11 najlepszych sitcomów lat 90. — od dysfunkcyjnych rodzin po zwariowanych przyjaciół

Telewizja

Jeśli złoty wiek sitcomów przypadał na lata 1950-1960 (takie hity jak Kocham Lucy I Nowożeńcy), wtedy srebrną erą były zdecydowanie lata 90., które prawdopodobnie na nowo wymyśliły formułę sitcomu. Od przejścia do bardziej zróżnicowanego programowania ( świeży książę I Jaskółka oknówka ) do powstania formatu z pojedynczą kamerą, lata 90. dały widzom nowe przedstawienia najlepszych przyjaciół, struktur rodzinnych, małżonków i nie tylko.

Oto nasza lista 11 najlepszych seriali komediowych z lat 90. (Wszystkie wymienione sitcomy były emitowane przez co najmniej jeden sezon w latach 1990-1999).

Kontynuacja artykułu pod reklamą

„Przyjaciele” (1994 – 2004)

Przyjaciele może być jednym z najbardziej cytowanych seriali komediowych lat 90. Niezależnie od tego, czy śpiewasz do pomysłowych melodii Phoebe (a la „Smelly Cat” i „Grandma’s song”), czy cytujesz slogan Joeya („Jak się masz?”), Przyjaciele to mistrzowska klasa spójnych i wywołujących chichot charakteryzacji.

Każda postać może pochwalić się wyraźną tożsamością i „lepkimi” dziwactwami: skrupulatna Monica, wolna duch Phoebe, flirtujący Joey itp. To doskonały przepis na złoto sitcomu, ponieważ postacie pozostają rozpoznawalne, gdy rozwijają się w ciągu 10- roczny bieg.

Kontynuacja artykułu pod reklamą

Serial opowiada o sześciu przyjaciołach, którzy mieszkają na Manhattanie i zmagają się z kryzysami randkowymi, dylematami zawodowymi, trudnościami rodzinnymi i nie tylko. Z równym sercem i humorem, Przyjaciele oddaje dwudziestokilkuletnie doświadczenie (choć pozwala sobie na swobodę w kontaktach z rzeczywistością, ponieważ ani jedna osoba nie może pochwalić się pracą, która mogłaby zapewnić dostęp do tak wspaniałego stylu życia na Manhattanie).

Ponad 52 miliony Amerykanów dostroiło się do oglądania Przyjaciele finał, co czyni go piątym najczęściej oglądanym finałem telewizyjnym wszechczasów. Zostaje w tyle M*A*S*H, Pozdrawiam, Ścigany, I Seinfelda.

Rzucać : Jennifer Aniston, Matt LeBlanc, David Schwimmer, Lisa Kudrow, Courteney Cox, Matthew Perry

Twórcy : David Crane i Marta Kauffman

Kontynuacja artykułu pod reklamą

„Will & Grace” (oryginał: 1998-2006)

To już wypróbowana formuła: odważna dziewczyna i jej najlepszy przyjaciel gej podbijają świat. Jednak kiedy Wola i łaska premierowe, pozytywne reprezentacje ekranowe LGBTQ osobników prawie nie było. Większość postaci LGBTQ była stereotypowa lub zredukowana do drugorzędnych wątków fabularnych, które prawie zawsze zawierały narrację dotyczącą AIDS.

Wola i łaska był pionierem, torując drogę dla programów z queerowymi postaciami w centrum.

Źródło: Getty Images

Kontynuacja artykułu pod reklamą

Jednak bardziej niż cokolwiek innego, Wola i Łaska to serial o najlepszych przyjaciołach, którzy stają się rodziną. Najlepsi przyjaciele, z którymi walczysz jak rodzeństwo. Najlepsi przyjaciele, na których można być tak wściekłym, a mimo to wskoczyć pod autobus. To serial o miłości między Willem i Grace, a także ich zwariowanymi pomocnikami, Karen i Jackiem (którzy zasłużyli na spin-off!).

Wola i Łaska może wyśmiewać się z głównych bohaterów. Może działać z pewnymi stereotypami, które można uznać za „problematyczne”. Ale serial zawsze celebruje swoich bohaterów; celebruje ich indywidualność — w całej swojej niechlujnej chwale — i czyniąc to, rozśmiesza nas do łez.

