślisz o Woodwardzie i Bernsteinie i myślisz o spotkaniu Głębokiego Gardła na parkingu o drugiej nad ranem. Przeszliśmy od Woodwarda i Bernsteina do geeków przeglądających ogromne zbiory danych… To wiek wycieku.

Jest to Łukasza Hardinga , świetny reporter The Guardian, gdy siedzi przy swoim bardzo surowym biurku w londyńskiej redakcji gazety podczas filmu dokumentalnego Vice na HBO. To naprawdę spojrzenie od środka na Guardiana i kolegów z mediów na całym świecie, którzy kontynuują publikowanie niesamowitych historii o „The Paradise Papers”. Sam dokument był nieodłączną częścią niezwykłej dyskrecji, pokazanej od początku projektu 27 marca w Monachium do niedzieli odsłonięcia na wielu platformach.

Jest to wynik gigantycznego wycieku dokumentów związanych z bermudzką kancelarią prawną, która de facto naprawiała unikanie podatków w sadze następującej po „Panama Papers”. Wiele znanych osób i firm jest w pułapkę, w tym Apple, Królowa Anglii , Madonna , Więź i sekretarz handlu USA Wilbur Ross , wśród kilkudziesięciu innych. Międzynarodowe Konsorcjum Dziennikarzy Śledczych z siedzibą w Waszyngtonie ponownie nadzorowało działania, tym razem z udziałem 13,4 miliona rekordów i 380 dziennikarzy z 96 organizacji prasowych pracujących na sześciu kontynentach w 30 językach.

Komentarze Hardinga skłoniły mnie do zadzwonienia do niego w środę, a on otworzył bardzo wyraźnie, że nie miał zamiaru w najmniejszym stopniu oczernić Woodwarda i Bernsteina, ale na pewno „wiele z tego, w co zostałem wciągnięty, dotyczy tych mega zestawów danych ” oraz w jaki sposób należy uwzględnić nowy rodzaj wiedzy specjalistycznej. Ilości informacji znalezionych w Edwarda Snowdena Przecieki, Panama Papers i Paradise Papers są tak ogromne — a czasami tak początkowo niezrozumiałe — że trzeba użyć, a nawet stworzyć zupełnie nowe systemy zestawiania, archiwizowania i analizowania.

„Dane są punktem wyjścia, trampoliną do bardziej tradycyjnych spotkań w stylu Woodwarda i Bernsteina na ławkach w parkach i stawiania telefonów komórkowych za ladami kawiarni” – mówi Harding, wielokrotnie nagradzany reporter, który relacjonował wojny w Iraku i Afganistanie oraz jest ekspertem od Rosji. Napisał książki o mafijnym rządzie Putina i Snowden, z jego najnowszymi, „Zmowa: tajne spotkania, brudne pieniądze i jak Rosja pomogła Donaldowi Trumpowi wygrać” ukaże się w przyszłym tygodniu za pośrednictwem Penguin Random House.

A osoby zajmujące się analizą danych są na ogół znacznie młodsze od Hardinga, który ma 49 lat i nie uważa się za maniaka danych. „Dane prowadzą cię tylko tak daleko, jak cię zabiorą. Musisz ostatecznie zwrócić się do źródeł ludzkich. I z pewnością tak było w przypadku tego (Paradise Papers)”.

To dlatego zaangażowanie takich reporterów jak on było ważne. Mówi Mike Hudson , redaktor naczelny międzynarodowego konsorcjum: „Był dobrym człowiekiem w zespole, jako agresywny kopacz, doświadczony i poinformowany reporter o Rosji oraz dziennikarz, który nie boi się zdenerwować wpływowych ludzi”. Rzeczywiście był… wydalony z Rosji w wyniku jego pracy podobno pierwszy brytyjski dziennikarz pokazał drzwi od zakończenia zimnej wojny.

Rewelacje o rosyjskim miliarderze Jurij Milner a Ross z Ameryki wymagał głębokiego zrozumienia Rosji i jej korupcji, co jest jego uliczką. Potrzebny jest kapitał intelektualny i dziennikarski — a konkretnie osiągnięcia — aby zmusić prawdziwych ludzi do rozmowy. Nie możesz siedzieć i wpatrywać się w ekran komputera.

Dokumenty wyciekły do ​​dwóch reporterów z Suddeutsche Zeiting w Monachium. Dlatego w jej biurach odbyło się pierwsze masowe spotkanie dziennikarzy i redaktorów z całego świata, w tym z Guardiana i New York Times. Ilość późniejszej dyskrecji jest dość niesamowita, zwłaszcza że, jak zauważa Harding, zwykle wystarczy postawić reporterowi kilka drinków.

