Brandy Melville to firma odzieżowa typu fast fashion, otoczona kontrowersjami — oto dlaczego

Ludzie pewnego pokolenia wciąż pamiętają, jak pachniało, przechodząc obok Abercrombie&Fitch w ich lokalnym centrum handlowym. Smród wody kolońskiej był przytłaczający i prawie przyćmił muzykę wydobywającą się z bębenków bębenkowych, która leciała prosto na każdego przechodnia. Gdyby ktoś mógł to wszystko zignorować i rzeczywiście wejść do sklepu, powitałoby go morze eleganckich/sportowych ubrań i młoda blondynka.

Każdy mógł robić zakupy w Abercrombie & Fitch, ale zawsze wydawało się to wyraźnie męskie. Obecnie pokolenie Z ma własną wersję tej sieci sklepów szybkiej mody, ale ta jest przeznaczona dla kobiet. Brandy Melville podbiła szturmem beżowy świat niedrogiej mody i, podobnie jak jej odrażająca poprzedniczka, nie jest pozbawiona problemów. Przyjrzyjmy się kontrowersjom wokół Brandy Melville.

Kontrowersje związane z Brandy Melville budzą sporo kontrowersji.

W kwietniu 2024 roku ukazał się film dokumentalny o wewnętrznym funkcjonowaniu Brandy Melville Maks . pod tytulem Brandy Hellville i kult szybkiej mody , zaprosił widzów do magazynu, jeśli można tak powiedzieć, gdzie byli pracownicy dali znać o swoim byłym szefie. Reżyserka Eva Orner ( Bikram: jogin, guru, drapieżnik ) rozmawiał z Ludzie o procesie otwierania się tych osób. To nie było łatwe.

„Boją się firmy, boją się zemsty, boją się też tego, że rozpoczynają karierę i niekoniecznie chcą, żeby przyszli pracodawcy postrzegali ich jako sprawiającego kłopoty” – powiedziała placówce. . Z tego powodu Orner uważa te kobiety za bohaterki i pochwala siłę, jakiej potrzebowała, aby wystąpić.

Pracownicy omawiali liczne rzekome przypadki bigoterii i mizoginii. Brandy Melville została założona przez włoskiego przedsiębiorcę Silvio Marsana. Jego syn Stephan został dyrektorem generalnym i on i jego ojciec najwyraźniej wymagali od pracowników codziennego przesyłania zdjęć swoich strojów. Twierdzili, że chodzi o możliwość modelowania, ale wkrótce podobno przekształcili się w prośby o zdjęcia stóp i klatki piersiowej. Jeśli nie podobało im się to, co zobaczyli, pracownicy często byli zwalniani.

Pracownicy najwyraźniej musieli także mieć określony wygląd, który był szczupły, biały i zwykle blond. „Gdyby była czarna, gdyby była gruba… nie chciał ich w sklepie” – powiedział Luca Rotondo, były starszy wiceprezes, w wywiadzie dla Znawca biznesu . Jeśli zatrudniano osoby czarnoskóre, w filmie dokumentalnym pracownicy twierdzą, że dostawali pracę w magazynie. Poza tym to, ile ktoś zarabiał, zależało od tego, jak atrakcyjny był według Stephana.

Kierownictwo wyższego szczebla, w tym Stephan, rzekomo brało udział w czacie grupowym, na którym wysyłano SMS-y o charakterze rasistowskim i antysemickim. W 2021 r. Znawca biznesu przejrzał ponad 150 zrzutów ekranu z tekstów na czacie i zauważył, że „Hitler był wspominany 24 razy”. Często wyśmiewali Czarnych za pomocą bigoteryjnych obrazów i głęboko nieśmiesznych „żartów”. Franco Sorgi, który kiedyś był właścicielem 11 sklepów w Kanadzie, powiedział, że ludzie chętnie powtarzali te żarty, aby uspokoić Stephana.

Aby dowiedzieć się więcej na temat potwornych zarzutów wobec Brandy Melville, zalecamy obejrzenie filmu dokumentalnego. The Znawca biznesu artykuł sięga jeszcze głębiej i zawiera historie o rzekomej napaści na tle seksualnym oraz o zachęcaniu nieletnich do picia i zażywania narkotyków przez wyższą kadrę kierowniczą. Była menadżerka oddziału w Nowym Jorku, która twierdziła, że ​​została zgwałcona przez dyrektora, powiedziała: „Nie sądzę, żeby ludzie zdawali sobie sprawę, jak bardzo jest to złe. Wyświadczyliby wszystkim przysługę, zamykając tę ​​firmę”.

Jeśli potrzebujesz pomocy, zadzwoń na infolinię ds. przemocy na tle seksualnym pod numer 1-800-656-4673 lub odwiedź stronę RAINN.org aby w dowolnym momencie porozmawiać online jeden na jednego ze specjalistą ds. pomocy technicznej.