Kontynuacja artykułu pod reklamą

Rzucać : Debra Messing, Eric McCormack, Sean Hayes, Megan Mullally, Shellie Morrison, Leslie Jordan

Twórcy : Max Mutchnick i David Kohan

„Niania” (1993 – 1999)

'Pan. Sheffield!” Fran Fine wypowiada swoją słynną nosową intonacją, wzywając mężczyznę domu (w którym jest również zakochana).

Niania śledzi losy kobiety, która opiekuje się dziećmi bogatego producenta z Broadwayu po śmierci jego żony. Podczas gdy poprzednie nianie po prostu nie mogły tego zrobić, figlarne usposobienie Fran, wyczucie mody na najwyższym poziomie, uliczny spryt i ciepłe serce sprawiają, że nie można się jej oprzeć. The troje dzieci a ich ojciec powoli zakochuje się w niej w trakcie programu (podobnie jak widzowie w domu).

Kontynuacja artykułu pod reklamą

Niania jest pełen żartobliwych uwag, doskonale dobranych obelg, przesadnego wyrazu twarzy (lub dwóch) i solidnej fizycznej komedii. Ma wszystko, czego chcesz w sitcomie. A wszyscy moi żydowscy widzowie nie mogą nie docenić ogromnych dawek terminologii jidysz i tradycyjnej żydowskiej dynamiki rodziny (czy ktoś powiedział yenta?).

Kontynuacja artykułu pod reklamą

Rzucać : Fran Drescher, Charles Shaughnessy, Lauren Lane, Daniel Davis, Benjamin Salisbury, Madeline Zima, Nicholle Tom, Renée Taylor, Ann Morgan Guilbert

twórcy: Petera Marca Jacobsona i Fran Drescher

„Świeży Książę Bel-Air” (1990-1996)

Nowy książę Bel-Air był (i nadal jest) potężnym sitcomem godnym dziedzictwa, które pozostawił.

Serial przedstawia zmagania, z jakimi borykają się czarnoskórzy Amerykanie na świecie, jednocześnie rzucając wyzwanie stereotypom, do których doszli wcześniej zdefiniuj czarne postacie w telewizji („wściekły czarny mężczyzna”, „czarna jezebel”, „mamusia”, „bezczelna czarna kobieta” itp.). Program pokazuje, że czarne postacie w telewizji mogą być czymś więcej niż dwuwymiarowymi spadkami, które wcześniej prezentowali biali twórcy.

Kontynuacja artykułu pod reklamą

Nowy książę Bel-Air zajmuje się rasizmem, klasizmem i nie tylko przez komediowy obiektyw. Jednak serial nigdy nie bagatelizuje okropności związanych z wszechobecnymi niedociągnięciami społeczeństwa, ale raczej pozostaje jednocześnie edukacyjny i komediowy.

Wykorzystując żartobliwe jednolinijki, współczesną modę i enigmatycznego Willa Smitha, serial cementuje swoje dziedzictwo w tkaninie popkultury lat 90. To, że jest zabawne, nie oznacza, że ​​nie ma nic ważnego do powiedzenia. Po prostu mówi to z humorem, sercem i szczerością.

Kontynuacja artykułu pod reklamą

Serial doczekał się nawet współczesnego restartu, Bel Air , który miał swoją premierę w 2022 roku z Banki Jabari w roli zapoczątkowanej przez Willa Smitha. I w przeciwieństwie do wielu nierozsądnych restartów, ten jest wart obejrzenia, ponieważ odkrywa na nowo swój materiał źródłowy – składając hołd oryginałowi, jednocześnie wzmacniając jego dramatyczny podtekst.

Rzucać : Will Smith, Alfonso Ribeiro, James Avery, Karyn Parsons, Joseph Marcell, Janet Hubert, Tatyana Ali, Daphne Maxwell Reid, DJ Jazzy Jeff

Twórcy : Andy i Susan Borowitz

Kontynuacja artykułu pod reklamą

„Wszyscy kochają Raymonda” (1996-2005)

Kto nie zakochał się w Barones pod koniec lat 90.? Są idealną, kochającą się rodziną z wystarczającą dysfunkcją, aby można było się z nimi powiązać.