Potrzebni byli architekci oprogramowania, a także zamknięta i zaszyfrowana grupa na Facebooku, w której reporterzy z całego świata dzielili się pomysłami. Dane zostały podzielone na przeszukiwalną bazę danych. „Aby być idealnym dziennikarzem”, mówi Harding, starszy korespondent międzynarodowy gazety, „potrzebujesz umiejętności najlepszego księgowego z dziedziny medycyny sądowej pobierającego 1000 dolarów za godzinę, umiejętności detektywistycznych Sherlocka Holmesa oraz umiejętności reporterskich Woodwarda i Bernsteina”.

Ponieważ niewielu posiada taką różnorodność, istotne było posiadanie grupy około 400 osób, która obejmowała osoby znające się na finansach oraz osoby po prostu dobre w obsłudze telefonów i ściganiu urzędników państwowych. Efekt mnożnikowy sprawił, że ostateczny produkt „był nie tylko dwa razy lepszy, ale 20 razy lepszy. Myślę, że to wyraźnie droga do zrobienia”.

Do dziś nikt poza dwoma Niemcami nie zna źródła przecieków. Porozmawiaj o dyskrecji! Tak samo było z Panama Papers. Po raz kolejny, jak zauważa Harding, „Nikt nie gadał, nikt nie tweetował” przed ustaloną datą publikacji 5 listopada (po rozważeniu alternatywnych propozycji wysuwanych przez takie organizacje jak The New York Times). Więc spędzili te wszystkie miesiące, wymieniając się pomysłami, pokazując sobie nawzajem zarys różnych historii i korespondując w zaszyfrowanych pokojach rozmów. Dzielili się nawet paskudnymi listami od osób (w tym prawników), którzy nie chcieli, aby coś opublikowali.

Ale zrobili to, z tym potpourri umiejętności połączonych w sposób oparty na współpracy. Razem, stwierdził Harding, była to potężna organizacja. Teraz wierzy: „Jeśli uniknąłeś podatków i otrzymałeś list od konsorcjum, możesz wiedzieć, że gra się skończyła. Który jest dobry. W takim razie jesteśmy we właściwym interesie”.

Och, to naprawdę świetna robota. Oto konsorcjum strona o dotychczasowych pracach . A jeśli przegapiłeś wysiłek na Apple przez duet The New York Times Jesse Drucker i konsorcjum Szymon Bowers , który był w The Times, Sprawdź to .

Poranny Babel z Pekinu i Pjongjangu

„Nowy dzień” CNN był silniejszy niż poranni rywale w relacjonowaniu prezydenta atut za granicą, ponieważ spędzał dużo czasu z dala od siedzenia w studio i faktycznie pisał. Inni mieli tendencję do spędzania dużej ilości czasu albo (a) uderzania w Sen. Mitch McConnell za bycie przeszkodą w reformie podatkowej, podobnie jak „Trump & Friends” (chociaż linia anty-McConnella sprzedawana przez Steve Bannon nie został zwymiotowany przez wątpliwego współgospodarza Brian Kilmeade ) lub (b) zapowiada kiepskie notowania Trumpa rok po jego kadencji, podobnie jak „Morning Joe”.

CNN Jeff Zeleny w Pekinie zauważył, że Trump „został pierwszym od tego czasu prezydentem” George H.W Bush nie nalegać, aby chiński prezydent odpowiadał na pytania prasy na wspólnej konferencji prasowej”. Stało się tak, ponieważ Trump wyraźnie nie obwiniał Chińczyków za nasz deficyt handlowy, co było mantrą jego kampanii wyborczej.

Czy Ripley , który ponownie był jednym z nielicznych zachodnich dziennikarzy w Pjongjangu w Korei Północnej, poinformował nas o ograniczeniach retoryki amerykańskich mediów, jeśli chodzi o ocenę Trumpa. Redaktorzy stron redakcyjnych i gospodarze telewizji kablowej w najlepszym czasie antenowym, po prostu spróbuj przebić to z północnokoreańskiej gazety państwowej na temat Trumpa w Pekinie: Jego uwagi na temat Korei Północnej to „Brudna retoryka wyrzucająca się z jego pyska jak śmieci, które śmierdzą prochem, by wzniecić wojnę .

