Transmisja z pierwszej konwencji: Radio na konwencjach w 1924 r.

Osiemdziesiąt lat temu tego lata Nelson Poynter, 20-letni reporterGwiazda Indianapolis, uczestniczył w swojej pierwszej konwencji prezydenckiej.

Relacjonując konwencję Demokratów z 1924 r. w starym nowojorskim Madison Square Garden, Poynter, wraz z większością tamtejszych reporterów, prawdopodobnie zauważył spikera siedzącego w małej szklanej budce, transmitującego historie dla nowego medium o nazwie radio .

Jeśli rok 2004 jest rokiem bloga, to rok 1924 jest pamiętany jako rok, w którym radio i audycja po raz pierwszy pojawiły się na konwentach.

Co cztery lata dziennikarze eksperymentują z nowymi wynalazkami na zjazdach prezydenckich. Niektóre okresy historyczne oferują więcej innowacji niż inne, ale konwencje służą jako interesujące wskaźniki ewolucji technologii informacyjnej.

Na przykład w 1844 r. odbył się zjazd prezydencki w Baltimore, na którym wiadomości nadawał: telegraf po raz pierwszy. Do czasu konwencji w 1880 r. reporterzy mogli korzystać z dwóch nowych gadżetów o nazwie telefon inowoczesna maszyna do pisania.

Podczas kongresów w 1924 roku ekscytującą nową technologią było radio.

Pierwszy program radiowy z konwencji prezydenckiej wyemitowano 10 czerwca 1924 r. na konwencji republikanów w Cleveland w stanie Ohio. Wielką wiadomością Radia podczas dwudniowej konwencji była nominacja Calvin Coolidge jako republikański kandydat na prezydenta.

Nowy Jork WEAF oraz WJZ były największe stacje radiowe nadające audycję. Byli częścią dwóch oddzielnych i konkurencyjnych sieci radiowych organizowanych przez AT&T oraz RCA . Około 18 stacji słyszało konwencję na stacjach stowarzyszonych z AT&T, a mniejsza liczba słuchała stacji RCA. Ponieważ AT&T kontrolowało większość przewodów do transmisji radiowej, firma RCA została zmuszona do wykorzystania przewodów Western Union do transmisji wydarzenia.

RCA sprzedawane radia. Mnóstwo radia. Jeden z firmowych nadruków reklamy promując zasięg zjazdów promowano także nowe radia Radiola:

Kibicuj z galeriami, gdy wejdą delegaci! W tym roku nie potrzeba żadnego „wpływu” na miejsce w galerii na wielkich konwencjach politycznych! Zdobądź to wszystko dzięki Radiola Super-Heterodyna. Kiedy delegaci wkraczają – ich sztandary krzyczą; kiedy zespoły grają, a galerie wiwatują – bądź tam z „Super-Het”. Posłuchaj plusów i minusów, gdy walczą o „platformę” dla Ciebie. Posłuchaj przemówień „ulubionego syna”. Nagła cisza, gdy rozlega się głos wielkiego mówcy. Pieczątki, gwizd i przenikliwy wiwat na zawodach. Posłuchaj faktycznej nominacji prezydenta. Kiedyś było to wszystko dla żon delegatów i „wielkich” ludzi polityki. Teraz jest dla wszystkich. Słuchaj. Zdobądź to wszystko! Z najnowszą Radiolą.

Wiek bezprzewodowyredaktor major J. Andrew White służył jako spiker RCA na konwencji. Spiker radiowy AT&T był Graham McNamee . McNamee zajmował się także sportem dla WEAF, a później pracował jako spiker dla Universal Newsreels.

Erik Barnouw, „A Tower in Babel: A History of Broadcasting in the United States to 1933”, opisuje, jak musiało wyglądać rozglądanie się po sali kongresowej: „Każdy z głównych spikerów pracował w małym szklanym pudełku na peronie . Aby uzyskać dodatkową perspektywę, Carlin (która asystowała McNamee) była w konstrukcji przypominającej klatkę dla ptaków, wiszącą wysoko nad podłogą wśród stalowych dźwigarów areny. Byli mikrofony odbierać przemówienia, muzykę zespołu, organy piszczałkowe i dźwięki tłumu.”

Po konwencji republikanów cały sprzęt radiowy został przeniesiony do Nowego Jorku na konwencję demokratów. Żaden z spikerów radiowych ani inżynierów nie wyobrażał sobie stojącego przed nimi wyzwania. Zamiast bezproblemowej, dobrze zorganizowanej dwudniowej konwencji w Cleveland, Demokratom zajęło 15 dni i 103 głosy imienne, by wybrać kandydata.

To była długa, gorąca i zatłoczona konwencja na starym… Madison Square Garden . Demokraci rozpoczęli 24 czerwca i zakończyli dopiero 9 lipca. Kiedy było po wszystkim, John W. Davis , były kongresman z Zachodniej Wirginii, został wybrany jako kandydat kompromisowy.

Było dużo czasu antenowego do wypełnienia, a jakość relacji była zróżnicowana, zwłaszcza w porze lunchu.

Asystent WJZ Norman Brokenshire zajął miejsce spikera RCA podczas lunchu. Pewnego dnia, gdy zwykłego spikera nie było, wybuchła bójka w pobliżu Brokenshire i jego mikrofonu. W przeciwieństwie do konwencji, zgodnie z którą zamieszki nie będą transmitowane, Brokenshire zostało złapane w tej chwili i transmitowało walkę na żywo.