Interakcje między głównymi bohaterami opierają się na codziennych sytuacjach, z jakimi stykają się rodziny — rywalizacjach między rodzeństwem, wiecznie niezadowolonych teściów, problemach zdrowotnych i równowadze między życiem zawodowym a prywatnym. Wszyscy kochają Raymond miał skłonność do znajdowania humoru w codzienności.

Źródło: Getty Images

Doris Roberts przyjmuje Emmy za „Everybody Loves Raymond” z obsady „Friends” w 2002 roku

Kontynuacja artykułu pod reklamą

I kto mógłby zapomnieć żartobliwą osobowość Debry (Patricia Heaton) i epickie, zapadające w pamięć zingery, takie jak „Wiesz co? Jestem zmęczony. Czy możesz po prostu nazwać siebie idiotą? lub „Kiedy jesteś na Titanicu… nie zatrzymujesz się, by krzyczeć na górę lodową”.

Debra i Frank (Peter Boyle) byli mistrzami śmiertelnie poważnej gry – ze stoickim wyrazem twarzy i niezrównanym dowcipem, zawsze mieli w zanadrzu jakąś zniewagę, a jeszcze bardziej schowany dowcip.

Rzucać : Ray Romano, Patricia Heaton, Brad Garrett, Madylin Sweeten, Doris Roberts, Peter Boyle, Sullivan Sweeten, Sawyer Sweeten

Twórca : Phil Rosenthal

Kontynuacja artykułu pod reklamą

„Król królowych” (1998 – 2007)

To opowieść stara jak świat: zwyczajny facet o dobrym sercu (który jest trochę nieświadomy) kończy z piękną kobietą, która jest tak daleko poza jego ligą, że to śmieszne. Jednak w jakiś sposób chemia między Dougiem (Kevin James) i Carrie ( Leah Remini ) czyni to małżeństwo namacalnym. Czują się jak para, która jest ze sobą od zawsze – która co tydzień toczy tę samą walkę jak w zegarku.

Kontynuacja artykułu pod reklamą

Król królowych często skłania się ku slapstickowi i sprytnemu przekomarzaniu się — jak to zwykle bywa w sitcomie. Jednak dynamika rodziny — która była daleka od doskonałości i często pełna konfliktów — sprawia, że ​​serial jest wyjątkowy. Spooners i Heffernan nie zawsze się dogadują, ale miłość i szacunek istnieją, spoczywając pod kilkoma warstwami ropiejącej irytacji.

Rzucać : Kevin James, Victor Williams, Leah Remini, Jerry Stiller, Patton Oswalt, Gary Valentine, Nicole Sullivan, Larry Romano

Twórcy : Michael J. Weithorn i David Litt

Kontynuacja artykułu pod reklamą

„Żyjący singiel” (1993–1998)

Żyjący singiel był jednym z pierwszych seriali komediowych, który szczycił się całkowicie czarną obsadą, ale szczególnie podkreślał interpersonalne, zawodowe i społeczne zmagania, z jakimi borykają się czarne kobiety (co było wówczas niezwykle rzadkie w telewizji).

Serial opowiada swoją narrację z kobiecej perspektywy, a na pierwszy plan stawia silne i niezależne postacie. Od rosnących kosztów życia na obszarach miejskich po randki międzyrasowe i pandemię HIV/AIDS, Żyjący singiel porusza wiele współczesnych problemów i utorował drogę przyszłym sitcomom.

Kontynuacja artykułu pod reklamą

Program przełamał schemat dotyczący czarnych postaci kobiecych w telewizji i pomógł udowodnić, że dopracowana i autentyczna opowieść o postaciach POC może przyciągać widzów i przyciąga widzów.

Nie wspominając o tym, że program miał sporo pamiętnych powiedzonek, takich jak „Czyj dom? Dom Runa!” i oczywiście „Żyjemy samotnie”.