Chuck Todd na Trumpa i „cel” na plecach

Gospodarz „Poznaj prasę” narodził się, gdy program obchodził 25-lecie istnienia. Teraz pomaga uczcić 70. rocznicę powstania. Na czacie z Poynter , jest ekspansywny, wnikliwy, skromny, a także zaniepokojony obecną sytuacją w mediach, w której tylko jedno zdanie może wywołać niesprawiedliwy atak na Twitterze. I wiedzcie, że nie brakuje potencjalnych republikańskich gości i analityków, którzy chcą być gośćmi właśnie dlatego, że boją się zemsty Trumpa za to, że uznano, że go skrzywdzili, nawet w najmniejszym stopniu.

Historia nie-Bidena

Biuletyn Axios autorstwa szacownego wirującego derwisza Mike Allen zwiastował swój wywiad z Joe Biden: „Axios PM: Biden rozdziera „fałszywy nacjonalizm” Trumpa.

Został szybko odebrany przez wielu, w tym Wzgórze oraz Newsweek . Jedynym problemem jest to, że nie jest to takie nowe. Właśnie użył praktycznie tej samej konstrukcji w Salt Lake City wygląd , powołując się na „na wpół upieczony nacjonalizm i fałszywy populizm” i zrobił to samo dwa tygodnie temu w w przemówieniu w Thousands Oaks w Kalifornii . John McCain użył wcześniejsze sformułowanie „na wpół upieczony, fałszywy nacjonalizm”.

Aplikacja Grety van Susteren

Jako TechCrunch notatki , „Dawna kotwica wiadomości kablowych” Greta Van Susteren jest gotowa wejść na rynek aplikacji z aplikacją z przeprosinami, zgodnie z postem na Facebooku, który opublikowała. Van Susteren mówi w poście, że wypuści swoją pierwszą aplikację „Przepraszam”, nad którą spędziła już ponad rok, aby umożliwić ludziom przesyłanie sobie przeprosin.

„SNAPCHAT I INSTAGRAM wkrótce dostaną konkurencję! Będziesz mógł „przyjmować lub odrzucać” przeprosiny od znajomego (utrzymywane w tajemnicy między tobą a twoim przyjacielem) lub „przyjmować lub odrzucać” przeprosiny osób publicznych, które WSZYSCY zobaczymy i zagłosujemy na ich przyjęcie lub odrzucenie”.

Hej, każdy, kto jeszcze żyje, kto pamięta hasło „Miłość oznacza, że ​​nigdy nie musisz przepraszać” z Erich Segal powieść „Love Story” przekształciła się w film z 1970 roku z Ryan O'Neal oraz Ali MacGraw ? Zdecydowanie nie pasuje do wieku aplikacji.

Reporterzy Duke'a nie muszą składać wniosku

Wewnątrz Wyższej Edycji raporty „Dla studentów Uniwersytetu Duke zainteresowanych poznaniem funduszy hedgingowych i sił ekonomicznych, które je napędzają, Economics 381S — Inside Hedge Funds, prowadzonym przez Linsey Lebowitz Hughes, wykładowcę ekonomii — jest prawdopodobnie dobrym punktem wyjścia”.

– Jest tylko jeden mały haczyk, znaleziono sześć wypunktowań na pierwszej stronie programu kursu. „Każdy, kto należy do zespołu Kroniki, nie może brać udziału w tych zajęciach”.

„Kiedy natknęli się na ten warunek, pracownicy The Chronicle, studenckiej gazety Duke’a, oczywiście napisali o tym artykuł. Od tamtej pory urzędnicy wydziału ekonomicznego zachowują milczenie.

Imitacja to najszczersza forma pochlebstwa w InfoWars

Uwagi BuzzFeed: „W ciągu ostatnich trzech lat strona spiskowa InfoWars skopiowała na swoją stronę internetową ponad 1000 artykułów wyprodukowanych przez sponsorowanego przez państwo rosyjskiego nadawcy RT — a wszystko to bez zgody RT”.

'Według dane z witryny śledzącej udostępnianie społecznościowe BuzzSumo , od maja 2014 r. w InfoWars ponownie opublikowano co najmniej 1014 artykułów RT. Artykuły pojawiły się w InfoWars z autoryzacją RT, ale rzecznik rosyjskiego nadawcy powiedział BuzzFeed News, że InfoWars nie ma pozwolenia na ponowne publikowanie swoich treści .

Zaniżony nagłówek dnia

„Legenda wrestlingu, Ric Flair, pił 15 drinków dziennie, spał z 10 000 kobiet, ujawnia dokument”

TAk, foxnews.com , ale „Nature Boy” ESPN, który jest częścią serii „30 na 30”, jest wspaniałym dokumentem o pro wrestlerze i ciekawej ikonie kultury. To fascynujący portret człowieka, który sam się stworzył i jest skomplikowany. Oto zwiastun . Nieumyślnie przypomina dziennikarzom o sile i fałszu karykatury w relacjach o ludziach. A może, myśląc o Trumpie, o sile i ograniczeniach sztuki widowiskowej, jako o artykule US News & World Report wskazuje .