„Dostrzegając to, chcąc dobrze sobie radzić dla chwały WJZ, skoncentrowałem się na walce i pozwoliłem, aby wszystko inne minęło” – napisał później Brokenshire. „Wyjaśniłem, że cała delegacja przeszła przez przejście, aby zarejestrować skargę, po czym przekazała mi naoczny świadek jednego z najlepszych donnybrooków, jakich kiedykolwiek widziałem. W głowy przeciwników, krzesłach, niszczono szyldy delegacji. Miałem miejsce przy ringu. Wpuszczałem słuchaczy na awanturę…”

Nelson Poynter i inni dziennikarze na zjeździe mogli się zastanawiać, co to za radio słuchacze myśleli.

Jedną z bardziej tradycyjnych transmisji podczas zjazdu było przemówienie młodego nowojorskiego polityka o nazwisku Franklin D. Roosevelt . FDR, który dekadę później opanował media radiowe jako prezydent, nominował na prezydenta Ala Smitha. Było to pierwsze poważne przemówienie polityczne Roosevelta od czasu zachorowania na polio. Wspierając się o kulach w jasnym świetle reflektorów, 42-letni Roosevelt wygłosił mocne przemówienie do delegatów w Madison Square Garden i słuchaczy radia w domu.

Radio konwencyjne było częścią znacznie szerszej historii radia podczas kampanii prezydenckiej w 1924 roku. David Sloan w swojej książce „Perspectives on Mass Communication History” przypomina nam, że w artykule „The Radio Election of 1924” Lewis E. Weeks twierdzi, że radio „dorosło” podczas kampanii prezydenckiej w 1924 roku.

Według Weeksa kampania „miała znaczenie, ponieważ wprowadzała nowe techniki w kampanii politycznej i ponieważ służyła jako poligon doświadczalny dla połączenia stacji radiowych drogą przewodową i na falach krótkich w celu nadawania ogólnokrajowego. W 1928 roku, kiedy odbył się konkurs Hoover-Smith, główne partie zaakceptowały radio jako główne narzędzie kampanii”.

Sieci nadawcze o których ludzie myślą dzisiaj, zaczęło się po zgromadzeniach w 1924 roku. Sieć radiowa NBC , który pierwotnie był własnością RCA, Westinghouse i General Electric, został uruchomiony w 1926 roku pod kierownictwem Davida Sarnoffa.

główny konkurent NBC, CBS sieć radiowa, powstała w 1927 roku jako United Independent Broadcasters. William Paley kupił firmę w następnym roku, a CBS zaczęło relacjonować konwencje prezydenckie w 1928 roku.

W roku 1932 liczba potencjalnych słuchaczy radia była tak duża, że ​​konwencje prezydenckie już nigdy nie były przeznaczone tylko dla delegatów.Jak popularny był radio ? Statystyki zamieszczone w książce „Stay Tuned: A History of American Broadcasting” pokazują, że w 1924 roku tylko 4,7% gospodarstw domowych w Stanach Zjednoczonych posiadało radio. W 1928 roku liczba ta wzrosła do 27,5%. Kiedy mikrofony zostały ustawione na kongresach w 1932 roku, ponad 60 procent amerykańskich domów i 250 000 samochodów mogło słuchać wiadomości radiowych.

Liczba potencjalnych słuchaczy radia była tak duża o 1932 że konwencje prezydenckie już nigdy nie będą przeznaczone tylko dla delegatów. Najważniejszą częścią konwentu byliby słuchacze w domu.

Podczas swojej długiej kariery dziennikarskiej Nelson Poynter uczestniczył w wielu zjazdach prezydenckich, ale jego pierwszy zjazd w 1924 r. wywarł trwałe wrażenie. Jedną z pierwszych rzeczy, które zrobił, gdy został redaktorem Petersburg Times w 1939 miał kupić stację radiową, a sześć lat później Poynter założył pismo polityczne o nazwie Kwartalnik Kongresowy .

Chociaż radio pozostawało dominującym medium elektronicznym na kongresach do wczesnych lat pięćdziesiątych, przejście do wiadomości telewizyjnych rozpoczęło się w 1940 roku.

W czerwcu 1940 r. stacja eksperymentalna NBC W2XBS stała się pierwszą stacją telewizyjną, która nadała z konwencji prezydenckiej, kiedy wyemitowała reportaże z Konwencja Republikanów w Filadelfii .

Druga wojna światowa zahamowała komercyjny rozwój telewizji; jednak zanim Nelson Poynter wziął udział w kongresach w 1948 r., Nowa era w technologii i dziennikarstwie zaczęła się historia.

W dniu 21 czerwca 1948 r. sieci telewizyjne nadały pierwsze relacje na żywo z konwencji prezydenckiej, podczas której relacjonowały konwencję republikanów. Filadelfia hostowana obu partii Republikańskiej i Demokratycznej tego lata.

Do 1952 roku konwencje zostały zaprojektowane dla wizualnego medium telewizji. Radio wciąż miało większą publiczność, ale było jasne, że przyszłość kampanii i konwencji prezydenckich leży w małym zasięgu telewizory czarno-białe .

Osiemdziesiąt lat temu na konwencjach w 1924 roku najnowocześniejszą technologią było radio.

W 1976 roku, podczas ostatniej konwencji Nelsona Poyntera, dziennikarze zaczęli słyszeć o nowej technologii: komputerach osobistych.

W tym roku najważniejszą historią związaną z technologią konwencyjną jest: blogi .

Kto wie, co będzie nowego na kolejnej konwencji prezydenckiej.