Kontynuacja artykułu pod reklamą

Rzucać : Queen Latifah, Kim Coles, Kim Fields, Erika Alexander, John Henton, Terrence C. Carson, Shaun Baker

Twórca: Yvette Lee Bowser

„Roseanne” (oryginalna seria: 1988–1997)

Roseanne - w odróżnieniu Zostaw to Beaverowi, The Brady Brunch, The Andy Griffith Show i niekończące się sitcomy z połowy wieku — zdradza typową reprezentację Ameryki klasy średniej, która wcześniej definiowała programy familijne. Od mamy zawsze w fartuszku po tatę zawsze w garniturze, takie przedstawienia stały się reklamą jakiegoś malowniczego życia, które współczesnym widzom wydało się nieco śmieszne i przestarzałe.

Kontynuacja artykułu pod reklamą

Potem przyszedł Roseanne Conner z jej rechoczącym śmiechem, bystrym dowcipem i ostrym językiem. Ma smykałkę do dokuczania swojej rodzinie, ale miłość charakteryzuje każdy dowcip, który wymyka się jej z ust. Ona, w przeciwieństwie do ojca, była centrum rodziny. To była matriarchalna dynamika — i to histeryczna.

Kontynuacja artykułu pod reklamą

Ona, jej trójka dzieci i mąż walczą jak szaleni, co jest normalne! Dzieci tak naprawdę się nienawidzą… z wyjątkiem sytuacji, gdy ma to znaczenie. To jest prawdziwe. To jest relatywne. Roseanne zwraca uwagę na rodzinę, która nie bywa w klubie country, ale zamiast tego odwiedza lokalną restaurację i kręgielnię.

Rzucać : Roseanne Barr, Sara Gilbert, John Goodman, Laurie Metcalf, Johnny Galecki, Lecy Goranson, Sarah Chalke

Twórca : Matt Williams i Roseanne Barr

Kontynuacja artykułu pod reklamą

'Murphy Brown' (1988-1998)

W przeciwieństwie do wielu kobiet w telewizji (które są pisane przez mężczyzn i nadmiernie skupione na miłości, rodzinie i przyjaciołach), Murphy Brown jest kobietą nastawioną na karierę i silną wolę. Serial złamał normy płciowe z lat 80. w telewizji, podkreślając postać zdefiniowaną przez ambicję i inteligencję nad jej związkami lub urodą.

Kontynuacja artykułu pod reklamą

Program przełamał bariery wejścia, które wcześniej definiowały krajobraz telewizyjny, przybliżając ówczesne społeczno-polityczne problemy związane z feminizmem, populacją LGBTQ, wojną w Zatoce Perskiej, aborcją i nie tylko. Murphy'ego Browna w szczególności postacie przełamują czwartą ścianę, co od tego czasu można było zobaczyć w serialach komediowych Nowoczesna rodzina , Parki i Rek , Pchli worek , i więcej.

Rzucać : Candice Bergen, Faith Ford, Joe Regalbuto, Charles Kimbrough, Grant Shaud, Pat Corley, Jake McDorman

Twórca : Diane English

Kontynuacja artykułu pod reklamą

„Seinfeld” (1989 – 1998)

Często opisywany jako „show o niczym”, Seinfelda pozostaje znany ze swojego wyjątkowego poczucia humoru, ponieważ unika tradycyjnych mechanizmów sitcomowych, takich jak puenty i epizodyczne dylematy narracyjne. Zamiast tego znajduje humor w najbardziej trywialnych aspektach naszego codziennego życia. Przyziemność była chlebem powszednim serialu, ponieważ grupa New York Friends szybko zapadła w nasze serca i pozostała tam przez dziewięć sezonów.

Kontynuacja artykułu pod reklamą

Spektakl szczyci się również dość lekceważącym podejściem do norm społecznych i tego, co grzeczne społeczeństwo uznałoby za „dopuszczalne zachowanie”. Innymi słowy, takie bzdury nie przeszkadzały bohaterom. Sposób, w jaki serial w komediowy sposób atakuje nasze wyobrażenia o zwykłej uprzejmości, pomógł zdefiniować krajobraz telewizyjny z lat 90. i zainspirował wiele przyszłych sitcomów, w tym (ale nie wyłącznie) Ograniczyć entuzjazm (stworzone przez Seinfelda współtwórca Larry David) , W Filadelfii zawsze jest słonecznie , Liga , I Letterkenny.

