6 pytań, które mogą pomóc dziennikarzom w skupieniu się, opowiedzeniu lepszych historii

Jako redaktor staram się zadawać dobre pytania. To dlatego, że jestem ciekawską osobą, przepełnioną zdaniami kończącymi się znakami zapytania.

Dzieje się tak również dlatego, jak napisał kiedyś Roy Peter Clark z Poyntera: „Nauczyciele i redaktorzy najlepiej działają jako zasoby dla pisarzy, konsultując się z pisarzami, nie mówiąc im, co mają robić”.

Nie chcę powiedzieć, że nigdy nie daję sugestii pisarzom. Ale staram się zacząć od pytań, które pobudzają wyobraźnię pisarza. Nakłaniam pisarza, aby intensywniej zastanowił się nad tematem opowieści. Zachęcam pisarza do wypróbowania nowych podejść do opowiadania historii.

Znamy podstawowe pytania, na które dziennikarze starają się odpowiedzieć, szukając wiadomości – pytania zaczynające się od „kto”, „co”, „gdzie”, „kiedy”, „dlaczego” i „jak”.

Oto kilka innych pytań, które lubię zadawać autorom — zwykle tuż przed rozpoczęciem pisania, a następnie tuż przed zajęciem miejsca do pisania.

Nawet jeśli dotrzymujesz terminu, spróbuj przeprowadzić 10-minutową rozmowę na podstawie tych pytań. Jako redaktor, coaching, który zapewniasz na froncie, często może zaoszczędzić czas na ponowne przeglądanie historii po fakcie.

Jak opowiedziałbyś tę historię przyjacielowi? Lubię zadawać to pytanie, ponieważ zachęca pisarza do zastanowienia się nad najciekawszymi i najistotniejszymi bryłkami historii. Jesteśmy dobrzy w rozważaniu wartości wiadomości w historii, ale nie zawsze jesteśmy tak dobrzy w rozważaniu „Dlaczego czytelnik powinien się tym przejmować?” część. Wyobrażenie pisarza, że ​​opowiada historię przyjacielowi, może pomóc mu zastanowić się, dlaczego powinno nas to obchodzić. Takie podejście może również pomóc pisarzowi odejść od jakiegokolwiek żargonu i nadać utworowi konwersacyjny ton.

Jaki byłby wczesny nagłówek tej historii, wiedząc, że nagłówek nie jest osadzony w kamieniu? To wariacja na temat pytania „O czym tak naprawdę jest ta historia?” Skrócenie założenia do pięciu lub sześciu słów może pomóc pisarzowi wyostrzyć koncentrację na historii. W moim newsroomie prosimy reporterów i redaktorów o pisanie pierwszych nagłówków w Internecie i krótkich streszczeń na szczycie ich historii. Dzieje się tak głównie ze względów produkcyjnych, ale dodatkową korzyścią jest to, że zachęcamy pisarzy i redaktorów, aby we wcześniejszej fazie procesu zajmowali się sednem historii.

Co cię zaskoczyło? Chociaż nienawidzę tego przyznać, wiele, jeśli nie większość, historii, które tworzą dziennikarze, jest napisanych w przewidywalny sposób. Pytanie o „niespodziankę” może pomóc pisarzowi przynajmniej na chwilę zrzucić dziennikarski płaszcz i po prostu zareagować na wydarzenia z historii jako człowiek. Kim były dziwaczne osobistości, które poznałeś? Jaki był wstrząsający cytat, który słyszałeś? Czego nie widziałeś? Jakie interesujące szczegóły i anegdoty masz w swoim notatniku, które pominąłeś w historii, i jak możemy odzyskać jedną lub dwie z nich?

Jakie są pytania bez odpowiedzi? Jako dziennikarze nie zawsze jesteśmy dobrzy w wyjaśnianiu tego, czego nie wiemy w historii, zwłaszcza jeśli jest to przełomowa historia. Często staramy się pisać wokół dziur. Lepiej być jasnym i narzekać w historii o tym, co pozostaje do wyjaśnienia i wyjaśnienia. To pytanie skłania również autora i redaktora do sporządzenia listy pytań do wszelkich dalszych historii.

Jak wnieść coś nowego do tej historii? Twoi najlepsi reporterzy chcą stawić czoła wyzwaniom. A są szanse, że jeśli są weteranami, zmierzyli się z historią podobną do tej, z którą mają teraz do czynienia. Czy jest lepszy sposób na wyzwanie niż poproszenie ich o wymyślenie świeżego podejścia do historii? Podejście może obejmować słowa, ale może również obejmować fotografię, grafikę i elementy online. To pytanie pomoże również pisarzom myśleć o współpracy z dziennikarzami wizualnymi w całym newsroomie.

Jaki jest przebłysk mądrości, który możemy zaoferować? Najlepsze dla mnie historie to takie, które nie tylko opowiadają czytelnikom coś, czego nie znają, ale także przemawiają do czytelników, ponieważ dotykają uniwersalnego tematu. Dają czytelnikom „przebłysk mądrości” – ważną lekcję, której nauczyli się ludzie, o których piszemy – niezależnie od tego, czy chodzi o miłość, lojalność, zdradę czy odporność. To są dla mnie najbardziej satysfakcjonujące historie. Wyposażeni w telewizję kablową, laptopy, tablety i smartfony nasi czytelnicy gubią się w morzu informacji. Są spragnieni kontekstu i znaczenia. „Przebłysk mądrości” to jedna z najważniejszych rzeczy, jakie możemy im zaoferować.