Główny lider dnia

Od Columbia Journalism Review: „Profesor” Carl T. Bergstrom Swój pierwszy wykład dla INFO198 na Uniwersytecie Waszyngtońskim rozpoczął deklaracją o Ameryce. „Jest tyle bzdur”, powiedział, patrząc na 160 uczniów zeszłej wiosny. „Toniemy w nim”. Publiczność Bergstroma nie wydawała się zdziwiona ani oburzona jego frazeologią. Z pewnością słyszeli to słowo wcześniej, ale bez wątpienia rozpoznali je również z tytułu w katalogu kursów: „Calling Bullshit in the Age of Big Data”.

Artykuły skupiają się na tym, jak „co najmniej kilkanaście uniwersytetów w całym kraju uruchomiło lub planuje podobne zajęcia, wykorzystując jako szablony „Calling Bullshit” i program nauczania z Centrum Nauki o Wiedzy na Uniwersytecie Stony Brook. Wybuchło również zainteresowanie szkolnictwem średnim, a ustawodawcy w co najmniej 15 stanach wprowadzili lub niedawno uchwalili przepisy nakazujące nauczanie umiejętności korzystania z mediów w szkołach publicznych zorientowanych na technologię cyfrową”.

Dlaczego Harvey Weinstein i Peter Thiel mogą sobie nawzajem zasługiwać

Niesmaczny walczy z niesmacznym. Raporty Termin, „Po uzyskaniu tak zwanej „wysokiej liczby” odpowiedzi na jego inicjał oferta „bounty” w wysokości 100 000 USD na sfinansowanie roszczeń przeciwko Harvey Weinstein , ten Piotr Thiel -wspierany startup Legalist już wystartował #MeTooTales . Poufna infolinia telefoniczna i forum internetowe oferują wsparcie prawne dla ofiar seksualnych molestowanie .

„Przeprowadzka ma wymiar biznesowy. Firmy takie jak Legalist często starają się wykorzystać przypadki nagłówków (naruszenie danych w Equifax to kolejny niedawny przykład), aby sprzedawać swoje usługi. Co więcej, powstanie Legalist i innych firm zajmujących się finansowaniem sporów sądowych, które finansują swoją działalność akcjami wygranych wyroków powoda, zdenerwował niektórych dziennikarzy w następstwie Gawker walizka.'

A jeśli to przegapiłeś, tutaj jest „Vanity Fair” o poradach Thiela wobec Trumpa i jego rozważaniu na stanowisko w wywiadzie.

Linia nocy

' Anderson, pozwól mi być bardzo szczerym i niesłużącym sobie” – powiedział Bernie Sanders do Anderson Cooper na CNN.

Czy pewnego dnia nie chciałbyś, żeby ktoś powiedział: „Anderson, pozwól, że będę całkowicie obłudny i groteskowo wyrachowany?”.

Wgląd z dołu

Czytelnik australijski Glenn Dyer Widziałem w środę artykuł na temat szefów biur waszyngtońskich, którzy zauważyli pragnienie Trumpa, by być lubianym przez prasę, i napisał: „Poza politykiem („pollie”), który zabiega o media (lub kogokolwiek innego u władzy, na przykład biznesmena, telewizję lub gwiazda filmowa lub piosenkarz ) jest znany jako „tarta medialna” lub „trochę tarta”.

Atak Donna Brazile

W drodze do szkoły planowałem zajrzeć do miejscowej 7-Eleven, żeby zobaczyć, czy Brazile też tam jest, sprzedając swoją książkę. Zeszłej nocy pojedynkowała się i w dużej mierze rozbrajała niezdarnie Tucker Carlson na Foxa, który nie uzyskał upragnionej liberalnej skóry głowy. Jest wszędzie, często trzymając książkę do najbliższej kamery.

Niestety, od rana upuściła odrobinę Lista bestsellerów Amazon , choć wciąż na niesamowitym numerze 6. Wśród tych, których śledzi, jest były fotograf Chicago Tribune Pete Souza , którego książka o latach spędzonych jako oficjalny fotograf prezydenta Obamy znalazła się na 2. miejscu.

Poprawki? Porady? Proszę napisz do mnie: e-mail . Czy chcesz otrzymywać codziennie rano e-maile z tym zestawieniem? Podpisz tutaj .