Rzucać: Jerry Seinfeld, Julia Louis-Dreyfus, Jason Alexander, Michael Richards, Jerry Stiller, Patrick Warburton

Twórca : Larry David i Jerry Seinfeld

Kontynuacja artykułu pod reklamą

„Frasier” (oryginalny przebieg: 1993–2004)

Frasiera , w przeciwieństwie do wielu niefortunnych spin-offów, zdołał zabłysnąć tak samo jasno jak jego poprzednik Dzięki. Serial śledzi odnoszącego sukcesy psychiatrę i prezentera radiowego, który zarządza swoimi relacjami z rodziną i przyjaciółmi.

Frasiera Gatunek humoru często mieści się w „wyrafinowanym” parasolu, ponieważ serial opiera się na sprytnej grze słów i głębokim zrozumieniu ludzkich zachowań, aby stworzyć serial, który przemawia do wszystkich, którzy pragną zrozumieć, co nas napędza. Dynamika rodziny w grze utrzymywała program na antenie przez tyle lat, ponieważ każdy związek jest możliwy do odniesienia, a jednocześnie tak złożony.

Kontynuacja artykułu pod reklamą

Źródło: Getty Images

Finał „Frasier” wyemitowany na Time Square na ekranie wideo Astrovision

Frasier, chociaż opis wprowadza niektórych w niewłaściwy sposób, często określano go mianem „sitcomu dla intelektualistów”; jednak humor jest odpowiedni dla wszystkich, którzy wiedzą, jak to jest walczyć z neurotycznym przyjacielem, wścibskim rodzicem lub natrętnym przyjacielem lub dwoma.

A Frasiera ponowne uruchomienie ma nawet premierę w Paramount pod koniec 2023 roku.

Kontynuacja artykułu pod reklamą

Rzucać : Kelsey Grammer, David Hyde Pierce, Jane Leeves, John Mahoney, Peri Gilpin, Bebe Neuwirth, Jean Smart, Trevoe Einhorn

Twórcy : David Angell, Peter Casey i David Lee

Wyróżnienia

• Krok po kroku (1991-1998) : Mieszany sitcom rodzinny przypominający Banda Brady'ego z nowoczesnym akcentem.
• WiadomościRadio (1995-1999) : Przedstawia przezabawne wybryki pracowników WNYX — fikcyjnej stacji radiowej numer 2 nadającej wiadomości do Nowego Jorku.
• Sabrina, nastoletnia czarownica (1996-2003) : Śledzi życie nastolatki, która stara się zrównoważyć swoją czarowniczą egzystencję z codziennym życiem nastolatka. Czy rzucanie zaklęć pomoże, czy przeszkodzi w jej przyjaźniach i życiu romantycznym?
• Kwitnąć (1990-1995) : Odważna nastolatka mieszka z dysfunkcyjną rodziną, w skład której wchodzą jej rozwiedziony ojciec muzyk, brat uzależniony od narkotyków i brat Joey, który nie jest najostrzejszym narzędziem w szopie.

• Ten show z lat 70 (1998-2006) : Pstrokata ekipa nastolatków spędza czas w piwnicy, odurza się i dorasta razem — pod nadzorem szczęśliwej mamy i kłótliwego taty.
• Chłopiec poznaje świat (1993-2000) : Niedojrzały Cory Matthews żongluje szkołą, przyjaciółmi, rodziną i (ostatecznie) romantycznymi związkami w tym sitcomie o dojrzewaniu.
• Łaska pod ostrzałem (1993-1998) : Grace jest zdrowiejącą alkoholiczką, która zmaga się z utrzymaniem rodziny po niedawnym rozwodzie.
• Jaskółka oknówka (1992 – 1997): Stand-up komik Martin Lawrence prowadzi ten lekceważący sitcom o seksistowskim i dowcipnym gospodarzu talk-show w stacji radiowej.